FanFic.nl

[Kiro pov.]

Boos smijt ik mijn jas op de grond en trap tegen een stoel. Verpest, alles is verpest. Shin krijgt natuurlijk een relatie met dat meisje. Ik bedoel hij zou gek zijn als hij dat niet zou doen! Ze is bloedmooi. Ik heb nu gemixte gevoelens. Ik voel me boos en verdrietig, maar ergens ook opgelucht. Is dit wat ze noemen een gebroken hart? Ik wil er niet meer over nadenken. Ik wil nergens meer over nadenken. Ik wil slapen. Ik loop naar mijn slaapkamer en trap mijn schoenen uit. Dan laat ik me op mijn bed vallen. Ik heb geen zin om mijn kleren uit te trekken. Ik wil gewoon slapen, maar slapen lukt niet. Als ik ongeveer 20 minuten heb liggen woelen gaat de bel. Ik ga mooi mijn bed niet uit. Ik heb helemaal geen zin om met wie dan ook te praten. De persoon heeft schijnbaar niet zo’n zin om weg te gaan en belt nog eens. Ik sta op en loop naar het telefoonachtige ding waar je door moet praten als er iemand voor je aanbelt. “Ja!?”� vraag ik chagrijnig. “Kiro, laat mij binnen, ik wou iets. Ik wil met je praten, ja, dat is het!”� zegt Yu. Hij klinkt stomdronken. Eigenlijk heb ik hier helemaal geen zin in, maar wie weet wat er gebeurd als ik hem zo op straat laat zwerven. “Vooruit dan maar, ik laat je binnen”�. Ik druk op het knopje om de deur te openen en zet de deur van mijn flat op een kier. Dan loop ik even naar mijn badkamer om mijn haar een beetje goed te doen. Ook veeg ik mijn make-up die half over mijn gezicht zit weg. Dan hoor ik Yu aan komen stommelen. Ik loop terug naar de deur. Zijn ogen staan een beetje vreemd, maar hij ruikt niet naar alcohol. “Uh, kom er in,”� zeg ik. Hij kan nog amper op zijn benen staan. “Kiro er was buiten een man, en die lachte me uit. Heel hard, ik hoor hem nu nog! Hij lacht me gewoon uit!”� roept Yu verward. “Het komt wel goed, ik zal hem vertellen dat hij moet stoppen oké?”� antwoord ik. Hij knikt. “Ik denk dat jij vannacht beter hier kunt blijven en eigenlijk ben ik heel erg moe dus zullen we gaan slapen?”�. Hij knikt maar blijft staan waar hij staat terwijl ik naar mijn slaapkamer loop. “Yu, kom je?”�. “Huh? Wat? Ja, ik kom er aan”�. Dit keer besluit ik om niet met mijn kleren ga proberen te slapen dus ik begin mijn kleren uit te trekken. Hij volgt mijn voorbeeld.

Ik open mijn ogen. Ik werd wakker van iets dat over mijn zij kriebelt. Ik kijk recht in Yu zijn ogen. Ik realiseer me dat het Yu zijn hand is die over mijn zij kriebelt. “Yu, wat ben je aan het doen?”� vraag ik. “Ik streel jou zij”�. “Ik..”�. “Zeg maar niets. Je bent mooi Kiro”�. Yu ligt nu strak tegen me aan. Ik probeer iets naar achter te schuiven maar hij houd me vast met zijn getrainde armen. “Yu, je hebt teveel alcohol gehad. Je beseft niet wat je doet,”� zeg ik met trillende stem. “Ik heb geen alcohol nodig, ik heb dit”�. Ik kan niet goed zien wat het is, maar het lijkt op een klein potje.