Hoofdcategorieën
Home » Jonas Brothers » Beautiful Nigtmare (compleet) » Hoofdstuk 19
Beautiful Nigtmare (compleet)
Hoofdstuk 19
Wanneer we thuis aankomen is het enorm stil, Joe en Demi zijn waarschijnlijk naar de supermarkt en hebben Sophie meegenomen.
Ik weet nog steeds niet waar Tyler is, hij heeft niks van zich laten horen en weet nog helemaal niet dat papa is overleden.
Ik pak mijn tas en ga opzoek naar mijn blackberry om Tyler te bellen.
‘’Tyler? Waar ben je?’’ vraag ik gelijk wanneer er opgenomen word ‘’Ik ben bij een vriend van school’’ ‘’oké, ik wou je alleen even laten weten dat papa dood is en dat mama al die tijd een geheime relatie had’’ zeg ik ‘’oh’’ zegt hij ‘’zijn er mensen bij je? Anders kom ik er gelijk aan ‘’Ja, Nick is hier en Joe en Demi komen zo terug’’ ‘’oké, ik denk dat ik morgen over overmorgen weer terug kom’’ ‘’Waarom ben je eigenlijk weg?’’ ‘’Ik wou gewoon even weg’’ zegt hij en hangt op, ik zucht en laat mijn blackberry naast me op de bank vallen. Nick komt naast me op de bank zitten en slaat zijn arm om me heen. Ik vind het zo fijn dat hij er is, zonder hem was het nu echt niet goed gekomen. We kijken een beetje tv tot Joe en Demi binnen komen.
‘’Jongens? Morgen staat in alle tijdschriften dat Nick Jonas geen single meer is want Joe heeft het verklapt’’ schreeuwt Demi vanuit de gang ‘’Wat moest ik dan zeggen toen ze vroegen van wie Sophie is?’’ roept hij terug ‘’Nou, misschien niet zoiets doms als ‘Van Nick zijn vriendin, Vanessa’’ Roept Demi.
Ze lopen de kamer in en zien ons zitten ‘’Oké, wat is er gebeurt? Zo erg is het toch niet dat iedereen het weet?’’ vraagt Joe verbaasd ‘’Haar vader is overleden’’ zegt Nick ‘’en mijn moeder blijkt een geheim relatie te hebben met een ander’’ vul ik aan.
‘’Oh’’ zegt Joe ‘’Sorry’’ vult Demi aan ‘’geeft niet’’ zeg ik, Demi tilt Sophie uit de kinderwagen en geeft haar aan mij.
Ik knuffel Sophie en geef haar daarna wat te eten, ze huilt echt heel vaak nu omdat haar tanden beginnen door te komen.
Praten doet ze nog niet echt, maar af en toe kun je wel horen dat ze het probeert.
Een week later
Vandaag komt mam thuis, ik heb er totaal geen zin in.
In het ziekenhuis heb ik het nog met haar gehad over die man waar ze een relatie mee heeft..
Ze zegt dat ze van hem houd en nu pap overleden is, zal hij vaker bij ons langs komen.
Lekker is dat, mijn vader is nog geen week overleden en mijn moeder heeft hem al vervangen.
Maarja, vandaag moeten we dus met hem eten enzo.
Tyler en ik hebben er allebei geen zin in, omdat we het heel erg vinden wat mam heeft gedaan ook al was pap bijna nooit thuis.
Tijdens het eten is het ongemakkelijk stil, ik vind het eigenlijk wel lachen, want de man waar ik de naam nu al weer van vergeten ben zit zenuwachtig rond te kijken ‘’Zullen we het dan maar vertellen?’’ vraagt mam voorzichtig aan hem, Tyler en ik kijken elkaar vragend aan ‘’Het is misschien wat snel, maar Alexander komt bij ons wonen’’ zegt mam, geschrokken kijk ik Tyler aan ‘’dus, wat vinden jullie daarvan?’’ vraagt mam ‘’ Wat denk je zelf? Ik vind het verschrikkelijk!’’ gil ik en ren naar boven.
Sophie ligt in bed op haar kamer die ik dit weekend af heb kunnen maken, dus daar loop ik heen en til haar uit bed.
Ik speel een beetje met haar en loop kleine stukjes over de gang.
Nog steeds kan ik niet geloven dat papa nu al vervangen word!
Tyler kwam net ook kwaad naar boven nadat mam hem verteld had dat hij over 3 dagen al hier zal komen.
‘’Ik haat mam, en die Alexander ook!’’ zeg ik kwaad terwijl ik met Sophie op schoot bij Tyler op de kamer zit.
‘’Oh, hier zijn jullie’’ zegt mam en komt met Alexander de kamer in lopen ‘’Dat is Sophie, de dochter van Vanessa’’ zegt ze en wijst naar mij en Sophie, ik fake glimlach en sta op om de kamer uit te lopen.
‘’Vaness, wacht even. De kamer van Sophie zal omgebouwd worden tot een kantoor voor Alexander, kun je de spullen er weer uit halen?’’ vraagt mam ‘’Wat? Nou word het mooi. Eerst al papa vervangen en nu ook nog de kamer waar ik vreselijk hard aan heb gewerkt van mij én Sophie afnemen? Nu gaan jullie echt te ver!’’ gil ik kwaad en ren naar mijn kamer.
Zo hard als ik kan smijt ik de deur achter me dicht.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.