FanFic.nl

Beautiful Nigtmare (compleet)

Hoofdstuk 20

Ik trek mijn koffer onder mijn bed vandaan en gooi mijn kast open.
Ik stop de koffer vol met kleren en schoenen en pak daarna een koffer voor alle spullen van Sophie.
Ik pak papa’s creditcard uit het laatje waar hij hem altijd neerlegde en stop die in mijn tas, daar stop ik ook mijn IPod en blackberry in.
Ik leg Sophie in de maxi cosi en pak de tas waar spullen voor haar in zitten, zoals luiers en eten.
Ik loop met de koffers naar beneden en leg ze in de achterbak van mijn auto ‘’Gaat ze weg?’’ hoor ik Alexander verbaasd vragen ‘’Oh, ze meent het niet hoor’’ zegt mam spotten en begint te lachen ‘’Oh nee? Let jij maar eens op!’’ roep ik door de gang en ren naar boven om mijn tas te pakken en Sophie op te halen.
Ik maak Sophie vast in het auto stoeltje en stap daarna ook in, ik rijd weg en ga naar het vliegveld.
Ik ga terug naar Nederland, ik heb het helemaal gehad hier.
Terwijl ik bij het laatste stoplicht wacht hoor ik mijn telefoon over gaan, ik pak hem en zie dat het Nick is.
Ik schrik. Ik ben Nick helemaal vergeten te vertellen dat ik terug ga naar Nederland.
‘’Vaness, waar ga je heen?’’ vraagt hij bezorgd ‘’Ik ga terug naar Nederland, ik haat mijn moeder en die Alexander!’’ zeg ik ‘’Wat? Je kan niet weg gaan! Wat moet ik nou hier, zonder jou?’’ vraagt hij zacht, zachtjes glijden de tranen over mijn wangen ‘’Sorry’’ zeg ik en hang op.

Nick’s pov
‘’Nick, wat is er? Wat zei ze?’’ vraagt Joe hyper ‘’Ze gaat terug naar Nederland’’ zeg ik zacht ‘’Wat? Waarom?’’ ‘’Geen idee, iets met die vriend van haar moeder’’ zeg ik, er valt een stilte en ik denk na over wat ik nu moet doen. ‘’Nick? Ik ben niet vaak serieus maar nu wel, je moet achter haar aan gaan!’’ roept Joe, ik kijk hem aan en zie dat hij het meent.
‘’Je hebt gelijk’’ zeg ik en pak mijn spullen, ik stap snel in mijn auto en rijd zo snel mogelijk naar het vliegveld.

‘’Sorry, maar waar is de gate voor het vliegtuig naar Amsterdam?’’ vraag ik aan de vrouw achter de balie ‘’Rechtdoor, derde gang links’’ zegt ze zonder op te kijken van haar tijdschrift.
Terwijl ik erheen ren kijk ik om me heen of ik Vanessa ergens zie.
‘’Hallo, mag ik een ticket voor de vlucht naar Amsterdam?’’ ‘’Wil je met de vlucht over 2 minuten of over een half uur’’ ‘’ Twee minuten’’ zeg ik.
Gehaast ren ik door, en kom een minuut voor het vliegtuig gaat aan in de wachtruimte die nog vol zit met allemaal mensen. ‘’Waarom is iedereen hier nog? Het vliegtuig gaat toch over een minuut?’’ vraag ik aan een man die naast mij staat ‘’Eigenlijk wel, maar er is vertraging’’ antwoord hij ‘’Oké, bedankt’’ zeg ik en loop rond, Vanessa moet hier dan ook ergens zitten.
Bijna geef ik het op, maar dan zie ik haar zitten met Sophie op schoot op een bankje ‘’Vanessa!’’ Roep ik en ren naar haar toe ‘’Nick? Wat doe jij nou hier?’’ ‘’Ik ga met je mee’’

Vanessa’s pov
‘’Ik ga met je mee’’ zegt hij, verbaasd kijk ik hem aan ‘’Echt? Waarom?’’ vraag ik ‘’omdat het zonder jou niet leuk is hier in Amerika’’ zegt hij.
Dat is zo lief! Ik sta op en zoen hem ‘’Als jullie van plan zijn dit vliegtuig te halen, moeten jullie wel opschieten’’ zegt een vrouw die ook met haast de gang naar het vliegtuig in rent.
Blijkbaar is het vliegtuig er al en gaat bijna weg.. ik dacht dat er vertraging was..
Ik pak mijn tas, til Sophie op en ren achter Nick aan het vliegtuig in.
Terwijl we op een stoel gaan zitten word er al uitgelegd waar de nooduitgangen zijn en al dat soort dingen.
We moeten de gordel om doen en in de stoel blijven zitten tot het lampje van de gordel uit gaat.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.