FanFic.nl

Verbeelding [Afgelopen]

14.

Het was woensdagmiddag en Bill zat buiten. Het deerde hem niet dat het gras zijn witte kleren groen maakte door de ochtenddauw, dat was niet zijn probleem. De ochtendzon scheen lichtjes in zijn ogen. Creep zat langs Bill. Ze bekeek Bill zijn gezicht. De moedervlek trok haar aandacht. Met haar kleine vingertje duwde ze erop. Bill keek verward op, maar Creep maakte een gebaar dat hij gewoon weer verder mocht dromen. “Je bent echt veel leuker als je zo doet,”� grinnikte Bill. Hij had zijn ogen gesloten. Creep grinnikte. “Ik vind het leuk dat je me niet meer eng vind, zo ben jij ook veel leuker,”� zei ze. Bill opende één oog en glimlachte. “Wanneer vind je dat het tijd is?”� vroeg Creep. “Hmm, ik weet niet,”� lachte Bill. “Kom op.”� Bill kreunde even. “Over een paar dagen lijkt me prima,”� grinnikte hij. “Flink zo,”� gniffelde Creep. Ze drukte met haar donkere lippen een kusje op Bill’s voorhoofd.

Tom was al weer beter, maar op een keer kreeg hij hoofdpijn. De pijn kwam vanuit het niets. Met een zucht kroop hij recht van de bank en slofte hij naar het keukentje van de muziekstudio. Daar verbleef hij nog altijd samen met Georg en Gustav. Ze vonden het niet echt nodig om naar huis te gaan en Georg en Gustav wilde Tom in de gaten houden want zij twee wisten als geen ander hoe sterk de band van de tweeling is. “Terug ziek?”� vroeg Georg die de keuken binnen kwam. Tom zat op de keukenkast naar een glas water te kijken waar hij zonet een aspirientje had in gedaan. “Hoofdpijn,”� zeurde Tom. Georg knikte en trok de koelkast open. “Wat eten we?”� vroeg die. “Maakt mij niet uit, kiezen jullie maar iets,”� zuchtte Tom. Hij trok een lade open en nam er een doosje met muntjes uit. Hij moest even de vieze smaak van aspirine wegwerken.

Dokter white zat Bill te bekijken vanuit zijn kamertje. Hij nam allerlei notities over wat Bill deed, maar hij schreef ook op hoe Bill er vandaag uitzag. Alles was precies zoals hij wilde dat het zou verlopen. Bill zou een van zijn leerlingen worden. Dat moest gewoon gebeuren. Creep, zijn leerling, was volgens dokter white erg goed bezig om Bill gek te maken. Ze had hem al hier gekregen, in deze psychische instelling.
Creep zat tegenover Bill op zijn bed. Ze keken elkaar al een lange tijd in de ogen. Niemand was al begonnen met lachen, ze konden dit serieus vol houden. “Je bent goed,”� zei Creep. “Weet ik,”� grijnsde Bill. Creep gniffelde. “Je zou echt goed bij ons passen,”� zei ze. Bill leek na te denken over haar woorden. “Waarom wil je me zo graag bij jullie clubje?”� Creep lachte. “Dat ga ik niet aan je neus hangen, maar ik kan wel zeggen dat jij gewoon perfect bent ervoor,”� gniffelde ze. Bill zuchtte om Creep haar antwoord. “Laat ook maar,”� bromde hij.

Tom, Georg en Gustav zaten met z’n drieën aan tafel te eten. Het was muisstil. “Ik mis Bill,”� zuchtte Georg. Hij was de eerste die de stilte verbrak. “Hij praatte zoveel,”� zei Gustav treurig. Tom kreeg er geen woord uit. Hij kneep zijn ogen dicht en slikte de tranen weg. Tom kon niet leven zonder Bill, zelfs niet een paar dagen. “Ik ga douchen,”� bracht Tom uit. Hij schoof zijn bord opzij en ging van tafel. In een paar snelle bewegingen lagen zijn kleren op de vloer en was hij in de douche gestapt. Tom zette de warmwater kraan aan en liet zich op de bodem zakken. Hij moest even tot rust komen. Er ging iets ergs gebeuren, dat voelde Tom, maar waarom kon hij maar niet vinden wat. Een kreun verliet zijn mond. Waarom kon hij tegenwoordig toch niet meer helder denken? Wat was er mis met zijn hersenen? Normaal wist hij altijd meteen wat er mis was als het met Bill had te maken. Hij kon dat gewoon aanvoelen wat er zou gebeuren. Nu had hij enkel een naar gevoel in zijn buik dat hem misselijk maakte.
“Tom?”� Gustav klopte op de deur. “Ja.”� Zei Tom. “Gaat het wel?”� Tom zuchtte even. “Het gaat wel.”� Het bleef even stil. “Kom je zo, dan gaan we eens een goede film kijken en onze gedachten verzetten.”� Tom dacht even na. Dat was nog niet eens zo een slecht idee van Gus vond Tom. “Ja, is goed, ik kom zo!”� riep hij. “Oké,”� zei Gustav terug.
Tom kroop recht en draaide de kraan dicht en stapte uit de douche en begon zich af te drogen en aan te kleden. Van één ding was Tom héél zeker; Hij moest Bill dringend terug zien.

Met een zucht plofte hij langs Gustav op de bank. “Porno zal iedereen wel eens goed doen,”� zei Georg. Gustav schoof de bak met bier dichter en gaf ieder een flesje. “Laat het maar beginnen,”� zei hij voor hij een slok nam. Georg duwde op play en meteen begon de film. Tom staarde enkel naar de beelden. Wat er zich op het scherm afspeelde drong niet echt tot hem door. “Was het dat?”� vroeg Tom die zijn vierde flesje leegdronk. Georg zette de film af. “Zo een slechte porno heb ik nog nooit gezien.”� Georg gaf Tom gelijk. De film was inderdaad erg slecht. Meteen toen de tv uitstond, was het weer muisstil in de kamer. “Zet asjeblieft de tv weer aan, ik wordt gek van die stilte,”� zei Tom zacht. Georg deed wat Tom hem vroeg en zette de tv weer aan. Het was echt té stil zonder Bill, dat besefte iedereen nu wel.

Reacties: