FanFic.nl

Unbreakable [Jasper Whitlock]

13th

A part of you has grown in me.
Together for ever shall we be.
Never apart in distance.
But so far away in heart.

Ik at niet meer. Ik lachte niet meer. De hele dag niet. De honger was slechts een flauwe schim van de pijn die mijn hart te verduren kreeg. Alexandra, het meisje dat ik zo graag het mijne wou maken, was verloofd met een man waar ik niet mee con concurreren. De kapitein was in zijn nopjes, en het hele kamp profiteerde mee van zijn goedgehumeurdheid. Behalve ik. En Alexandra.
Nadat haar vader had aangekondigd wiens bruid ze zou worden, had ze stilletjes geknikt en was bedeesd naar haar vertrekken gegaan.
"Vast de emotie," had Kolonel Lee gezegd. Ik wist wel beter.
William was ook niet zo uitbundig als de anderen.
"Je had het kunnen weten, Jasper," had hij voorzichtig gezegd. Ik wist wel dat hij gelijk had, maar ik kon mijn hart niet dwingen om niet van haar te houden.
"Ik weet het," had ik geantwoord.

De dag was in een waas voorbij gegaan. Ik deed alles omdat het vanzelfsprekend was, zonder enige emotie. Behalve het verdriet om Alexandra voelde ik niets.
De volgende avond treuzelde ik in de stallen, bij Hail. Ik wist niet of ze nog zou komen, maar ik hoopte uit het diepste van mijn ziel dat ze me niet kon missen.
"Jasper," fluisterde ze. Ik draaide me om. Haar wangen waren nat, haar ogen rood van het huilen. Ze wilde niet met hem trouwen, ze wilde niet zijn vrouw worden. Hij had haar vader kunnen zijn.
Ik spreidde mijn armen, ze snelde naar me toe en begroef haar hoofd in mijn hemd. Het was vuil van het werk, bezweet, en ik schaamde me een beetje omdat ik geen ander had aangetrokken.
"Ik wil niet met hem trouwen," fluisterde ze tussen de snikken door. Ze huilde, en het verscheurde mijn hart om te weten dat het niet in mijn macht lag om haar te troosten.
"Je zal ooit moeten trouwen, Alexandra, en hij heeft veel geld. Hij zal je het leven kunnen geven dat je gewoon bent sinds je gewoonte."
"Ik wil zijn geld niet. Ik leef nog liever armoedig."
"Je moet trouwen, een vrouw kan niet alleen blijven."
"Dan wil ik trouwen met jou!"
Wablief?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.