Hoofdcategorieën
Home » Overige » The Necune - Rebirth of The Lost Planet » Chapter 1
The Necune - Rebirth of The Lost Planet
Chapter 1
Stem: "Open dagboek."
Het dagboek opent op een scherm wanneer de kapitein dit commando zegt.
Avida: "Het dagboek is gereed voor gebruik. Welkom terug kapitein Hopson."
Hopson: "Het is goed om terug te zijn Avida, deze tocht was niet wat we hadden verwacht."
Hopson is de kapitein van Necune, een ruimteschip. Het schip reist al jarenlang door de ruimte en voert de gevaarlijkste missies uit. Missies die de stoerste binken wel doet beven.
Hopson: "Avida, begin met opname. Vandaag reisden we naar de planeet Krin. We moesten een fossiel gaan vinden in het neergestorte ruimteschip Placu. Dit fossiel bevat mogelijke informatie over de mensen die nog op aarde leefden, onze enige informatie die ons werd gegeven door onze opdrachtgever. De missie moest makkelijk verlopen, maar het schip Placu werd al overgenomen en klaar voor transport door de Krinny's. Om het fossiel te gaan vinden konden we niet anders dan een frontale aanval te lanceren. Niemand van de bemanning werd ernstig gewond, toch vraag ik me af wat de Krinny's met Placu van plan waren."
Iemand klopt op de deur.
Hopson: "Dit is alles. Opnamen stop, dagboek sluit."
Hopson richt zich naar de deur.
Hopson: "Kom binnen."
Een prachtige vrouw kwam binnen. Met lang blond haar en een gezicht die schoonheid zelfs niet kan definiëren.
Petty: "We zijn klaar om te vertrekken kapitein."
Hopson: "Zet koers naar Nal, Petty."
Petty: "Goed kapitein, ik zie u op de brug."
Petty ging weg en liet haar haar zwieren in de lucht. Hopson blijft alleen over in zijn kamer en besluit om de opdrachtgever te contacteren.
Hopson: "Meneer, we hebben het fossiel gevonden en aan boord genomen. We bereiken Nal over 4 dagen."
Opdrachtgever: "Schitterend. Is het fossiel in goed staat?"
Hopson: "Het fossiel heeft geen schade opgelopen tijdens de tocht op Krin."
Opdrachtgever: "Uitstekend werk kapitein. Ik zie u over een paar dagen, ik wens u nog een aangename vlucht."
Hopson: "Hopson uit."
De kapitein verlaat zijn kamer weg naar de brug. Toegekomen op de brug ziet de kapitein zijn bemanning aan het werk.
Hopson: "Wat is onze status?"
Petty: "Alle systemen staan op groen, de rest van de reis zal vlotjes verlopen. We verliepen een paar uurtjes met het omzeilen van een asteroïdenveld. Binnen een paar minuten schakelen we over naar overdrive."
Hopson: "U heeft hier alles onder controle zie ik. Jullie mogen gaan eten en rusten wanneer onze reis is vastgelegd en we in overdrive zijn. Smakelijk iedereen."
Bemanning: "Dank u kapitein."
De kapitein verlaat de brug richting de keuken. Hij neemt zijn eten en gaat naar zijn kamer. Eens gezet geeft hij commando aan Avida.
Hopson: "Avida, zet het nieuws aan."
Avida: "Nieuws 1, Nieuws 2, Alle Weetjes of Nal Nieuws ?"
Hopson: "Nal Nieuws."
Hopson kijkt naar het nieuws en eet ondertussen zijn eten op. Daarna brengt hij zijn eten naar de keuken, gaat hij naar het toilet en dan terug naar zijn kamer.
Hopson: "Avida, wek me om 7 uur stipt."
Avida: "Tot uw orders kapitein. Alarm ingesteld."
Tijdens de nacht wisselt de bemanning om beurten hun shift af.
Op de brug zodat ze niet afwijken van hun ingestelde koers.
In de machinekamer zodat de machines niet oververhit raken.
In de hangar om de voertuigen te onderhouden.
Tot slot de onderhoudsploeg die de Necune een volledig onderhoud geven.
4 Dagen verstreken en Necune bereikte eindelijk de planeet Nal. Zonder probleem konden ze dokken en alles uitlaten. Ze lieten de auto's uit en reden naar de afgesproken bestemming. Op weg naar hun bestemming ondervonden ze dat ze werden gevolgd. Eerst gaf Hopson het commando om te blijven rijden. Zo kon hij zien of ze wel degelijk werden achtervolgd. Hopson stak de communicatieradio aan en gaf een commando.
Hopson: "Aan alle voertuigen, voer actie 6 uit."
Opeens zigzagden alle auto's van links naar rechts en dan nam elke auto een verschillende afslag. De achtervolgende auto werd verast en wist niet wat te doen.
Hopson: "Actie 6 was een succes, aan alle voertuigen, ik zie jullie aan het afgesproken punt."
Na een paar uur rijden kwamen alle auto's weer bij elkaar en reden ze verder naar de eindbestemming. In de verte konden ze een paar personen zien. De opdrachtgever en een 2 andere mannen. De voertuigen namen hun positie in en Hopson stapte uit zijn voertuig samen met Petty en Kemp.
Hopson: "Heeft u het kredietbedrag?"
Opdrachtgever: "Ja, kijk hier. Waar is het fossiel?"
Hopson: "Petty, open de kist."
Petty opende de kist waar het fossiel in zat. Petty had hier geen goed gevoel bij. Het was allemaal te makkelijk verlopen. Maar zelf kon ze niets ondernemen voor het moment. Toch wist ze dat er iets slechts was aan deze opdrachtgever. Helemaal gewikkeld in een doek, zonder dat je zijn gezicht kon zien.
Opdrachtgever: "Wat een plaatje, bedankt en tot nooit meer."
Opeens kwamen er een twintigtal gewapende personen af.
Hopson: "We zijn belazerd, vecht terug!"
Het was te laat. Eén na één sneuvelden Hopson's mannen. Tot er maar een tiental overbleven. Hopson keek rond en zag zijn bemanning doodgaan. Hij zag dat het een verloren gevecht was en gaf het commando om zich terug te trekken, maar toen werd hij in zijn buik geraakt en hij viel neer. Kemp en Stilk haasten zich bij Hopson en namen hem mee. De overblijvende bemanning rende weg in groep.
Kemp: "Haast jullie!"
Jallo: "Een hinderlaag, hoe komt het dat we dit niet hebben zien aankomen."
Petty: "Rustig Jallo, we moeten verder vluchtten en ons verstoppen. Onze prioriteit is de kapitein veilig stellen. Kemp leidt de weg!"
Kemp: "Hier verderop kunnen we ons verstoppen in de ondergrond."
Petty: "Jullie hebben Kemp gehoord, haast jullie!"
Ze vluchtten weg in de ondergrond. De achtervolgers die op hen schoten stopten aan de rand van de ondergrond.
Achtervolger 1: "Ze zullen niet ver geraken."
Achtervolger 2: "Niet ver en niet levend."
Achtervolger 1: "Laten we de Krinny's contacteren en laten we hen dit afhandelen."
De achtervolgers gingen terug. De overblijvende bemanning zuchtten.
Petty: "Er is geen tijd om te rusten, we zijn niet met genoeg om tegen de Krinny's te vechten. Alvast geen frontale aanval. Laten we stilletjes vooruit gaan."
Kemp: "En hopen dat ze ons niet vinden."
Ze liepen verder in de ondergrond en uren verstreken. Opeens zagen ze licht. Ze hadden het einde van de ondergrond behaald.
Jallo: "We zijn er bijna, laten we lopen."
Kemp: "Wacht, ik detecteer iets op de scanner."
Petty: "Krinny's?"
Kemp: "Ja, het lijkt op een wachtpost. Ik zie niet veel Krinny's, maar er zijn er teveel voor een frontale aanval."
Petty: "Is er geen weg rondom hen?"
Kemp: "Laat me eens verder kijken."
Kemp ging eventjes voorop en nam zijn verrekijkers uit. Hij bekeek de omgeving en zocht naar een alternatieve weg.
Kemp: "Hmm, veel vallen en doodlopende wegens."
Kemp keerde terug naar Petty en vertelde haar alles.
Kemp: "Er werden veel vallen geplaatst en alle andere wegens lopen dood. Ik heb hier geen goed gevoel over. Het is precies of ze ons verwachtten."
Petty: "Het ziet er zo uit, een sterke beveiliging voor maar één wachtpost."
Jallo: "We moeten ons verstoppen, ze zullen ons vinden."
Jallo panikeerde en liep weg.
Kemp: "Dwaas, hij loopt recht naar ze toe."
Petty: "Laat hem, iedereen blijf rustig. Ik wil verder geen mannen meer verliezen. De veiligheid van de kapitein blijft onze prioriteit. Laten we een plaats vinden om Avida te contacteren, zonder dat de Krinny's ons opmerken."
Stilk: "De Krinny's hebben Jallo gevangen. We hebben niet veel tijd meer."
Kluc: "Laten we onder die rots Avida contacteren. Het zal er veilig zijn, buiten het zicht van de Krinny's. Ik zal de vallen verderop onschadelijk maken."
Petty: "Goed, laten we gaan."
De bemanning sloopten naar de rots en gingen eronder. Daar plaatste Petty een apparaat op de grond. Kluc en Stilk gingen uitkijken op mogelijk dreigingen.
Petty: "Avida, geef antwoord, Avida."
Avida: "Ik hoor u Petty."
Petty: "Avida, de kapitein is gewond en we zitten ondergronds. We zijn er praktisch uit, maar het uiteinde is niet bereikbaar door de een wachtpost met Krinny's."
Avida: "Met hoeveel zijn jullie?"
Petty: "We zijn met een stuk of . Avida, neem het controle over van Necune en breng het naar onze locatie. Wij zullen klaarstaan."
Avida: "Aankomst in 30 minuten."
Petty: "Petty uit."
Petty nam het apparaat van op de grond en stak het in haar zak. Ze sprak tot de overblijvende bemanning.
Petty: "Stilk, Kluc en Kemp, jullie vormen groep 2, de rest komt met mij mee. Avida zal hier in 30 minuten zijn, laten we gereed zijn tegen dan."
Bemanning: "Ja, mevrouw."
Petty: "Groep 2, jullie nemen het rechtse pad en zorgen voor een afleiding. Ondertussen zal groep 1 langs de linkerkant sluipen en de Krinny's van vanachter aanvallen."
Bemanning: "Goed, mevrouw."
De 2 groepen namen elk hun pad en gingen vooruit. Ondertussen zijn er al een paar minuten verstreken, Avida komt eraan in 25 minuten. Groep 1 sluipt verder en was in positie.
Petty: "Groep 2, wat is jullie status?"
Kemp: "We staan klaar. We beginnen met de afleidingsmanoeuvre."
Petty: "Goed, wees voorzichtig."
Groep 2 begon met de afleiding en groep 1 sloopt verder, tot ze achter de Krinny's stonden.
Petty: "Val aan!"
De Krinny's werden verast en konden geen weestand bieden. Het gevecht was kort en Petty sprak tot de groep.
Petty: "Iedereen, blijf op uw hoede. We weten niet wat er ons verder te wachten staat."
Kemp: "Petty, ik heb iets interessants gevonden."
Petty: "Wat is het Kemp?"
Kemp: "Een opdrachtbuis. We moeten het op de Necune opendoen. Het is elektronisch beveiligd."
Petty: "Is er geen andere manier om het opendoen?"
Kemp: "Deze buis bevat een interne beveiliging, ik zal de hulp van Avida moeten hebben om het intern gedeelte te kunnen kraken."
Petty: "Laten we dan geen tijd verliezen, naar het extractiepunt."
Op weg naar het extractiepunt, komt de bemanning uit de ondergrond terecht. Kluc en Stilk dragen de kapitein. Petty leidt de groep naar hun bestemming en de bemanning staat klaar om te verdedigen indien ze worden aangevallen. Necune was intussen al geland en Avida opende het luik toen ze de groep zag afkomen. Eens op het schip gaf Petty het commando om de kapitein naar de verzorgingskamer te brengen.
Petty: "Breng de kapitein naar Depa."
Kluc en Stilk: "Meteen, mevrouw."
Petty: "De rest mag zijn positie nemen op het schip en rust uit indien je kunt. Kemp, uw prioriteit is het openen van de opdrachtbuis."
Kemp: "Ik ben al op weg naar de onderhoudskamer."
Petty: "Parc, neem het controle terug over en breng ons naar huis."
Parc: "Goed, mevrouw."
Necune vloog op in de lucht, richting de ruimte. Eens in de ruimte gaf Parc de coödinaten in voor Colon, een kolonie waar Necune en meeste van de bemanning werd geboren. Ondertussen in de verzorgingskamer.
Stilk: "Depa, de kapitein is gewond."
Depa: "Leg hem op de tafel. De wonde is niet te diep, maar hij verloor redelijk veel bloed. Hij zal enkele dagen in bed moeten blijven."
Kluc: "Kom Stilk, we laten de kapitein in Depa zijn handen."
Kluc en Stilk verlieten de verzorgingskamer en gingen naar de keuken. In de onderhoudskamer was Kemp bezig met het openen van de opdrachtbuis.
Kemp: "Avida, probeer de interne code te kraken door onze klikvirus ermee te verbinden."
Avida: "Ik zoek naar de plaats van verbinding. Bezig met verbinden van het klikvirus."
Kemp: "Uitstekend werk Avida, laten we een kijkje nemen."
Kemp bekeek de opdracht die in het buis was op zijn scherm. Ondertussen op de brug.
Petty: "Verbindt me met Depa."
Depa: "Depa hier."
Petty: "Hoe is het met de kapitein?"
Depa: "Geen ernstige wonde, hij moet enkele dagen rusten en dan is hij er weer bovenop."
Petty: "Goed, Parc hoe lang is de reis?"
Parc: "De reis naar Colon zal 11 dagen duren."
Petty: "Ik zal in mijn kamer zijn indien jullie me nodig hebben."
Brugbemanning: "Ja, mevrouw."
Petty verliet de brug, op weg naar haar kamer.
Ondertussen verstreken er 4 dagen, de kapitein ontwaakte uit zijn slaap en ging naar de brug.
Hopson: "Wat is onze status Parc?"
Brugbemanning: "Welkom terug kapitein."
Parc: "Necune staat in het groen. We zijn op weg naar Colon."
Hopson: "Perfect Parc."
Petty: "Kapitein, wilt u even meekomen naar de vergaderzaal. We hebben iets interessants gevonden."
Hopson: "Goed."
Petty en Hopson verlieten de brug en gingen naar de vergaderzaal. Toen plotseling Petty de kapitein vastnam en tegen de muur plakte.
Petty: "Ik heb u gemist kapitein."
Hopson: "Het spijt me Petty, hopelijk was je ni....."
Voor Hopson zijn zin kon afmaken kuste Petty Hopson. Het was een intense kus die vlug overschakelde naar een tongzoen. Petty had zich voor 4 dagen moeten inhouden en de kapitein was nu beter dus moest ze hem wel kussen. Een soort van ontwakingscadeau. Hopson zijn handen bereikten Petty haar achterste en hij begon te wrijven. Petty haar handen waren rond Hopson zijn nek, ze wou Hopson niet loslaten. Het duurde eventjes voor Hopson zijn hoofd wegtrok en het moment verprutste.
Hopson: "Wat moest ik nu zo nodig zien?"
Petty: "Kom mee naar de vergaderzaal, dan zul je zien."
Eens in de vergaderzaal gaf Petty de opdrachtbuis aan Hopson. Hopson bekeek de opdracht en sprak tot Petty.
Hopson: "Hij heeft ons verraden."
Petty: "Kemp heeft hem al opgezocht, hij is de zoon van Sank."
Hopson: "Wil hij wraak? Waar is hij nu?"
Petty: "Hij werd meegenomen door de Krinny's."
Hopson: "Dus Jallo was een verrader, we zullen moeten oppassen."
Petty: "Kemp en Stilk weten hiervan, zouden we de rest van de bemanning inlichten?"
Hopson: "Best, verbindt me met iedereen."
Petty: "U bent verbonden."
Hopson: "Attentie iedereen, we hadden een verrader in ons midden. Daarom is de laatste missie misgelopen. Vanaf nu neemt niemand meer contact op met Jallo. Hij is de zoon van Sank. Jullie weten wat Sank ons heeft proberen aan te doen. Dit was alles, werk maar verder."
Petty: "Wat doen we nu?"
Hopson: "Zin om de vergaderzaal te sluiten en ons gemiste tijd in te halen?"
Petty: "Jij vuile jongen."
Petty sloot de vergaderzaal en ging naar de kapitein toe. Ze kuste hem op de mond en ondertussen reikten Hopson zijn handen naar Petty haar trui. Hij trok het naar omhoog en dan deed hij haar beha uit. Petty kuste hem heviger en intenser, haar handen gingen van zijn hoofd naar zijn broek. Ze deed hem open en trok zijn broek naar beneden. Ze begon hem te strelen en Hopson genoot. Een paar minuten later trok Petty haar broek uit en ging ze op top van Hopson staan. Ze liet zich penetreren door Hopson en Hopson begon zachtjes te bewegen. Petty begon zelf zachtjes te kreunen en Hopson begin wat sneller te bewegen. Hun vrijage ging er heviger aan toe. Men kon ze horen vanuit de gang. Alle bemanning die daar voorbij ging, bood er geen aandacht aan en werkten gewoon verder.
Een tijdje laten kwam Hopson klaar en liet Petty zichzelf neervallen op Hopson.
Petty: "Het was geweldig Hopson."
Hopson: "Laten we eventjes uitrusten en daarna weer aan het werk gaan."
Ze rusten uit en na een paar uurtjes stonden ze op, kleden zich aan en gingen weg uit de vergaderzaal.
Necune had bijna zijn bestemming bereikt, over een paar uurtjes zouden ze moeten aankomen aan Colon. Meeste van de bemanning was aan het eten of zich aan het klaarmaken om van boord te gaan toen ze aankomen op Colon. Het was rustig en in de keuken werd er gelachen en veel gedronken. Die rust werd vlug verstoord.
Parc: "Attentie iedereen, neem jullie gevechtspositie in. Dit is geen oefening."
Hopson die toen in zijn kamer was met Petty hoorde het bericht en rende naar de brug.
Hopson: "Wat gebeurd er Parc."
Parc: "Een klein schip heeft ons gevolgd vanuit Krin. Het schip werd al geïdentificeerd. Het is het schip van onze opdrachtgever. Ze staan klaar om aan te vallen."
Hopson: "Stuur de ruimtevechters uit en vernietig dat schip. Maar eerst moet ik erop geraken voor het fossiel. Het is veel geld waard."
Parc: "Attentie voertuigenkamer, maak het transportschip van de kapitein klaar voor vertrek. Aan alle ruimtevechters, verdedig Necune en wacht op de orders van de kapitein om het vijandelijk schip te vernietigen."
Hopson: "Stilk, Kluc, Kemp, Paul, Jol en Mel, jullie komen met mij mee."
Hopson haastte zich naar zijn transportschip en toen vertrok hij naar het vijandelijk schip. De ruimtevechters vertrokken net nadat het transportschip Necune verliet.
Het transportschip ging richting het vijandelijk schip. Verbazend genoeg opende het vijandelijk schip het vuur niet. Het liet Hopson en zijn bemanning aan boord. Toen de deur openden werden ze verwacht maar niemand was te vinden op het transportschip. Hopson en zijn mannen hadden zich verstopt in de speciale ruimte. Toen ze merkten dat niemand in zicht was, sloopten ze uit de speciale ruimte en gingen op het vijandelijk schip. Ze slopen zo naar de brug van het schip, op hun weg doden ze stilletjes elke persoon die ze tegenkwamen. Sommige waren Krinny's en andere mensen. Op de brug vonden ze Jallo en de opdrachtgever die hen opwachtten.
Opdrachtgever: "Hopson, het is lang geleden. Mijn zoon heeft me veel verteld over jou en jouw schip."
Hopson: "Hoe bedoel je lang geleden?"
Opdrachtgever: "Misschien zou ik eens mijn doek afdoen. Herken je me nu?"
Hopson: "Sank, ik had je gedood op Nal. Hoe kun je nog leven."
Sank: "Ik werd opgelapt door de Krinny's. Ze willen de fossielen terugvinden en ze vernietigen. Ze denken niet dat de aarde verdient om weer te leven."
Hopson: "Hoe bedoel je, wat heeft het fossiel te maken met de aarde?"
Jallo: "Jij dwaas, je voert een missie uit zonder te weten wat je eigenlijk doet. Dit is niet het enige fossiel."
Sank: "Jallo zwijg! Er bestaan 6 fossielen in totaal, elk fossiel bevat een wetenschapper die zich rond de tijd van de uitsterving van de aarde zich liet fossiliseren. Deze wetenschappers kennen het middel om het redden van de aarde. Maar dit mag niet gebeuren, daarom help ik de Krinny's om de fossielen te vernietigen. Daarom stuurde ik je op deze missie. Ik dacht dat de Krinny's je daar konden doden, wat ze blijkbaar is mislukt. Zelfs meerdere keren."
Hopson: "Dus de fossielen kunnen de aarde redden, waarom wil je het niet redden Sank, het zou de mensheid veel goed doen."
Sank: "Zwijg Hopson, de aarde hoeft niet gered te worden, het hoort te rotten tot het verdwijnt."
Hopson: "Ik ga dit fossiel en alle andere redden en jij zult me niet tegenhouden."
Sank: "Ik heb hier meer mannen dat jij hier nu hebt, hoe kun je nu met 3 man een schip overmeesteren. Verdwijn Hopson, ahahahahahahahaha..."
Hopson: "Ik zou niet lachen als ik jou was, met 3 sluipen is veel makkelijk dan met 7."
Een paar schoten werden gehoord en 4 Krinny's vielen op de grond. Op dit moment haastte Kemp zich naar het fossiel en pakte het uit de kom. Jallo zag het en ging in Kemp zijn weg staan.
Jallo: "Geef me het fossiel, het is voor je eigen goed."
Jallo richtte zijn wapen naar Kemp en was klaar om schieten. Toen werd er geschoten, Kemp bleef staan.
Jallo: "Wat? Hoe is het mogelijk? Ik... Ik had.....?
Jallo viel op de grond. Hij was dood. Kluc had geschoten voor Jallo en het leven van Kemp gered.
Hopson en zijn mannen schoten iedereen in hun weg en haasten zich naar het transportschip.
Hopson: "Attentie aan alle ruimtevechters, ik heb het fossiel, sta klaar om aan te vallen op mijn teken."
Hopson en de bemanning liepen naar het transportschip en maakten zichzelf los van Sank's zijn schip.
Hopson: "Ruimtevechters val aan."
Het transportschip vloog weg, op weg naar Necune. De ruimtevechters vielen Sank's schip aan. Een vluchtschip verdween van Sank's schip en een paar minuten later ontplofte het schip. De Necune was veilig, Hopson had het fossiel terug en alle ruimtevechters keerden terug naar Necune.
Hopson: "Uitstekend werk iedereen. Parc, wat is onze status."
Parc: "We verloren geen ruimtevechters, Necune heeft geen schade opgelopen, maar we zagen een vluchtschip verdwijnen voor het schip ontplofte."
Hopson: "Attentie iedereen, Sank leeft nog, we kunnen er van zeker zijn dat hij in het vluchtschip was.
Ik wil dat iedereen op zijn hoede is."
Parc: "Sank?! Leeft hij nog, ongelooflijk."
Hopson: "Parc, ik wil zo vlug mogelijk op Colon zijn, ik moet de 5 Hoofden spreken."
Parc: "Goed meneer."
Necune ging naar Colon en dokte daar. Hopson gaf aan iedereen de vrijheid om te doen wat ze wilden. Tot hijzelf terug kwam. Hopson nam Petty, Kluc, Parc, Kemp en Stilk met zich mee. Hij ging naar de top van Colon gaan, richting de 5 hoofden.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.