FanFic.nl

We never thought that they would love us. {Jonas brothers}

~ 3

~2Dagen later, Dag van het concert!~

Manon pov ;

'NONIE! VANAVOND!' Samantha komt naar me toe gerent. 'I KNOW!!' We staan tegen over elkaar en staan te springen.
De bel gaat en Samantha rent het plein af. 'RYAAAAAAN!' en ze rent recht op hem af. Ik schud lachend men hoofd en loop naar Justin.
'Hee shawty.' 'Hee.' Ik kus Justin kort. 'Ik heb zo'n zin in vanavond.' We stappen in en de jongens zetten ons thuis af. Ik ren naar boven en spring onder de douch.
Daar na doe ik wat make up op en krul mijn haren. Ik doe mijn Jonas Brothers ketting om en loop naar beneden. 'Ah daar ben je, we gaan eten.' Ik knik en schuif aan.
Naar het eten ren ik naar Samantha en wachten we op haar moeder die ons brengt. We stappen in en zetten een cd van de jongens aan. We beginnen mee te zingen.
De moeder van Samantha stopt voor het concert gebouw en we stappen uit. Snel lopen we naar de rij. 'Oh my Jonas, ik kan echt niet wachten!' 'Ik ook niet.' Eindelijk zijn wij aan de beurt en onze kaartjes worden gecontroleert. We lopen naar binnen. 'Oh my gosh, we zijn binnnen.' gilt Samantha en ik knik.
We rennen snel naar voren en wachten tot de jongens op komen. 'JONAS! JONAS! JONAS!' gilt iedereen vrolijk en wij doen mee.
Naar 5 minuten komen de jongens op. Als Joe en Nick op komen beginnen we te gillen. Even later komt ook Kevin op en we gillen nog harder.
Veel meisjes kijken ons raar aan. Maar echte fans houden niet alleen van Joe en Nick maar ook van Kevin. En dat doen wij. Ze beginnen te spelen.
Samantha en ik zingen vrolijk mee met Hold on. Nick komt naar voren en springt van het podium. Hij loopt naar Samantha en steekt z'n hand uit.
'Ga je mee?' Samantha knikt en klimt over het hek heen. Samen met Nick loopt ze het podium op en de jongens spelen verder.
Ik glimlach naar Samantha en ze lacht terug. Samantha knuffelt Nick even en springt dan weer van het podium. Ze komt weer naast me staan.
'En hoe was het?' 'VET!' Ik lach. Joe komt naar voren en ik steek mijn hand uit. Hij pakt hem vast en houdt hem even vast. Hij laat m'n hand los en glimlacht naar me.
M'n hart maakt nu over uren. Zo staan we nog een paar liedjes. Een meisje duwt me en ik kom met m'n pols verkeerd terecht.
'Auw!' Ik krijg tranen in me ogen en hou mijn pols tegen me aan. Kevin verdwijnt van het podium en twee minuten later komt ie weer terug.
De jongens zetten een nieuw liedje in en zo'n bewakingsventje komt naar me toe. 'Kom maar even mee.' Ik knik en hij tilt me over het hek.
Ook Samantha tilt ie er over. We lopen met de man mee en moeten in de kleedkamer van de jongens wachten. Ik ga op de bank zitten.
Samantha kijkt naar me pols. 'Nonie, niet naar je pols kijken!' Zo eigenwijs als ik ben kijk ik toch. De kamer begint te draaien en ik schud snel mijn hoofd.
'Ik zei toch NIET kijken.' 'Sorry.' en ik lach. Even later gaat de deur open en komen de jongens binnen. Kevin komt naar me toe. 'He.. gaat het wel?' Ik knik.
'Ik zag het gebeuren en ik dacht.. ze moet daar weg.' 'Dankje' Kevin glimlacht en Joe komt naast me zitten. 'Doet het pijn?' Ik kijk hem droog aan.
'Dohh, tuurlijk doet het pijn.' Samantha lacht. 'Ze is net bijna van der stokje gegaan.' Joe kijkt me met open mond aan. 'Echt?' Ik rol met m'n ogen.
'Nee. anders zegt ze het niet.' Joe lacht. 'Sorry.' Ik lach. 'Geeft niet hoor.' Me telefoon begint te spellen. 'Shit, Sam.. kun je hem ff pakken?' Samantha knikt.
Samantha loopt naar me toe en peutert me telefoon uit me zak en neemt op. 'Met Samantha. ... Oh hee Justin.. nee we zijn nog daar.. ja nee Manon heeft der pols gebroken.. euhm weet ik niet ff vragen.' ze houdt der hand op me telefoon. 'Hij vraagt of ie je naar het ziekenhuis moet brengen.' Joe kijkt me even aan.
Ik krijg een raar gevoel ik me buik. 'Nee wij brengen der wel.' Samantha knikt en praat dan weer tegen Justin. 'Nee, de jongens willen der brengen, ja is goed zien we je daar.. okaay bye.' en ze hangt op. 'Overbezorgde sukkel.' Ik lach mee. Kevin kijkt me aan. 'Is die Justin je vriendje?' Ik kijk even naar Joe en het gevoel komt weer terug.
Ik draai me weer om naar Kevin. 'Nee, Ja. Ja hij is mijn vriendje.' 'Oke, nou zullen we maar is gaan dan?' Ik knik. We staan met z'n alle op en lopen achter Kevin aan naar de auto.
Ik stap achter in met Samantha en Joe naast me. Kevin rijdt weg en bij elke bocht trek ik een pijnlijk gezicht. Ik kijk naar Joe en concentreer me op z'n ogen.
Bij het ziekenhuis aan gekomen worden er foto's gemaakt en moet ik in het gips. De jongens zetten allemaal hun handtekening op m'n gips.
We lopen met z'n alle naar de uitgang en daar staat Justin te wachten. Ik kijk naar Justin en ik voel niks meer. Geen vlinders meer die rond vliegen.
Niks. Integendeel als ik naar Joe kijk gebeurt er van alles met me. Ik ben toch niet verliefd aan het worden op Joe Jonas?

Reacties:

saphira zei op 17 sep 2010 - 10:27:
Yeah! Joe is de lekkerste!
Move over Bieber! Jonas is here!