FanFic.nl

Two girls come by the Cullens

94

Het werd langzaam nacht en toen bedacht ik me iets.
'Zeg, zijn we nou weer samen?'wilde ikw eten. Jasper grinnikte.
'Ja,'fluisterde hij toen. Tevreden liet ik me achterover vallen.
'Te gek.' Hij schoot in de lach, maar zei niets.
Het bleef even stil, toen klonk er ineens een zacht stemmetje. Ik vloog omhoog.
'Rowena?' vroeg het stemmetje. Ik keek om me heen, om de eigenaar te zoeken. Ze zat in het raam.
Boots, natuurlijk.
'Boots,'zei ik rustig. 'lang niet gezien.' Ze haalde haar schouders op.
'Ik mocht eventjes niet van mama. Maar, ik heb gehoord wat je zei. Over dat kind.' Als het had gekunt, was ik nu van kleur verschoten.
'Ja..'zei ik langzaam. Jasper leek het te snappen en knikte even. Toen zakte hij weer achterover, naar het plafond starend.
'Ik kane r voor zorgen. Maar dan moet je wel naar die weerwolf gaan, die Embry. En het goed met hem maken. Zijn moeder vindhet verschikkelijk voor hem. Ja, die ken ik. Die is ook bij ons.' Ik knikte, nauwelijks beseffend wat ze zei.
'Oké, toppie. Zeg niets tegen hem. Als je drie steken voelt, dan kan het. 24 uur de tijd heb je-jullie. Eerst naar de wolf.' Ik knikte. En toen verdween ze.

vrijwel meteen sprong ik op, mijn gezicht op zeven dagen onweer- hé, da's positief! Dan konden we naar buiten!
'Ik ga naar Embry.' Jaspers ogen vlogen open.
'Wat?!'
'Ik gan aar Embry,'zei ik nog eens en sprong het raam uit. Hij kwam achter me aan.
'Row,dat heb ik liever n...'
'dat heb je liever wel. Ik moet nog even iets met hem regelen. Ehm... Er liggen een paar spullen van me nog daar,'zei ik, wat niet eens gelogen was. Jasper zuchtte.
'Oké. Ik wacht hier op je.'
'Jeej,'zei ik en gaf hem een klein kusje in zijn nek. 'Ik ben snel terug.' En ik verdween het bos in, op weg naar de grens.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.