FanFic.nl

Last Dance

<34>

Ze kneep zachtjes in zijn hand.
‘Hou je van me?’ vroeg hij wanhopig terwijl de hoop, die hij net nog als een welkome gast had gezien, uit hem wegvloeide. Ze schudde haar hoofd en kneep nog eens in zijn hand.
‘Alsjeblieft.’ fluisterde ze.
Hij trok haar tegen zich aan en duwde haar toen van zich af. Ze zwaaide haar been in de lucht en maakte een halve draai, belandde toen mooi weer in zijn armen en lachte echt.
In een waas van regen, lichtflitsen en donderslagen, tranen en glimlachjes ging de dans verder. Nona deed sprongetjes en Bill ook, en wie hen zag dansen, kreeg spontaan het gevoel dat er een hele grote wedstrijd plaatsvond. Dat was ook zo, maar niet bij hen. Er was geen wedstrijd meer, er was alleen hen twee. En dat was al wat telde, op dat moment en al de momenten nadien.
Nona draaide zich om, met haar hand nog in die van Bill, en stapte een stap vooruit. Bill liep haar achterna, sloeg zijn armen om haar middel en draaide haar vijf keer om haar as. Ze botste tegen hem aan, sloeg haar rechterbeen om zijn middel en helde naar achter over.
Hij plaatste zijn handen op haar onderrug en hield haar in de lucht, trok haar toen terug. De natte slierten van haar haar sloegen in zijn gezicht en haar neus wreef langs die van hem over zijn wang.
Ze draaide om hem heen en liep van hem weg, deze keer harder dan ervoor, maar Bill volgde haar weer.
Hij plaatste zijn handen op haar heupen en tilde haar op, en voor het eerst in zijn leven liftte hij een meisje succesvol. En wat voor meisje, hét meisje.
Hij draaide schuifelend een rondje met haar nog steeds hoog in de lucht.
Nona voelde de regen op haar neerdalen en langs haar ledematen glijden. Ze voelde zich vrij, voor die luttele seconden niet meer gebonden aan aardse zaken en gevoelens.
Hij liet haar zakken in zijn armen, zij liet zich achteruit vallen en hij trok haar naar zich toe. Zijn armen klemden zich meteen om haar onderrug zodat ze niet meer weg kon uit zijn greep. Voorhoofden tegen elkaar, neuzen naast elkaar, ogen zo goed als in elkaar.
Haar adem streek langs zijn lippen en omgekeerd.
‘Alsjeblieft.’ zei Nona glimlachend en voelde zich 100% zeker van het besluit dat ze gemaakt had daar op het podium, toen ze op het punt stond haar ouders te verbazen én trots te maken, om Drake en zichzelf naar de overwinning te dansen en met die beker en titel naar huis te gaan. Al dat en de spotlight had ze in haar vingers gevoeld en ze toen weg laten glijden om in de regen op zoek te gaan naar wat er van Bill nog over was.
Wat ze had aangetroffen, had haar aangenaam verrast.
‘Alsjeblieft.’ zei Bill nu ook glimlachend. Hij kon zijn geluk niet op, want dit was wat hij wou, hij wou met haar dansen. Maar hoe moest het nu verder?
De speakers van buiten sprongen aan en een lied dat Bill vaag herkende van een saai familiefeest gleed eruit. Hij lachte om de coïncidentie.

Do we know more than
We knew then
Or do we know less
And we just pretend
Should I ignore my heart
And walk away
Your eyes tell me more
Than words will ever say

‘Hou je van me, Nona?’ vroeg hij en wreef zacht met zijn vingers over haar hals.

Should we take a chance
And dance the last dance
Should we spend the night
One more time
Caught up in this romance
Or maybe wait and see
Let it be
The way that it will be
Should we take a chance
And dance the last dance

‘Bill.’ zuchtte ze en duwde haar voorhoofd harder tegen dat van hem.

How can I be wrong
When I feel the way I feel
How can I deny
Emotion that's so real
In the middle of the night
I call out your name
Do I ever cross your mind
Do you feel the same

‘Nona, wees alsjeblieft eerlijk.’ slikte hij en voelde de regen zijn zorgen van hem afspoelen.

Like we should take a chance
And dance the last dance
We should spend the night
One more time
Caught up in this romance
Or maybe wait and see
Let it be
The way that it will be
Should we take a chance
And dance the last dance

Ze luisterde naar de muziek terwijl haar handen die van hem zochten. De warmte voelde aangenaam voor beiden.

Let me go
Come to me
Which way is the way
That it should be
This is so bitter-sweet
There's no way
That we will ever know
For sure

‘Ja.’ zei ze schor.

Unless we take a chance
And dance the last dance
We should spend the night
One more time
Caught up in this romance
Or maybe wait and see
Let it be
The way that it will be
Should we take a chance
And dance the last dance

Voorzichtig drukte ze haar lippen tegen die van hem.

Dance wit' me, come on dance wit' me
Dance wit' me, come on dance wit' me

Met de lippen op elkaar en hun lichamen zowaar tegen elkaar geplakt, walsten ze over de parking. Zij had haar armen om zijn nek geslagen en hij de zijne rond haar middel.
Beiden voelden de lippen tintelen en het hoofd vullen met mist, beiden snakten steeds naar meer van de ander en beiden wilden dat dit gevoel nooit zou stoppen.
Haar handen gleden in zijn haren, zijn handen naar haar benen.
Even voorzichtig liet ze hem weer los en ook het dansen stopte.
‘Oh Bill, hier heb ik zo naar verlangd. Ik hou van je.’
Hij drukte een kus op haar voorhoofd en draaide haar nog een keer om in zijn armen, amper bevattend dat ze nu de zijne was.
‘Weet ik toch.’

Reacties: