FanFic.nl

My 100 little stories

58. Stamboom

‘Papa, wat is er dat ik moest komen?’ vroeg een acht jarige Bellatrix van Detta. Haar springerige zwarte haar hing in een slordige vlecht op haar rug. Ze had haar nachthemd nog aan, in haar hand een teddybeer.
Haar vader zat in een stoel, met zijn rug naar haar toe gekeerd.
‘Ik had je hier naar toe geroepen, Bella, omdat ik je iets moet leren.’
‘Moest dat zo vroeg? Het is pas…’ Bella keek op de klok. ‘Acht.. nee, zeven.. of zes.. Vroeg,’besloot ze. Vader glimlachtte.
‘Sorry, Bella. Maar ik moet je iets leren over stambomen. Die zijn belangrijk, Bellatrix. Heel belangrijk.’ Bella was op de grond gaan zitten- de stoelen waren voor de volwassenen.
‘Zoals ik al zei Bella, stambomen zijn erg belangrijk. Onze stamboom, die van de Zwartsen is al eeuwen lang puur gebleven. Geen spatje modderbloedjes-bloed is er tussen gekomen. En dat mag ook nooit gebeuren, Bella, hoor je me?’ De stem van haar vader klonk plotseling scherp en hij keek haar recht aan.
‘Ja papa,’zei ze, ietwat geschrokken.
‘Mooi zo. We moeten er voor zorgen dat die lijn voort blijft bestaan. Als er ook maar iemand verliefd wordt op een stuk Dreuzeluitschot, zal die meteen uit de familie verbannen worden. Vertel het me alsjeblieft, Bella, als één van je zussen dat ook maar waagt.’ Bellatrix knikte.
‘Natuurlijk, papa.’ De man glimlachtte.
‘Goed zo, meisje. Je bent een echte Zwadderaar. Ik ben trots op je. Wil jij Andromeda even roepen?’ Bellatrix knikt, erg trots op wat haar vader net over haar gezegd had.
‘Ja papa.’
‘Goed zo. En vergeet niet, Bella, jij bent de liefste van de drie.’

En met een gigantische grijns haalde Bellatrix haar jongste zus op.

Reacties: