FanFic.nl

Trip to hell!

38.Listen to me!

Hoofdstuk 38.Listen to me!
Je opende meteen je ogen toen je voelde hoe Bill bovenop je rolde en je dichter in zijn armen trok. Geschrokken probeerde je je onder Bill vandaan te krijgen toen je voelde hoe een erectie tegen je boven been drukte. Hij wou je terug verkrachten! De woorden schoten razendsnel door je hoofd en in paniek probeerde je Bill van je af te duwen. Maar hoe harder je probeerde om hem van je af te krijgen, des te harder trok Bill je tegen zich aan terwijl hij vermoeid iets mompelde. Tranen brandden achter je ogen toen je merkte dat ontsnappen geen oplossing was. Zacht begon je te piepen toen Bill zijn hand op je billen legde. Vermoeid gemompel verliet Bill's mond toen het geluid zijn oren bereikte. Vermoeid deed hij zijn ogen een beetje open en keek hij je verward aan. Het leek wel alsof hij helemaal niet wist wat er gaande was.
'What's wrong, honey?' Bill's stem was nog schor, wat verraadde dat hij nog maar net wakker was. 'Please don't.' De angst in je stem was duidelijk hoorbaar, Bill hief zijn hoofd wat op zodat hij je beter kon aankijken. Met vragende en verbaasde blik keek hij je aan.
'What's wrong, Keisha?' Weer herhaalde Bill zijn woorden, helemaal niet beseffend wat er mis was. 'You were trying to...' Paniekerig probeerde je Bill van je af te krijgen. Bill leek helemaal niet door te hebben wat er was en keek je verward aan. 'What was I trying to do?' De verwardheid in Bill zijn stem was duidelijk hoorbaar. Wou hij het nu gewoon niet toegeven of wat? Moest je het echt zelf gaan zeggen wat hij met je wou doen? 'You wanted to do it again.' Tranen blonken in je ogen en je stem, die nog redelijk schor was, brak bij het uitspreken van de woorden. Plots leek Bill te beseffen wat je bedoelde, meteen keek hij je hoofdschuddend aan. 'No, I didn't...' 'Yes, I felt it. Your...' Paniekerig wees je naar beneden. Bill begreep wat je bedoelde en werd plots knalrood. 'I'm sorry Keisha. I really didn't want to scare you. It's just...You know, every morning...' Je begreep wat Bill bedoelde en meteen kreeg je een glimlach op je gezicht. Hoewel je net nog helemaal in paniek was, kon je je nu met moeite inhouden zodat je niet zou beginnen lachen. Maar je was toch wel opgelucht, dat het niet was dat Bill je probeerde te verkrachten maar dat hij dus ongewild last had van een erectie. Je dacht al lachend een kusje op Bill's lippen te drukken maar je bedacht je snel toen je terug dacht aan gisteren. Nee, hij zou geen kusje of liefde van je krijgen. Wat hij en zijn vrienden je hadden aangedaan was onvergeeflijk. Een trauma voor heel je leven, dat kon je niet zomaar vergeten.

'Do you want some breakfast?' Zacht knikte je waarna Bill zich wat rechter zette. 'I'm really sorry.' Het onschuldige gezichtje van Bill zorgde ervoor dat je begon te glimlachen. Bill drukte nog snel een kusje op je lippen waarna hij opstond en zijn hand naar je uitstrekte. Moe rekte je je nog een keer uit en stond je op met behulp van Bill. Bill keek je lachend aan toen je stuntelig het bed uit kwam, hij wou zich omdraaien om naar de keuken te gaan maar je hield hem tegen. 'Can I get some clothes?' Bill knikte glimlachend waarna hij zich naar zijn kast toedraaide en daar even wat kleren in zocht. Al snel had hij een shirtje en een trainingsbroek gevonden en gaf hij het aan jou. In een vlotte beweging trok je je kleren aan terwijl Bill geduldig op je wachtte.

Met een heleboel twijfels bleef je in de deuropening staan. Iedereen zat al aan tafel en er was enkel nog een plaatsje tussen Georg en Tom. Je had helemaal geen zin om tussen hen te gaan zitten, zeker niet na alles wat ze je gisteren hadden aangedaan. Maar je had een te grote honger om gewoon terug naar je kamer te wandelen en niks te eten. Wat moest je nu doen? Terug gaan naar je kamer of toch tussen die twee gaan inzitten?
'Keisha' Verbaasd keek je naar Bill die teken deed dat je mocht gaan zitten tussen Tom en Georg. Het liefste had je in de deuropening blijven staan, maar Bill's starende blik dwong je om tussen hen in te gaan zitten. Met een gemengd gevoel liep je traag naar de tafel, waar je je tussen de twee jongens liet neer glijden op de stoel.
De andere jongens waren al begonnen met eten dus besloot je om ook maar een broodje te pakken. Langzaam strekte je je hand uit naar het kommetje met brood, maar plots sloeg Tom hard op je hand. Geschrokken trok je meteen je hand terug terwijl je een kleine 'auw' niet kon onderdrukken. Geschrokken draaide je je hoofd naar rechts waar Tom zat, verbaasd keek je hem aan. 'If you want it, than you have to ask for it.' 'But yesterday you...' 'Don't contradict!' Bill's strenge stem weergalmde door de hele kamer toen je tegen Tom in ging. Meteen draaide je je hoofd naar Bill die voor je zat en keek je hem onbegrijpend aan. Je wou wat zeggen maar zijn blik legde je meteen het zwijgen op.
'Can I have some bread, please?' De irritatie in je stem was duidelijk hoorbaar. 'To who are you speaking?' De betweterige ondertoon in Tom zijn stem en de grijns op zijn gezicht zorgde ervoor dat je nog geïrriteerder werd. Een luide zucht verliet je lippen, terwijl je moeite deed om jezelf onder controle te houden. 'Adem rustig in en uit Keisha. Laat hem maar zagen, hij moet gewoon altijd zijn gelijk hebben. Niet op in gaan schat, want anders komen er toch alleen problemen van.' Hoe hard je ook probeerde om jezelf onder controle te houden, het lukte gewoon niet bij het zien van Tom's ongelooflijke grijns. 'Be polite if you're gonna answer.' Dat was de druppel. Je zou hen echt niet meer "mister" gaan noemen, echt niet. Ze waren helemaal niet beter dan jou, dus waarom zou je hun dan zo noemen. Misschien was het wel beter dat je vandaag eens geen ontbijt at, want er zouden toch alleen maar problemen van komen met het de beleefdheidsregels. Want de vorige keer was het helemaal uit de hand gelopen.
Met een piepend geluidje schoof je je stoel bruusk achteruit. Je stond op en je liep rond de tafel naar de deur die naar de gang leidde. Meteen waren alle blikken op jou gericht. Net toen je de gang in liep hoorde je Bill je naam schreeuwen maar je negeerde het. Waarom zou je nu nog naar hem luisteren? Na alles wat hij en de rest je hadden aangedaan, kon het je echt niet meer schelen wat hij je opdroeg. Respect voor hun had je niet meer, dus waarom zou je nog naar hun luisteren als het je toch niets kon schelen. Rustig liep je door de gangen terug naar je kamertje, tot je plots luide voetstappen hoorde. 'Keisha come back, now!' Je schrok je rot toen Bill's luide stem plots door heel de gang weergalmde. Je draaide je geschrokken om naar Bill, die je streng aan keek. 'Now!' Je negeerde Bill en draaide je terug om naar voor waar je terug rustig begon verder te wandelen. Luide voetstappen weerklonken door de gang en plots werd je hard bij je pols gegrepen en omgedraaid. 'Go back to the kitchen.' De woede van Bill, omdat je niet naar hem luisterde, was duidelijk hoorbaar. 'What?! If Iam not hungry than I don't eat.' De arrogante ondertoon in je stem was ook Bill niet ontgaan, want zijn ogen leken wel vuur te spuwen. 'Keisha, you're going to listen immediately. Understand? Otherwise I have to punish you.' 'I listen so stop acting like you're my dad. Understand?' Uitdagend keek je Bill aan terwijl je je pols met een ruk los trok uit Bill's greep. Daarna draaide je je snel terug om en liep je verder. 'Come back right now Keisha! You know the rules and you know what's going to follow if you don't...' 'It doesn't interest me Bill. Go to hell with all your fucking rules! I'm not a kid anymore! I really don't need you to tell me what's good or what's bad. I can decide it on my own! So please stop talking shit, you're not my dad!' Boos had je je omgedraaid terwijl je Bill woedend aan keek. Bill stond op ontploffen, meteen draaide je je om toen Bill een stap naar je toe zette. Zo snel je kon liep je terug naar je kamertje. 'Don't speak to me like that, Keisha!' 'No, you have to stop Bill! You're not better than me, if you think that. You...' 'Girl, you better can stop now if you don't want that your punishment is...' 'That's bullshit Bill. You can't punish me, for things I didn't do wrong. If I am not hungry than I don't eat. You can't push me to eat something.' 'Do you think so?' De gemene ondertoon in Bill's stem bezorgde je rillingen. Snel wandelend liep je naar je kamer waar je snel naar binnen liep en de deur achter je sloot. Je probeerde de deur te blokkeren zodat Bill niet zou binnen kunnen, want nu kon je je wel verwachten aan heel wat problemen. Zeker omdat je Bill nu eigenlijk had uitgedaagd. Maar toch vond je dat je het bij het rechte eind had. Het was niet omdat Bill en zijn vrienden je ontvoerd hadden dat ze over heel je leven beslisten. Je was nog steeds van jezelf en dat zou niemand je afnemen, ook Bill niet. Met een harde slag werd de deur opengeduwd waardoor je hard naar achter vloog. Een hysterische gil verliet je lippen toen je met je hoofd tegen de bedrand vloog. Een helse pijn gleed door je lichaam. Tranen brandden achter je ogen terwijl je probeerde om jezelf terug onder controle te krijgen.
'You're not a smart girl, Keisha. Don't you get it, that you don't have to act like that to us? Oh girl, you're so in trouble now.' De gemene grijns op Bill's gezicht en de dreigende ondertoon in zijn stem voorspelden het onheil dat er zat aan te komen. Doodsbang drukte je je tegen het bed terwijl je doodsbang je hoofd schudde.
'Please don't hurt me!' 'The next time, you'll think twice before you act like this.' De ondertoon in zijn stem deed je rillen. Waarom had je ook gewoon je grote mond niet kunnen houden? Dan had je nu heel wat miserie gespaard.

Een grote mond...Een slechte eigenschap...Vaak gepaard met heel wat serieuze gevolgen...

Reacties zijn welkom.

Reacties: