FanFic.nl

Lifestyle of the wolves [twilight]

4.0 Meeting Sam

Bella keek hem aan en zette uiteindelijk toch een stap achteruit. Zo kwam ze naast me staan, want ik had al gelijk een pas achteruit gezet toen de jongen aan was komen lopen. ‘Bella, je weet donders goed dat je hier niet mag komen!’ ik keek van de jongen naar Bella. ‘Sam, het spijt me van dat ik met de rest om ga en dat er op jouw land gejaagd is. Ik ben hier met mijn nichtje.’ Ze wees op mij. ‘Sandy is hier 15 jaar geleden weg gegaan toen haar vader is omgekomen bij dat ernstige auto ongeluk.’ Gelijk schieten de ogen van Sam naar mij toe. Ik wilde haar de omgeving laten zien, en door jullie sprongen werd ze hierheen geleid. Achter Sam kwamen nog twee jongens staan, maar deze werden door Sam weer weggestuurd om Jacob af te leiden. ‘Sam luister naar me, ik had daar niets mee te maken!’ ze keek hem boos aan en Sam keek weer naar mij. ‘Bella, weet ze hier iets van?’ Bella schudde haar hoofd en Sam knikte. ‘Dan hebben we het hier nu niet meer over.’

Sam was weer terug gelopen naar de groep jongens die op een afstand stonden. Met Bella liep ik terug over het strand. Ik gooide een steentje in het water die een paar keer stuiterde en toen zonk. Sinds dat we weg waren gelopen van de jongen had Bella geen woord meer gezegd. ‘Wat was dat allemaal Bell?’ ze schudde haar hoofd. ‘nogal ingewikkeld, de familie van Edward jaagt graag maar de familie van Sam wil dat niet op hun land. Blijkbaar zijn ze toen een keer over de grens gegaan en hebben ze een hert geschoten, en nu mag ik daar ook niet meer komen omdat Edward mijn vriend is.’ Ik probeerde het te volgen, maar ik had het idee dat er nog meer aan de hand was. Als dit het enige was geweest had Sam dat ook gewoon uit kunnen praten waar ik bij stond.

Weer terug bij het huis van Charlie stond Edward voor de deur. Hij liet duidelijk merken dat hij Bella alleen wilde spreken dus ik liep vast naar binnen. Ik rook een heerlijke geur vanuit de keuken en zag dat mijn moeder aan het koken was. Ik grijnsde en ging automatisch op zoek naar borden en bestek. Thuis was bij ons altijd de regel dat mijn moeder kookte en ik de tafel dekte, later deden we dan samen de afwas.

Charlie kwam uit de woonkamer en glimlachte triest toen hij ons samen bezig zag. ‘Charlie wat is er?’ mijn moeder keek naar het gezicht van Charlie dat treurig stond. Charlie schudde zijn hoofd, maar mijn moeder en ik bleven hem allebei aankijken. ‘Als ik jullie zo samen zie, denk ik aan Renée en Bells vroeger. Toen wilde ik altijd al zo’n band met Bells hebben maar dat is me helaas nooit gelukt.’ Mijn moeder keek even naar de grond en omdat ik zowat naast Charlie stond legde ik een hand op zijn schouder. ‘Charlie, het komt wel goed. We vinden het al heel knap dat je haar in huis hebt genomen.’ Mijn moeder was ook naast hem komen staan. Wanneer je ze zo naast elkaar zag staan zag je toch wel duidelijk dat het broer en zus waren. Allebei waren ze klein, hun zwarte haar viel precies hetzelfde en hun gezichtstrekken waren identiek. Ik glimlachte toen Charlie onze handen vastpakte en ons allebei aankeek. ‘Ik ben blij dat jullie hier nu zijn.’

Reacties: