FanFic.nl

Tell me why! (jonas brothers)

deel 17: kou

Jennifer pov:
De volgende ochtend werd ik vroeg wakker in de armen van Nick. De vorige avond was er gelukkig niemand thuis geweest, dus ik kon Nick rustig mee naar binnen nemen. Even later was ik veilig in zijn armen in slaap gevallen. Ik had m’n ouders niet meer gehoord. Nick sliep nog rustig door. Even later opende ook hij z’n ogen. ‘Goede morgen’ zei zijn slaperige stem. ‘Goede morgen’ fluisterde ik terug. Ik ging er van uit dat m’n ouders al weer op het werk waren dus ik zei tegen Nick dat hij zich kon aankleden terwijl ik alvast een ontbijtje ging maken. ik kroop uit bed en liep in m’n pyjama (bestaande uit een hemdje en een short) naar beneden. Daar stond me een grote schrik te wachten. Aan tafel zaten namelijk m’n ouders. Allebei, netjes aan het ontbijt. ‘Wat doen jullie hier? Ik dacht dat jullie al moesten werken.’ Vroeg ik verbaasd en ongerust tegelijk. ‘We wouden vandaag de ochtend doorbrengen met onze dochter’ zei m’n moeder. Er ging een rilling door me heen. Wat zouden ze zeggen van Nick. Net op dat moment hoorde ik voetstappen naar beneden komen. Oh nee, nu ging het komen. ‘Heeft Sascha hier geslapen?’ Hoorde ik m’n moeder weer vragen. ‘Eh, nou…’ net op dat moment kwam Nick naar binnen. ‘Hé, heb jij…’ Nick kwam binnen, maar hij viel gelijk stil toen hij m’n ouders zag zitten. ‘Oh, sorry’ fluisterde hij terwijl hij achter me ging staan. Ik wou wat terug zeggen, maar ik werd onderbroken door m’n vader. ‘Jennifer, wie is dit?’ Vroeg hij. Ik hoorde in zijn stem dat hij boos was. ‘m’n vriendje’ zei ik zacht. Hopend dat hij het niet verstaan. Maar hij had het wel gehoord. ‘Je WAT?’ Schreeuwde hij. ‘m’n vriendje’ herhaalde ik nu harder. ‘En hij heeft hier geslapen?’ Vroeg hij nu nog kwader. Ik knikte langzaam. M’n vader richtte zich nu op Nick. ‘m’n huis uit’ riep hij zo kwaad dat hij elk moment kon ontploffen. ‘NU! M’n huis uit!’ Nick wou weglopen. Ik zuchtte diep. ‘Als hij gaat, ga ik ook’ fluisterde ik bijna. ‘Wat zei je daar?’ m’n vader was nog steeds even boos. ‘Als hij gaat, ga ik ook’ zei ik nu luid en duidelijk. Even later voelde ik hoe m’n wang brandde. Na alles wat ik met Damiën had meegemaakt, had mijn vader me geslagen. m’n eigen vader had me gewoon geslagen. Ik zag hoe m’n moeder geschrokken was. Het maakte me even niks uit. Er verschenen tranen in m’n ogen. Nick wou een arm om me heen slaan./ maar ik draaide me om en rende het huis uit. Ik rende door de straat. Even later bleef ik staan. Dit kon zo niet. Ik rende in m’n pyjama door de straat en ik begon het koud te krijgen. Ik moest toch terug naar huis. Net toen ik wou omdraaien. Voelde ik hoe 2 warme armen zich om mij heen sloegen.

Nick pov:
Ik zag hoe Jennifer’s vader z’n hand uit haalde en Jennifer een klap verkocht. Ik schrok. Ik had zin om terug te slaan, maar ik hield me in. Haar moeder was geschrokken, maar ze deed niks. Ik zag dat Jennifer moest huilen. Ik wou m’n armen om haar heen slaan en haar troosten en beschermen. Ik wou alles doen om haar te helpen. Maar ze rende langs me heen naar buiten. ‘En ik dacht dat ze genoeg geslagen was.’ Zei ik tegen haar ouders. Ik wou achter haar aan gaan, maar haar moeder pakte m’n arm vast. ‘Wat bedoel je?’ vroeg ze verbaasd. Ik zag dat ze bijna moest huilen. Ik was verbaasd. Wisten ze dan niks van hun eigen dochter. ‘Jullie weten echt niks van jullie eigen kind hè?’ Zei ik dan ook. ‘Ze had het uitgemaakt met Damiën omdat hij haar helemaal kapot sloeg. Maar hij was het er niet mee eens en wou haar terugpakken. Daarom is hij nu dood. De politie kon hem nog net tegenhouden anders was ze er helemaal niet meer…’ ik slikte. Ik kon het niet zeggen. Ik moest haar vinden. Ik rende naar buiten en keek om me heen. In de verte zag ik een meisje staan. Zou dat Jennifer zijn. Ik rende er naar toe. Toen ik dichterbij kwam zag ik inderdaad dat het Jennifer was. Ik liep naar haar toe en sloeg m’n armen om haar heen. Ze draaide zich om. Ze had gehuild. Ik zag dat ze het koud had. Ik deed m’n jasje uit en sloeg het om haar heen. Ze knikte zacht. Verder zei ze niks. Maar ik wist wat ze dacht. Ze durfde niet meer terug. Ze was gewoon bang voor haar eigen vader. Ik moest wat zeggen. Ik trok haar eerst dichter tegen me aan. ‘Ga je morgenmee naar Amerika?’ Vroeg ik. Ik was van plan het haar te vragen op een iets romantischer moment, maar ik vond nu ook wel goed. Ze keek naar me. ‘Meen je dat?’ Vroeg ze met een gebroken stem. Ik knikte. Ze knikte weer en legde haar hoofd op m’n borst. Ze bleven we even staan. ‘Zullen we naar Sascha gaan? Vroeg ze toen. Ze had het nog steeds koud. Ik knikte. We liepen richting Sascha. Toen we daar aankwamen werd de deur al opengegooid.

Sascha pov:
Ik zag door het raam dat Nick en Jennifer er aankwamen. Ik was door het dolle heen en rende naar buiten. ‘We gaan naar Amerika. We gaan naar Amerika’ bleef ik maar roepen. Joe had me gisteravond voor dat we gingen slapen gevraagd of ik weer mee terug wou naar Amerika. Natuurlijk had ik ja gezegd en ik viel tevreden en blij in z’n armen in slaap. Hij wou graag bij me slapen. Hij zei dat het was omdat hij het anders koud zou hebben. Ik had gelachen en toegestemd. Hij had z’n armen om me heen geslagen en zo waren we samen in slaap gevallen. De volgende ochtend toen ik wakker werd was Joe al weg. Toen ik beneden kwam zag ik dat hij een ontbijt had gemaakt. Lucas was ook al weg. Hij moest vandaag wat doen in de stad. Geen idee, wat precies. Ik had genoten van het ontbijt. En nu stond ik buiten te gillen. Het verbaasde me niks als de buurvrouw zometeen naar buiten zou komen om te zeggen dat ik stil moest zijn. Het kon me niks schelen. Nu pas merkte ik dat Jennifer had gehuild. Ik dacht dat het was omdat ze niet mee mocht. ‘Mag je niet mee?’ Vroeg ik. Ze schudde haar hoofd. Nu pas zag ik dat ze haar pyjama nog aanhad. Er was vast iets thuis gebeurd. ‘Wat is er gebeurd?’ Vroeg ik bezorgd. ‘Zullen we eerst even naar binnen gaan?’ Zei Joe die inmiddels in de deuropening stond. ‘Ja, lijkt me een slim plan’ zei Nick terwijl hij met Jennifer naar binnen liep. Ze had het ijskoud zag ik nu. Voor ik naar haar toe ging rende ik naar boven en pakte een grote sweater van Lucas. Toen ik in e huiskamer kwam zag ik dat ze bij Nick op schoot zat, die haar vervolgens weer probeerde warm te krijgen. Ik gooide de sweater naar haar toe. Ze deed hem snel aan en even later had ze het weer warm. ‘Wat is er nou gebeurd?’ Vroeg Joe. Ik had het niet meer durven vragen, dus ik was blij dat Joe het deed. Nadat ze het hele verhaal had uitgelegd had ik zin om naar haar huis te rennen en haar ader eens een klap te verkopen. Hij had nooit aandacht voor haar en nu sloeg hij haar zelfs. Joe hield me tegen toen ik wou opstaan en keek me waarschuwend aan. Hij wist blijkbaar wat ik wou doen. In plaats daarvan ging ik dus bij Joe op schoot zitten. ‘Als jij dar heengaat krijgt ze alleen nog meer problemen’ fluisterde hij in m’n oor. Ik wist dat hij gelijk had. Ik kaf hem een kus op z’n wang. Hij keek me verbaasd aan. ‘Je hebt gelijk’ gaf ik als verklaring. Hij keek naar Jennifer die bij Nick op schoot zat met haar ogen dicht. Ze was vast moe. Nick fluisterde lieve woordjes in haar oor. Het zag er lief uit. Vervolgens gaf Joe me een kus op m’n lippen. Ik was blij dat hij terug was.

Reacties: