FanFic.nl

Babe, you lost me.

5.

Ze stond voor mijn ogen, alsof er nooit iets veranderd was. Alsof ze nooit is weggegaan. Maar waarom? Ik had haar van achteren niet herkent. Ze had nog steeds lange bruine lokken, maar ze had torenhoge killerheels aan. Vroeger vond ze killerheels vreselijk, ze haatte het gevoel dat je geeft als je groot bent. Die mening was nu blijkbaar duidelijk verandert. Elegant draaide ze zich om en stotterde mijn naam uit met grote geschokte ogen. God wist hoeveel ik de persoon die voor me stond had gemist en God wist hoeveel ik van haar houdt. “Wat doe jij in Duitsland?”� het kwam eruit zonder erbij na te denken. En gelijk haatte ik mezelf. Die toon. Ik bad dat ze het niet gehoord zou hebben, het niet verkeerd zou opvatten. Maar ik zag gelijk dat ik het mis had. Haar blik ging van geschokt naar overdondert naar depressief. Ik kende haar te goed om het niet op te kunnen merken. “Eh… Ik ben hier op vakantie, ik kwam mijn moeder opzoeken.”� Zei ze toonloos en draaide zich weer om. Ik kon wel janken nu. “Fey, sorry, dat kwam er verkeerd uit.”� Probeerde ik mezelf te redden, maar het was al te laat. Ze pakte haar telefoon en begon druk te smsen. De ultieme smoes om mensen te negeren, dat had ze me zelf geleerd. Met dat in gedachte hoorde ik mijn eigen telefoon afgaan. Ik zuchtte en nam op. “met Bill.”� Zei ik toonloos. “ Bill, ik ben net door Fey’s moeder uitgenodigd om te komen eten, dus vroeg ik of ze nog wat nodig hadden , en toen zei ze dat Fey ook in de supermark is.”� Ratelde mijn moeder. “Ja, eh, daar ben ik zelf ook achtergekomen. “ “Oké, mooi want je moet even met haar mee naar huis. Ik, Gordon en Tom zijn al onderweg!”� Ik zuchtte diep; shit. En hing op. “Em… Fey, ik ben net gebeld dat ik met jou mee naar huis moet.”� Zei ik tegen de rug van Fey aan en zag dat ze versteef. Ze draaide zich weer langzaam om. “Eh… Oké?”� en ze draaide zich weer om, om vervolgens met de caissière in gesprek te gaan over een bonuskaart. Toen ze uiteindelijk klaar was, glimlachte ik tegen dezelfde caissière en vroeg nog om een pakje Marlboro. Ik zag vanuit mijn ooghoeken dat Fey op keek. Ik rekende af en liep zwijgend achter Fey aan.

Reacties: