FanFic.nl

14 Days! (AF)

Hoofdstuk 7 - Het huis verfen (dag 6)

Mark pov
Lachend zit ik aan de ontbijttafel. Daar komen Joe, Madison & Alex al binnen druk in gesprek. ‘Goede morgen!’ Zei ik vrolijk. ‘Beetje goed geslapen vannacht?’ Zei Mark. ‘Morgen pap, ja prima.’ Zei Alex vrolijk. ‘Goeie morgen.’ Zeiden Madison en Joe in koor.
‘Jullie gaan vandaag het huis schilderen.’ Zei Mark ‘Eerst moeten jullie de steiger opbouwen. Als die opgebouwd is kunnen jullie beginnen met schilderen. Trek dus oude kleren aan. Ik heb namelijk wel overals maar die zijn veel te groot. Voor de zekerheid is het beter om toch oude kleren aan te hebben.’ Zei Mark ‘Voordat we beginnen wil ik eerst goed ontbijten!’ Zei Madison. ‘Leef je uit, eet smakelijk.’ Zei Mark terwijl die de deur uit liep. ‘Dag pap, werkse.’ Zei Alex.

Alex pov
‘Eet smakelijk!’ Zei ik. ‘Ik had al oude kleren aan getrokken voor vandaag ergens wist ik dat ik smerig zou worden vandaag. Snel stroopte ik de overal aan na het eten en ging naar buiten. Madison en Joe gingen zich eerst nog snel verkleden. Ondertussen begin ik met het bouwen van de steiger. Al snel verschijnen Madison en Joe ook in een overal. Ze helpen me met opbouwen. ‘Euh één probleempje..’ Zegt Joe. ‘Ik heb hoogtevrees! Ik durf niet op die steiger, echt niet.’ Zei Joe. ‘Nou dan geeft je toch gewoon die buizen daar aan aan Alex. Die klimt zo omhoog. Die heeft daar geen moeite mee. Ik heb er trouwens ook geen moeite mee.’ Zegt Madison. ‘Geen probleem, Joe wees maar niet bang. Ik ga wel omhoog.’ ‘Dank je wel. Welke buis wil je als eerste hebben?’ Vraagt Joe als ik boven ben. ‘Twee lange buizen.’ Zo bouwen we het laatste in elkaar. Annabel komt naar buiten. ‘Lieverd gaat het?’ Vraagt ze bezorgd als ze naar Alex kijkt. ‘Geen zorgen, mam je weet toch dat er met Alex niks gebeurd!’ Zei Madison. ‘Maddy dat weet ik maar toch ergens blijf ik het erg vinden.’ ‘Volgens mij is dat nergens voor nodig, schat.’ Zei Mark die achter haar was gaan staan. ‘Mooi werk Alex hij staat hartstikke stevig.’ Schreeuwt Mark omhoog. ‘Dat heb ik niet van vreemd pap geleerd van de beste.’ Zei Alex met een grijns als ze voor hun op de grond land. ‘Kom Joe wij gaan verf en kwasten halen.’ Zei Madison terwijl ze Joe meetrekt.

Madison pov
Even later staan we druk te verfen. Joe staat beneden en schreeuwt af en toe wat naar boven. Hij is beneden de kozijnen aan het schuren. Per ongeluk valt er wat verf van mijn kwast. ‘Oeps.’ Mompel ik. ‘Geeft niet, joh.’ Zei Alex lachend. Ze is druk aan het verfen naast mij. ‘Erg grappig Maddy! Waarom deed je dat?’ Schreeuwt Joe. ‘Waar heb je het over?’ Schreeuw ik terug. Alex kijkt naar beneden en schiet in de lach. ‘Die drup verf van zonet is precies op Joe geland in zijn haar.’ ‘Mooie nieuwe haarkleur Joe.’ Schreeuwt ze naar beneden. ‘Als ik mijn haar wil verfen ga ik wel naar de kapper!’ Schreeuwt Joe die boos word. ‘Sorry Joe het ging per ongeluk. Wist ik veel dat je onder de steiger aan het schuren was.’ Zei Madison schuldbewust. ‘Dat deed je met opzet.’ Schreeuwde Joe omhoog. ‘Dat niet maar dit wel.’ Madison bedacht zich geen seconde. Ik greep het verfblik en kieperde het zo naar beneden over Joe heen. Alex kwam niet meer bij van het lachen. Joe zag blauw van de verf. ‘Maddy!’ Schreeuwde Joe woedend. Madison lachte samen met Alex om de blauwe Joe die onderaan de steiger aan het schreeuwen was. Alex’s kwast rolde naar beneden en lande op Joe. Waardoor die nog bozer werd en een blik verf greep. Schijnbaar vergat die zijn hoogtevrees want hij klauterde zo goed en zo kwaad als het ging omhoog. Af en toe gleed hij weg door de druipende verf.

Joe pov
Eindelijk ik was boven. Daar lagen Madison en Alex die niet meer bij kwamen van het lachen. ‘Kijk een smurf.’ Zei Alex waardoor Madison nog harder moest lachen. ‘Het lachen vergaat jullie zo wel.’ Zei Joe. Hij pakte de verf en goot het over beide meisjes heen. ‘Zo nu staan we quitte.’ Zei Joe die nu ook moest lachen om de Alex en Madison die ook onder de witte verf zaten. Voordat Madison wat kon doen was Joe al naar beneden. Madison en Alex gingen achter hem aan. Lachend pakte Madison verf uit het openstaande blik op de grond. ‘Hier!’ Zei Madison en ze smeerde het over Joe’s gezicht uit. ‘Dat is voor mij en dit is voor Alex!’ Zei ze en opnieuw kreeg die een klodder verf op zich. Joe liet het er niet bij zitten en graaide ook naar de verf. ‘Dit is voor jou omdat jij ermee begon.’ Zei hij. ‘Deze is voor jou omdat het per ongeluk ging.’ ‘Deze is voor het vertrouwen dat je in me hebt!’ Zei Madison die naar Joe lachte. Joe en Madison hadden de grootste lol met elkaar onder de verf smeren.

Nick pov
Nick liep het pad op dat volgens hem naar de boerderij moest lopen. Met een gitaar koffer in de hand en een laptoptas over zijn schouder. En ook nog een koffer in de hand liep die richting de boerderij. In de verte zag die al een dak. Hij vroeg zich af hoe het Joe zou vergaan op de boerderij van Mark. Zou Joe het volgehouden hebben? Zich dat afvragend liep die om een schuur heen. Hij liep nu over het erf. Al gauw was die bij de boerderij zelf en liep de hoek om. Daar keek hij op. Om my god! Hij keek gehypnotiseerd naar Joe die onder de verf zat en lachend aan het vechten was met een meisje. Zij zat ook helemaal onder de verf. ‘Wie is dat en wat heeft die met Joe gedaan?’ Mompelde Nick. Nick keek nog steeds naar Joe. Hij kon niet geloven dat Kevin gelijk gekregen had. Joe was schijnbaar wel veranderd tot in hoever dat wist Nick niet.

Alex pov
‘Terwijl Madison en Joe dik in gevecht waren. Rende ik weg. Al rennend keek ik hun kant uit. ‘Ik ga even verf halen.’ Schreeuwde ik naar Madison en Joe. Ik let niet op wat er voor mij gebeurt. Boem. Met alle vaart knal ik bovenop iemand. Als ik mijn ogen open zie ik dat Nick Jonas omver gelopen heb. ‘Sorry, sorry, sorry, sorry, het spijt me.’ Zei ik snel. ‘Jij ook hallo.’ Zei Nick. Snel rolde ik van Nick af stond op en stak hem mijn hand toe. Trok hem omhoog. ‘Alex.’ Zei ik. ‘Nick Jonas.’ Zei die. ‘Het spijt me van je kleren, ik keek niet uit.’ Zei Alex lachend. ‘Geeft niet, ik keek zelf ook niet bepaald goed uit of zo. Ik keek naar Joe. Dat is toch Joe?’ Zei Nick met een grijns. ‘Ja dat is je broer die vecht met mijn zusje.’ Zei Alex lachend. ‘Die vermaken zich wel.’ Zei ze. ‘Je wilt vast wel je spullen kwijt. Wacht even dan loop ik met je mee naar binnen.’ Zei Alex met glimlach liep ze naar de schuur. Pakte een blik verf wrikte de deksel eraf. Deze nam ze mee en zette ze bij de deur aan het eind van de gang. Nu hoorden we duidelijk Joe en Madison schreeuwden tegen elkaar. Beide zagen zowel blauw, wit en groen. Lachend keek Nick naar het tafereel dat zich buiten afspeelde. Alex liep terug naar het achterste gedeelte van de schuur. Alex ritste de overal los en trok hem uit. Smeet hem in een hoek. Pakte een oude vod en maakte zichzelf schoon. De meeste verf was weg nu. Lachend liep ze naar Nick toe. Ik wees naar de stroberg. ‘Aangezien we geen kamers hebben mag je hier slapen in het lekker warme stro.’ Zei ze. ‘Dat meen je niet.’ Zei Nick. ‘Nee dat klopt.’ Zei Alex. ‘Wilde alleen even weten hoe jij reageerde. Joe die geloofde het wel toen Maddy het hem vertelde. Hij wilde direct weer naar huis.’ Zei Alex. ‘Ja dat zal wel, Joe is totaal de weg kwijt.’ Zei Nick. ‘Dat was die wel toen die kwam ja. Toch gaat het al veel beter met hem. Hij accepteert nu meer en doet zijn best.’ ‘Dan helpt het dus wel dat die hier is. Ik had niet gedacht dat het zou helpen.’ Zei Nick met een glimlach op zijn gezicht. ‘Zullen we maar?’ Zei Alex. Ze liep de keuken in waar Annabel druk bezig was. ‘Wat zie jij eruit! Lieverd wat heb je gedaan?’ Zei Annabel. ‘Oow Maddy morste per ongeluk verf op Joe. Die dacht dat ze het expres deed en toen gooide ze een blik over hem heen. Vervolgens werd Joe ontzettend boos en klom met hoogtevrees en al omhoog en smeet een blik verf over ons heen. Mam Joe leek net een smurf. Toe gingen ze verder met hun verfgevecht op de grond. Ze zitten nu onder de blauwe, groene en witte verf.’ Zei Alex met een grijns. ‘Nee, dat meen je niet toch?’ Zei Annabel die verward luisterde naar het verhaal van haar dochter. ‘Dat is typisch iets voor Joe.’ Zei Nick grinnikend. Annabel keek naar Nick. ‘Hallo Nick, goede vlucht gehad?’ Vroeg ze. ‘Ja prima, dank u.’ Zei Nick. ‘Wist je dat die zou komen mam?’ Vroeg Alex daarbij keek ze van Annabel naar Nick. ‘Nee, schat dat wist ik niet.’ Zei Annabel. ‘Zeg maar je. Ik ben trouwens Annabel de vrouw van Mark en de moeder van Alex en Madison.’ Zei ze tegen Nick. ‘Aangenaam, Nick Jonas.’


Nick pov
Ik liep achter Alex aan de trap op. Ze had me eerst een korte rondleiding beneden gegeven. Terwijl we de keuken weer in liepen zagen we Annabel bij het raam staan. Hoofdschuddend draaide ze zich weg van het raam. Alex trok me snel de trap op. ‘Voordat ik een preek krijg over die verf troep.’ Fluisterde ze me toe. ‘Nee, daar hebben we geen zin in.’ Zei Nick. ‘Nee, inderdaad niet.’ Zei Alex terwijl ze een deur opentrok. ‘Hier mag jij slapen.’ Zei ze. Ik keek de kamer rond. Een ruime kamer met een bureau voor het raam daar tegenover een bed en aan het voeteneinde een kast. ‘Beter als de stroberg.’ Zei Nick. ‘Dat klopt. Ik zal nog even beddengoed halen. Anders word het alsnog de stroberg.’ Zei ze terwijl ze de deur uit liep. Even daarna kwam ze terug met een stapel beddengoed. ‘Dan draag ik jou gewoon naar beneden leg je in het stro en neem jouw bed gewoon.’ Zei Nick ondeugend. ‘Je weet niet eens waar ik slaap.’ Zei ze lachend keek ze me diep in de ogen. Voordat ze verder ging met het bed opmaken. ‘Dat moet vast niet moeilijk zijn.’ Zei ik terwijl ik haar opnam en verder ging met uitpakken. We waren klaar en liepen vlug de trap af. ‘Jullie komen er zo niet in.’ Zei Annabel.

Joe pov
Snel hadden we ons opgefrist. Die avond verliep rustig en niemand nam ons iets kwalijk. Toen Mark het hele verhaal gehoord had lach die in een deuk. ‘Jullie zijn me wel een mooi stel.’ Zei hij nog steeds lachend. ‘Jij was daar ook bij?’ vroeg die aan Nick. ‘Nee Alex liep me omver omdat we beide niet uitkeken.’ Zei Nick. Mark keek even naar Alex en knipoogde naar haar. Ik had me vandaag wel vermaakt met Madison. Nu pas voelde ik hoe moe ik was. ‘Welterusten.’ Zei ik en verliet de woonkamer.

Reacties: