Hoofdcategorieën
Home » Overige » Songtekst SA's » Wake Me Up When September Ends
Songtekst SA's
Wake Me Up When September Ends
Summer has come and passed
The innocent can never last
Wake me up when September ends
Like my father's come to pass
Seven years has gone so fast
Wake me up when September ends
Hij wilde hier niet zijn. Hij wilde weg. Hij wilde weg van alle huilende mensen. Weg van de meneer die de lijst met slachtoffers oplas. Hij wilde dat deze dag nooit 'gevierd' moest worden, dat het niet hoefde omdat het World Trade Center nog bestond. Zijn moeder stond naast hem, de tissues al in de aanslag. Ze hoopten dat zijn naam snel kwam en dat ze deze dag zo snel mogelijk konden vergeten. Maar dat was moeilijk. Matt trok zijn capuchon nog wat verder over zijn hoofd.
Here comes the rain again
Falling from the stars
Drenched in my pain again
Becoming who we are
As my memory rests
But never forgets what I lost
Wake me up when September ends
Matt probeerde zich zijn gezicht te herrineren. De altijd blije glimlach die op zijn mond stond maar toen maar een harde lijn was. De ogen die altijd straalden en toen nog maar levenloze glazen bollen waren die hem geschokt aankeken. Hij herinnerde hoe hij de witte deken over hem had gedeponeerd. Was hij maar nooit gaan werken in het WTC. Maar wat moest hij anders doen?
Summer has come and passed
The innocent can never last
Wake me up when September ends
Ring out the bells again
Like we did when spring began
Wake me up when September ends
"Papa, papa, kom je spelen?" De man aaide over het hoofd van het kleine jongetje. "Papa, papa, kom je met me belletje trekken bij andere mensen in de buurt?" De man glimlachte. "Alleen deze straat oké? Daarna kunnen we een huis bouwen." Het jongetje straalde en huppelde opgewekt naar de voordeur. De man kuste zijn vrouw en ging met het jongetje naar buiten, waar de lentezon net zo veel straalde als het jongetje. Maar de man wist dat het jongetje zijn grote zon was.
Here comes the rain again
Falling from the stars
Drenched in my pain again
Becoming who we are
As my memory rests
But never forgets what I lost
Wake me up when September ends
Matt keek naar de lucht. De donkere wolken werden alsmaar donkerder en het regende steeds harder. Daarna keek hij hoopvol naar de man met de lijst en toen naar zijn moeder. Haar ogen waren nu al rood van het huilen. Ze sloeg haar arm om zijn schouder en drukte hem tegen zich aan.
Summer has come and passed
The innocent can never last
Wake me up when September ends
"Jhon Connor. Vader van Matt Connor en man van Lucy Shore. Negendertig jaar oud. Businessman op het WTC. Rust in Vrede." Matt slikte en probeerde zijn tranen in bedwang te houden. Probeerde om niet te denken dat zijn vader vermoord was door een stelletje shitterroristen.Want, wat was de reden? Waarom moesten ze zo nodig onschuldig bloed vergieten? Zijn moeder huilde harder en Matt trok haar langzaam uit de menigte mensen, die met dezelfde vragen zaten als hij.
Like my father's come to pass
Twenty years has gone so fast
Wake me up when September ends
Wake me up when September ends
Wake me up when September ends...
Reacties:
BAWWWWWW....
*speechless*
Ik wou dat de 'favorieten' knop het goed deed hier, want ikke heeft hem nodig D;