FanFic.nl

This Is Who I Am! [pauze]

Deel 1.

Ik lag in m’n bed naar de plafon te staren terwijl mijn wekker afging met de nummer “The kill”� van mijn favoriete band 30 Seconds To Mars. Maar ik werd ruw uit mijn gedachten geslingerd door gebonk op mijn deur. Ik stond vermoeid op en deed de deur open. Ik zag een boze grote broer voor me staan. Hij had kort donkerblond haar en blauwe ogen waarvan je alleen maar woede in zag. “Je weet toch dat je een normale buzzer op moet zetten godverdomme! Ik word dood ziek van die muziek van je! Ga een normaal leven leiden teringlijder!”� ik gaf geen antwoord en keek in plaats naar hem naar mijn voeten. Hij greep mij bij mijn shirt en tilde zo omhoog. “Kijk me aan als ik tegen je praat!”� schreeuwde hij. Ik zag aders opzwellen in zijn nek. Onze ouders zijn sinds kort omgekomen door een auto ongeluk. Sindsdien is Seth mijn grote broer gestopt met school en is gaan werken om ons te kunnen onderhouden. Hij gooide me letterlijk terug mijn kamer in en sloeg de deur dicht. Hij bedoelde dit toch goed? Hij is bezorgt om me toch? Vroeg ik mezelf af. Ik zette mijn wekker af en begon me aan te kleden. Ik deed een zwarte T-shirt aan met een grote skull op mijn rug, een zwarte skinny jeans met enorme scheuren erin. Ik deed mijn haar in model met een beetje wax. Toen pakte ik mijn zwarte oogpotlood en begon lijntjes te trekken onder mijn ogen en op mijn oogleden.

Na dat ik klaar was met ontbijten zette ik mijn koptelefoon op. Ik zocht even naar mijn favoriete nummer op en zette het op het lopen. Alle kinderen gaan met de schoolbus... maar wat heb ik daar aan? Er is nooit “plaats”� in de bus voor mij. Ik heb wel eens meegemaakt dat ik op de grond moest gaan zitten... en dat was niet bepaald prettig. Ik liep dagdromend door de straten totdat er een schoolbus mij passeerde. Ik zag wat bekende gezichten die hun middelvingers opstaken of uit het raampje mij uitscholden voor: “Homo! Make-up zijn voor Homo’s! Emo! Ga jezelf snijden!”� en ga zo maar door.

Na een tijdje kwam ik ook aan bij school. Ik liep meteen door naar mijn kluisje waar allemaal blaadjes aan geplakt waren met de scheld woorden erop die ik net noemde. Ik rukte ze ervan af. Ik opende mijn kluis en pakte mijn boeken voor de komende lessen. Ik liep naar mijn lokaal toe. Ik kwam de lokaal binnen en alle kinderen keken me meteen strak aan. “Daar is hij dan onze emo prinses. Lekker geslapen hoogheid?”� grapte een jongen. Ugh Drake is zo’n hatelijk joch. Ik liep naar mijn plaats toe helemaal achteraan. Alle tafels waren weg geschoven, ver weg van die van mij. Zo gaat het iedere dag... Kan ik die cirkel niet doorbreken...? vroeg ik mezelf af. Ik keek naar buiten. Ik zag meeuwen vliegen in de heerlijk zomerse windje. Bij die gedachte droomde ik weer weg. Naar een wereld waar ik mezelf kon uiten.

Reacties:

SaarForYou zei op 2 okt 2010 - 12:47:
Mooi, geweldig, fantastisch.
Bij je beschrijving was ik al verkocht. <3.