Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » 30 Seconds to mars » This Is Who I Am! [pauze] » Deel 2.

This Is Who I Am! [pauze]

23 sep 2010 - 18:41

942

0

347



Deel 2.

Damian heeft er maar zwaar mee. Op school word hij zwaar gepest en het schijnt dat zijn broer niet hem gezien wilt worden. Zijn bloed eigen broer! Maar goed. Damian heeft zelf niet veel vrienden, ze wonen wel dichtbij maar zitten niet bij hem opschool. Sommigen zitten helemaal niet op school. Ze vragen aan hem of hij meegaat naar een pub waar allemaal rockbands spelen en “dezelfde soort”¯ rond hangt. Daar komt hij ineens in een hele andere wereld. Zal hij met hun meegaan doen? **Reactie's zijn welkom =3=3**

Het was zaterdag middag. Ik zat lekker achter mijn computer te schrijven en muziek te luisteren totdat mijn mobiel afging. Ik nam op en hoorde meteen een bekende stem. “Heeey~ Damy~ Kom je vanavond lekker met ons mee naar een gezellige pub~?”¯ vroeg een zwaar maar toch zachte stem. Ik dacht even na. Eigenlijk mocht ik niet van mijn broer meegaan met “zulk tuig”¯. “Damian? Ben je daar nog?”¯ vroeg de stem. “Okay ik kom. Hoe laat Shane?”¯ de jongeman aan de andere kant van de lijn dacht even na. “We komen wel rond zevenen naar je toe. Even indrinken~”¯ zei hij speels. Zelf drink ik geen alcohol, maar ik was zelf altijd benieuwd hoe dat smaakte. Seth, mijn broer drinkt zelf bier en whisky. Hij zegt altijd: “Nooit aan alcohol beginnen! Het maakt je leven helemaal kapot! Niet dat het al is maar goed.”¯ Ik knikte en zei gedag. Ik vond het erg spannend wat er ging gebeuren vanavond. Seth is toch werken dus hij zal niet veel merken. Nacht dienst... best handig om een broer te hebben die alleen maar werkt!

Er werd aan gebeld, ik liep naar de deur toe en deed open. Vier jongemannen stonden voor de deur. Allemaal in het zwart gekleed, donkere make-up, zwart haar met soms gekke kleurtjes in en allemaal een peuk in hun handen. “Yo Damy!”¯ zei Shane opgewekt. Ik stapte opzij zodat ze naar binnen konden komen. “Je broer is zeker werken...”¯ zei een jongen droogjes. Dat was Alex de rustigste van onze hele vrienden kring. Dan was er Andy, ja hij heeft dezelfde naam als Andy Sixx... helaas is hij hem niet. Anders was dat wel cool! En de laatste maar ook de meest agressieve van onze vrienden kring was Cloud. Cloud speelde in een band... alleen de band heeft hem eruit gegooid omdat hij met iemands vriendin fuckte. Ja dan heb je het er al helemaal naar gemaakt... maar goed we mogen hem vanwege zijn vreselijke goeie humor. Ze liepen allemaal gelijk door naar de woonkamer, en plofte stuk voor stuk op de bank. Ik kwam er geruisloos bij zitten. “Is er iets Damy? Je doet zo stil. Je bent altijd erg hyper als wij er zijn.”¯ Ik haalde mijn schouders op. Shane pakte mijn hand vast, doordat hij dat deed kruipte zijn shirt wat omhoog bij zijn arm. Zijn arm zat helemaal vol met krassen en ook nieuwe wonden. Ik keek ernaar. Dat ze dat durfden! Ik ren al weg als er een mesje bij in de buurt komt. Hij zag dat ik ernaar keek. “Hehe nieuwertjes.”¯ En glimlachte vriendelijk. Door die glimlach werd ik weer wat losser en hyper. “En wat willen jullie drinken?”¯ vroeg ik terwijl ik opstond. Shane die als eerste reageerde nam ook meteen het sterkste. “Whisky graag~!”¯ daarna volgde de anderen met een biertje. Toen ik eenmaal de drankjes neer had gezet vroeg Alex waarom ik niet eens een biertje wou proberen. “Uuh... Okay...?”¯ zei ik heel twijfelachtig. Ik nam het aan en nam een klein nipje. “Hmmm...”¯ ik liet de bier door mijn mond gaan wennend aan de bittere smaak. Toen nam ik nog een nipje, en begon het langzamer hand lekker te vinden. Shane lachte en gooide nog een blikje bier richting mij. Toen ik mijn eerste blikje had kwam de volgende. En zo ging het maar door.

Toen we allemaal een beetje ladderzat waren liepen we al lachend naar de rock pub. We kwamen daar aan en werden door veel mensen warm begroet. Tot mijn grootste verbazing zag ik de band waar ik altijd heb van zitten dromen om te zien, 30 Seconds To Mars! Ik ging meteen vooraan staan zodat ik Jared Leto van dichtbij kon zien. Hij merkte me op, hij knipoogde speels naar me. Ik kreeg een dikke blush op mijn gezicht. Toen hij klaar was met zijn nummer ging hij backstage. Mijn droom was uitgekomen! Ik stond nog erg dromerig naar de podium te kijken. Totdat Shane mijn hand vast pakt en een bier in douwde. “Hier drink op~”¯ aan hem kon je merken dat hij zo neer kon vallen van teveel alcohol. Ik dronk het in een teug op.

Ik zag op een klok dat het al 4 uur ’s ochtends was. Ik zag de rest van mijn vrienden helemaal dronken en stoned aan de bar zitten. Ze waren rustig en nog na genietend van de feest van vannacht. Ik liep de pub uit. Het was steen donker. Ik kon wel wat zien maar niet veel. Al waggelend liep ik over de straten, totdat ik twee sterke armen om mijn heupen gesloten werden. Ik keek achterom en zag tot mijn grootste schrik Jared Leto. Jared Leto! DE Jared Leto hield mij vast!!! Ik voelde dat hij kusjes begon te geven in mijn nek. Alles voelde raar aan. Ik was bezweet, mijn koude huid voelde zijn warme zachte lippen tegen zich aan drukken. Hij pakte mijn mobiel uit mijn zak en zette zijn telefoonnummer in, hij propte met mobiel een kaartje bij in mijn zak. Moest zijn visitekaartje wel zijn. En toen rende hij snel weg naar de auto waar de rest van zijn bandleden inzaten. Ik steunde tegen een muur aan helemaal in shock, verrast, verliefd, moe. Alle emoties die een mens kon hebben gierde door mijn lichaam. Hij kuste me in mijn nek... Dacht ik dromerig. En gleed zo via de muur op de grond, ik keek hem na terwijl hij wegreed in de auto. Toen werd alles zwart om me heen, ik kon niks meer voelen, ik kreeg geen prikkels op me af. Het was goed zo, lekker stil, helemaal alleen zijn in mijn dromen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.