FanFic.nl

Our own Humanoid world

36. Woensdag middag 03/03/2010

Bill’s point of view
“Hoe laat moeten we oefenen?”� vroeg ik terwijl het rietje van mijn chocomelk tussen mijn lippen bengelde. “Om half vier, zoals altijd Bill,”� zuchtte David. Ik grijnsde en dronk mijn chocomelk op. Makbule kan die altijd zo lekker klaar maken. “Makkie, wat is jou geheim van chocomelk maken?”� vroeg ik. “Nesquik en halfvolle melk,”� zei Makbule. “Wie the fuck is nesquik?”� vroeg ik met een opgetrokken wenkbrauw. Makbule lachte. “Het is te merken dat jij nog nooit inkopen hebt gedaan, laat staan je eigen eten hebt gemaakt,”� zei ze. “Dat is niet waar! Ik heb ooit eens speciaal voor THtv inkopen gedaan!”� protesteerde ik. “Ik wist wel dat iemand je had toegefluisterd dat je voor Georg extra strong moest nemen!”� hoorde ik Jorinde roepen. Makbule begon te lachen. “Dat had ik wel zelf verzonnen hoor!”� riep ik terug. “Ja ja! Zal wel!”� riep ze terug. “Goed, hoe staat het met je ‘Ik ga Tom beetnemen’ missie?”� vroeg Makbule. “Hmm, ik heb al een aantal dingen die ik wil uitvoeren,”� grijnsde ik geniepig. “En waarom wil je dat weer doen?”� voeg Tosca. “Ik neem hem beet voor jou, hij moest je niet zo behandelen,”� zei ik wijs. “Ik mag jou wel,”� grijnsde Tosca. Ik wiebelde met mijn wenkbrauwen en bekeek de lijst nog eens. Makbule kwam om mijn schouders hangen en drukte een zoen in mijn nek. “Dat kriebelt,”� gniffelde ik. “Weet ik,”� zei Makbule en ging verder. “Zo kan ik niet nadenken,”� giechelde ik. “Dat kan je nooit liefje,”� zei Makbule lief en ze drukte een zoen op mijn kruin. “Zeg,”� mompelde ik. “Grapje,”� lachte Makbule en ze ging langs Tosca zitten. “Mag ik een vlecht in je haar leggen?”� vroeg ze zielig. En de twee waren kappertje aan het spelen. “Phaha deze ga ik doen!”� riep ik net iets te hard. Vier nieuwsgierige hoofden kwamen tevoorschijn. “Psst, niet voor kleine kindjes,”� zei ik en maakte een handgebaar. “Ik ben maar 1 jaar jonger hoor,”� zeurde Jorinde. “Dan nog, maar je kan misschien toch helpen,”� grijnsde ik en trok Jorinde langs me. “Help me stelling 27 uit te voeren,”� grijnsde ik. Jorinde viel bijna van de bank van het lachen. “Ga je dat echt doen?”� giechelde ze. “Ja,”� zei ik vast besloten. “Goed, maar het lijkt me leuker als Mak en Tos ook mee helpen,”� zei Jorinde. “Prima,”� zei ik. “Goed, jullie willen toch wel helpen?”� vroeg Jorinde aan hen. “Waarmee eigenlijk?”� vroeg Makbule. De twee kwamen tegenover ons zitten. “We schrijven een liefdesbrief en ondertekenen hem met Gustav zijn naam,”� giechelde Jorinde. Makbule en Tosca begonnen meteen te lachen. “Wij doen mee!”� zeiden ze. “Oké, we beginnen met ‘Mijn allerliefste Tomi,”� grinnikte Jorinde. Zij schreef omdat Tom mijn handschrift herkent. “Is Sexgod niet leuker?”� grinnikte Makbule. Tosca viel bijna van de bank af. “Aller liefste sexgod Tom,”� lachte Jorinde. Haar handen trilde van het lachen. “Ik moet je iets bekennen,”� ging ze verder. “Ik vind je al langer de meest sexy man ter wereld.”� Makbule liep rood aan van het lachen. Ikzelf kon het ook niet meer houden. “Ga verder!”� moedigde ik aan. “Als ik jou zie gaat mijn banaan meteen omhoog!”� riep Tosca. “Ssst, hij mag ons niet horen!”� zei ik. “Ohjah,”� lachte ze. Jorinde veegde met haar linkerhand lachtranen weg. “Het is zo moeilijk om op te schrijven,”� lachte ze. “Jou six-pac is ongelofelijk sexy, ik zou hem graag eens willen aflikken als er chocolade op ligt,”� zei Makbule. “Ieuw!”� riep ik uit. “Ssst!”� riepen ze alle drie in koor. Ik gniffelde.

“Met lieve kusjes Gustav,”� zei Jorinde. “Moet ik er nog een hartje onder tekenen?”� Tosca lachte. “Ja, doen!”� zei ze. Met een grijns tekende ze een hartje eronder. “Heb jij ook aan een envelop gedacht? Want zo is het echt niet romantisch,”� zei Makbule. “Ik ben de meester der clichés,”� grijnsde ik en haalde een envelop tevoorschijn. “Had ik wel al door,”� gniffelde Makbule. “Goed, moet ik er ‘voor mijn lieve sexgod Tom’ opschrijven?”� vroeg Jorinde. “Ja, doen!”� zei ik. Jorinde gniffelde en begon te schrijven. “Nu maakt iemand anders de hartjes maar, ik ben er niet goed in,”� gniffelde ze en gaf de envelop door aan Tosca aan Makbule die in een recordtijd de envelop vol hartjes hadden gezet. “Ik ga hem op zijn hoofdkussen leggen,”� gniffelde ik en sloop naar de slaapruimtes. “Tom?”� riep ik. Geen antwoord. Des te beter. Ik legde de envelop op zijn kussen en ging weer terug naar de meisjes. “Gelukt, nu wil ik echt zijn reactie weten,”� gniffelde ik. “Ja ik ook,”� grijnsde Jorinde. “Ik sta te popelen om hem met een rooie kop hier bij ons te zien klagen dat Gustav gay is geworden en op hem valt,”� lachte Tosca. “Makkie, wil je nog zo een chocomelk maken voor mij?”� vroeg ik zielig. “Natuurlijk, nog iemand?”� vroeg ze. “Nee, dat is vies,”� zei Jorinde en ze trok een gezicht. “Whaat! Hoe durf je Mak haar lieve chocomelk te beledigen!”� riep ik uit. “Hoe kan chocomelk nu lief zijn?”� vroeg Jorinde verward. Ik realiseerde me wat ik had gezegd en barste in het lachen uit. “Nou, Mak haar chocomelk is met liefde gemaakt en dat kan ik alleen proeven,”� grijnsde ik. “Nou, ik hoef trouwens ook geen chocomelk,”� zei Tosca. “Oké, dan maak ik even lieve chocomelk klaar voor Bill,”� grinnikte Makbule. “Lieve chocomelk, die moet ik onthouden,”� grinnikte Jorinde. “We moeten een boek maken met Bill Quote’s, ik heb er een hoop al opgeschreven, maar ik vergeet ze vaak op te schrijven,”� zei Tosca. “Waarom aap jij mij na,”� zeiden Jorinde en Makbule in koor. Ik lag plat van het lachen. De meisjes keken elkaar aan en begonnen dan te lachen. “Jullie zijn geniaal,”� grijnsde ik en dronk van de chocomelk die Makbule net voor mijn neus had gezet. “En jij bent een kleine diva,”� zeiden de meisjes in koor.

Reacties: