FanFic.nl

Because tomorrow will come... - Uruha`s complex. {Uruha x Kai}

Hoofdstuk 4. In de avond

Het was al tegen de avond en ik liep naast Kai door de met neon-verlichte straten. `Dus morgen bel jij je vrienden op? Als ze willen komen, zullen we dan maar meteen er met zijn allen over praten in mijn appartement?` Kai keek me schuin aan. `Ja, prima. Ik ehm... weet alleen niet waar je nu woont`. Kai lachte. `Dat is waar. Het is niet zo heel ver van hier. Zal ik het je nu anders even laten zien?` ik knikte. `Graag.` Kai en hij liepen een trap af, het metro station binnen. `Kom je niet in problemen met eten of iets dergelijks? Ik bedoel... is er iemand die op je wacht misschien, thuis?` vroeg Kai toen. De machine slikte mijn metro-abonnement kaart in en ik liep door de poortjes.
`Nee... niemand`. Pas nadat ik dat gezegd had, realiseerde ik hoe bitter mijn stem klonk. Gauw toverde ik een zorgeloze lach op mijn gezicht. `Ach, hetzelfde liedje als vroeger he. Ik zal mijn appartement ook graag laten zien, maar ik denk dat ik het eerst zou moeten opruimen. Je wil niet weten wat een troep het is`. Kai lachte en zijn witte tanden werden zichtbaar. Ik hou zo van die lach. Zowel het geluid als de uitdrukking op Kai`s gezicht maakt dat ik me warm van binnen voel. Kai lachte altijd vaak, en dat was duidelijk nog niet veranderd.

`Urosai na omae! De mijne is echt niet veel beter, beloof ik je`. Het was maar een klein stukje met de metro en ik en Kai stapten uit na 3 stops. `Hier links`. Kai wees in de verte. `Dat is rechts, baka!` Hij greep me bij mijn schouder en duwde me de goede kant op. `Chanto miro yo, omae!` Ik keek naar de grond. `Un.. gomen.` Toen Kai mij had vastgepakt was er een schock door mijn lichaam gegaan. Wat is er met me aan de hand?
`Uruha?` Kai probeerde mijn blik te vangen. `Daijyoubu?` Ik glimlachte vlug. `Ja, natuurlijk.`

`We zijn er.` Kai haalde een sleutel uit zijn broekzak en opende de deur. `Hai, dozo`. Ik stapte naar binnen en struikelde bijna over iets wat op de grond lag. `Gomenasai!` Snel versleepte Kai wat dozen met drum apparatuur. `Ik ehm.. heb niet zoveel plek`. Ik grinnikte. `Dat zie ik`. Kai gaf me een duw, zodat ik bijna weer voorover flikkerde. `Omae na! Ik wed dat jouw appartement erger is`. Ik zette een grote stap over een verloren floor-tom heen en ontweek een stapel tijdschriften die van een hoge plank op de grond vielen. `Veel erger`. Kai lachte en volgde me de woonkamer in. `Wil je wat drinken?` Ik keek om me heen. Er stond een tweepersoonsbed in hoek, die onopgemaakt was. Ook stond er een tv in de kamer, een bank en een tafel met 4 stoelen. `Ik weet dat je graag drinkt`, Kai rommelde in de koelkast. `Maar ik heb niks in huis helaas. Is thee ook goed?` Voorzichtig ging ik op de bank zitten. `Nandemo ii yo`. Na een paar minuten kwam Kai naar me toe gelopen met 2 koppen thee. `Arigatou`. Ik pakte de kop aan en keek stiekem opzij naar Kai die naast me zat. Kai had zijn kop met 2 handen vast en slurpte nu voorzichtig wat naar binnen. `Atsu-!` Toen keek hij plotseling op. `Nani?` Gauw keek ik naar mijn eigen kop. `Nandemo nai.`

`Uruha....`, Kai keek me zijdelings aan. `Heb je regelmatig contact met je ouders?` Ik staarde naar de thee in zijn kop. Ik voelde dat Kai naar hem keek en het maakte me nerveus. `Niet zoveel. Je weet toch hoe ze zijn. Waren nooit echt blij met het idee dat ik in een band wilde spelen. Maar, het is wel okay denk ik.` Kai knikte en nam een slok van zijn thee. `Mijn moeder... 2 maanden geleden werd ze plotseling ernstig ziek. Ze is opgenomen in het ziekenhuis, maar ze weten nog steeds niet precies wat er mis is met haar.` Ik keek op. `Dat wist ik niet. Het spijt me, van haar`. Kai glimlachte droevig. `Dankjewel. Maar ik geloof dat ze beter kan worden. Misschien... ` Hij zette zijn kop op de tafel voor hen. `Wil je een keertje mee, om haar te bezoeken? Ik weet zeker dat ze het leuk zou vinden om je weer te zien.` Ik kreeg een weemoedig gevoel hierbij. Ik vond het erg voor Kai`s aardige moeder die nu in het ziekenhuis lag, maar ik was ook blij dat Kai zei dat ze mij vast graag zou zien.
`Heel graag, als het uitkomt`. Kai legde een hand op mijn schouder.
`Natuurlijk. Jij bent het toch, Uruha`. Ik voelde mijn wangen gloeien. Kai`s warme hand op mijn schouder, en de woorden die ik in zo een lange tijd niet gehoord had. `Dankjewel. Ik... ik moet misschien gaan. Het is al laat`. Ik stond op en Kai veerde overeind. `Ik loop wel met je naar het station, je kent misschien de weg nog niet zo goed hier`. Ik schudde glimlachend mijn hoofd. `Daijyoubu da yo, ore wa.` Kai trok zijn jas aan. `ii yo, ii yo.`

Kai liep met me mee naar het station en we praatte nog een beetje over wat we met de band zouden willen doen. `Bedankt voor vandaag. Het was goed je weer te zien`, zei ik toen de trein eraan kwam. `Ik vond het ook leuk vandaag. Jya.... mata ashita ne!` Kai stak zijn hand op en ik stapte de trein in. `un. Mata ne`. Toen gingen de deuren dicht en liet ik me op een lege stoel vallen.
Ik had een vreemd, blij gevoel in mijn maag. Soms was het leven zo slecht nog niet, dacht ik bij mezelf terwijl ik een nummer op mijn mobiel intoetste.
`Moshi moshi?` Ik liet mezelf onderuit in de stoel zakken. `Yo Reita. Uruha hier. Heb je interesse om basgitaar in mijn nieuwe band te spelen?`

Reacties:

takuyaxmy zei op 5 jan 2011 - 2:30:
cuuuuuwlllssss^^ snel verder! xx L<333

YlgaPower zei op 8 dec 2010 - 14:43:
leuk verhaal! schijf je een keer verder??

verenaCullen zei op 26 sep 2010 - 16:23:
snel verder (;

KandiiHoriku zei op 25 sep 2010 - 16:19:
woessssss GREATGREAT AGAINNNN!!! ^^
ik heb echt big love voor jou story_


plieszzzz snel vederrrrr