FanFic.nl

Tom in Wonderland

Hoofdstuk 1 deel 2

“Hoe diep zou ik al gevallen zijn?”� vroeg Tom zich hardop af. “ Ik weet zeker dat ik al een tiental kilometers onder de grond zit. Zou ik aan de onderkant van de wereld eindelijk stoppen? Of verder vallen naar een ander melkwegstelsel? En Bill nooit terug zien? Maar dat wil ik niet! Ik wil hier uit!”� Tom probeerde zich tegen te houden aan de boekenplanken, maar die braken af en vielen mee naar beneden, of waar het hol heen ging.
En Tom viel, viel en viel.
Omdat hij toch niets anders te doen had, begon hij hardop na te denken. “Wat zal ik Bill missen. Mijn overgevoelige, extravagante tweelingbroertje. En de hobbit met zijn vadsige opmerkingen en Gustavs stilte. God, wat zou Bill boos zijn, moest hij weten dat ik dat konijn ben gevolgd! “Je weet toch dat je nooit iets of iemand die je niet kent mag volgen! Mama heeft ons daar vroeger genoeg voor gewaarschuwd! Maar ja, Tommeke moest dan natuurlijk niet luisteren!”� zou Bill zeggen.
“Maar het was een roze konijn van Playboy en het had een vest aan en had een IPhone en het praatte!”� zou ik hebben geantwoord.
“Dat is nog geen reden om zoiets dom te doen!”�
Misschien zou hij wel gelijk hebben. Het was vast heel dom geweest om het konijn te volgen, maar toch. Iets diep vanbinnen in mij zei dat ik het moest volgen. Het roze konijn fascineerde me.”�
Tom begon zich slaperig te voelen door het lange vallen en begon in te dommelen, toen plots - bons!
De put was ten einde en Tom was op zijn poep op de grond gevallen.
Hij had zich geen pijn gedaan en stond dadelijk weer overeind.
Hij bevond zich in een lange, kronkelende gang en zag in de verte het roze konijn!
Zonder verder rond te kijken, liep Tom het konijn achterna.
Het roze konijn liep de hoek om en Tom kon het nog net horen mompelen: “Geen tijd! Geen tijd! Hoezeer het me ook spijt! Te laat, te laat, te laat!”�, maar toen Tom ook de hoek om liep, was het konijn verdwenen.
Tom stond nu in een kamer met enkel een deur in.
Hij deed de deur open en daarachter stond een kleinere deur met daarachter nog een kleinere deur met nog een kleinere deur en nog een kleinere deur en nóg een kleinere deur tot een deur ter grote van een A4-blad, op slot zat.
Als Tom onder de kier onder de deur keek, zag hij de tuin van de Playboy mansion. Daar wou Tom naar toe!
“Alleen jammer dat de deur op slot is,”� zei Tom tegen zichzelf.
En plots zag hij een klein glazen tafeltje met daarop een ingangskaart.
Tot grote vreugde van Tom paste de kaart in de gleuf en sprong het lampje op groen. Vlug deed Tom de deur open. Hij zag nu volledig de mooie tuin en het prachtige huis en … en daar liep het roze konijn!
“Jammer dat ik nog steeds te groot ben om door de deur te kunnen,”� dacht Tom.
Hij draaide zich om en zag een blikje Red Bull staan op de glazen tafel.
Hij had het blikje al open gedaan, toen hij zag dat er een briefje aan ging met daarop ‘Drink mij’.
“Tuurlijk drink ik je op,”� dacht Tom, “Ik ben uitgedroogd!”� en hij dronk het blikje in één teug leeg.
“Gek,”� zei hij, “het smaakt raar.”� Hij had het nog maar uitgesproken of hij kromp ineen.
Zo snel als een uitgetrokken elastiek die terug schiet.
En in amper één seconde was hij klein genoeg om door de deur te gaan.
Maar de deur was weer toe! En de sleutel lag op de tafel die drie keer zo hoog was als hijzelf!
“Krijg nu de balletjes!”� zei Tom. “Maar nu ben ik het grondig beu! Niets kan me van die tuin vandaan houden!”�
Hij nam een aanloop en beukte de deur in.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.