Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Jonas Brothers » We never thought that they would love us. {Jonas brothers} » ~ 12

We never thought that they would love us. {Jonas brothers}

2 okt 2010 - 23:44

1236

0

232



~ 12

We zijn nu 2maanden verder.
Koppels:
Chaz en Ronesca. Christian en Allyson. Soraya en Ryan.
Manon en Samantha zijn nog steeds samen met Joe en Nick, en de pers weet nog steeds niks van hun relaties.


Manon pov ;

Samen met Samantha loop ik naar ons vriendengroepje die bestaat uit. Mae,Allyson,Soraya,Ronesca,Chaz,Christian,Caitlin,Ryan&Justin.
Zoals gewoonlijk zit Mae weer zoutedrop te eten en Ronesca en Allyson kauwgom.
We begroeten ze vrolijk en gaan zitten.
Samantha raakt in gesprek met Ronesca en ik praat vrolijk met Christian.
Allyson zit met der rug tegen Christian aan en hij heeft z'n arm om der heen.
We praten een beetje met z'n alle als de bel gaat staan we op en splitsen we op. Ik loop samen met Allyson,Christian en Mae naar de volgende les.
'Oh kijk daar hebben we Biebers ex-girlfriend.' lacht Robin gemeen. Ik loop naar der toe.
'So what, Ik heb hem gedumpt hoor.' 'Boeit niet, je bent nog steeds z'n ex.'
Ik draai me geiriteerd om en loop verder naar de les. Ik voel me telefoon trillen en pak hem gelijk uit m'n zak.

Nonzie.
Ik mis je. ):
ik kom je straks ophalen van school en pas maar op, want ik ga je doodknuffelen! ^^
Nou, okee niet dood maar als ik je vast heb laat ik je niet meer los. O=)
Nou veel plezier op school.
x Joe..


Ik glimlach en Allyson kijkt me aan.
'Joe?' Ik knik. 'Jup.' Christian pakt me telefoon en leest het smsje.
'Noway, Chaz,Ray&Ik zullen je beschermen tegen hem.' Ik lach.
'Chrissie, dat is niet nodig, hij knuffelt me niet dood.' 'En toch beschermen we je.' Ik duw hem zacht en lachend lopen we de klas in. Verveeld staar ik naar het bord.
Als de bel gaat spring ik snel op en ren de klas uit.
Op de gang wordt ik tegen gehouden door Ryan en Chaz.
'Aaah, jongens kom op..' 'Nope, we beschermen je tegen hem.'
Ik zucht en Ryan en Chaz maken zich groot en ik loop achter ze aan naar buiten.
'Sirieus jongens hij doet echt niks.' 'Ja jammer dan.'
Ik zucht en Samantha komt voorbij gerent. 'En zij mag wel.' 'Zij wordt niet dood geknuffelt.' AArg ik iriteer me aan ze.
'Jongens kom op.' 'Nee.' Ik grijns.
'Kijk Ryan Soraya loopt daar.' Ryan kijkt om en ik ren snel tussen ze door.
'Manon staan blijven!' schreeuwt Ryan.
Ik ren naar de poort en zie Joe al staan. Ik ren snel naar hem toe.
'Joe red me..' Ik kijk even achterom en Ryan, Chaz en Christian zijn best wel dichtbij. Ik kijk weer naar voor en ren snel naar Joe.
Ik sla me armen om hem heen en Joe slaat z'n armen om me heen.
'Damn, we zijn te laat.' Ik lach zacht en Joe kijkt me verbaasd aan.
'Wat is er?' Ik lach opnieuw.
'Die idioten dachten dat je me echt ging vermoorden.' Ik draai me om en kijk naar de jongens.
Ze kijken me met open mond aan en Justin kijkt jaloers.
'Zeg Manoons.. Chaz is geen idioot, hij is mijn idioot.' En Ronesca pakt z'n arm vast.
Ik schiet in de lach en Samantha kijkt van de mobiel naar mij.
'Sam wat is er?' 'Nonie, ik.. ik denk dat we naar huis moeten.' 'Waarom?' 'Mama wil ons spreken.' 'Oh, okee.' Samantha grijnst en kijkt naar Joe.
'Zeg Joeypoo zou jij ons naar huis willen brengen?' Joe zucht en ik schiet in de lach.
Hij haat het dat Samantha hem zo noemt, maar ik vindt het wel grappig.
'Zeg Kittycat.' Nick kijkt me geiriteerd aan.
'Jij moet me Sam achterin want ik ga naast Joe voorin zitten.' 'Je doet maar.' We nemen afscheid van de rest en lopen naar de auto.
Ik sta naast Joe voorin en als iedereen zit rijden we weg. Ik kijk achterom en Samantha en Nick zijn verwikkeld in een zoen.
Ik lach zacht en Joe legt z'n hand op me knie.
'We zijn er.' Nick en Samantha schrikken op.
Ik lach en geef Joe een klein kusje. 'Dankje..' 'Graag gedaan.' Ik kus hem nog een keer kort en stap dan uit.
'Bye loveyou.' 'Love you too.' Samantha stapt ook uit en Joe rijdt weg. We lopen naar de deur en ik open hem. Samen lopen we naar binnen en ik gooi me tas op de grond.
'MAM!' gilt Samantha door het huis. 'In de keuken!' Ik zucht en loop naar de keuken. 'Hallo meisjes.' 'Hoi Mam.' zeggen Samantha en ik gelijk.
'Waarom moesten we zo snel naar huis?' 'Ga zitten, ik moet jullie iets geweldigs vertellen.' Samantha en ik kijken elkaar even aan en gaan dan zitten.
'Ja vertel.' 'Nou we gaan verhuizen.' Ik kijk der met grote ogen aan. 'Waarheen?' vraagt Samantha. 'We gaan naar Nederland verhuizen.' Mijn mond valt open.
'WAT?!' gilt Samantha. Ik sta op. 'Ik ga dus echt niet mee!' Samantha komt naast me staan.
'Ik ook niet, weet je wel niet wat je ons aan doet.' 'Meiden kalmeer.'
'Waarom?' 'Omdat verhuizen niet zo erg is.' 'Nee dat is inderdaad zo, maar verhuizen naar een land ver van onze vriendjes en vrienden is wel erg.' 'Jullie krijgen daar vast nieuwe vrienden.' 'JE DENKT TOCH NIET DAT IK HET UIT GA MAKEN MET NICK! WANT ALS JE DAT DENKT DAN BEN JE ECHT EEN IDIOOT WANT IK DOE HET NIET!' Gilt Samantha en ze rent naar boven. Onze moeder kijk me hopeloos aan. 'Sorry Mam.' en ik loop snel achter Samantha aan.
'Sam?' Ze kijkt op. 'Ja, Nonie?'
'Het komt wel goed, we redden het wel.' 'Hoe bedoel je?' 'We hoeven het niet uit te maken met de jongens, ze kunnen over vliegen, we kunnen bellen, smsen, msnen en al.'
'Ja dat weet ik wel, maar het is zo ver.' 'Ik weet het.' Ik sta op en loop naar me tas. 'Ik ga het Joe vertellen en dan blijf ik daar denk slapen en jij?' 'Ik.. Ik ga met je mee.' Ik knik en knuffel me zus even.
'Met z'n tweeën kunnen we alles aan!' Samantha glimlacht en we pakken onze spullen in. We lopen de trap af.
MAM, SAM EN IK ZIJN BIJ JOE EN NICK EN WE BLIJVEN DAAR SLAPEN.' 'Okee.. is goed meiden.' We lopen naar buiten naar het huis van de jongens.
Ik bel aan en Nick doet open. Nick knuffelt Samantha en ik loop naar Joe die me gelijk knuffelt.
'Easy Danger.' Joe lacht en drukt een kusje op me lippen.
Nick komt met Samantha naar binnen. 'Blijven jullie slapen?' Ik knik en Joe knuffelt me opnieuw.
'Euhm.. jongens we moeten iets vertellen.' Samantha kijkt me even moeilijk aan.
'Wat dan?' 'We.. We gaan verhuizen naar Nederland.' Joe kijkt me verbaasd aan.
'Dat meen je niet?' 'Jawel, we kunnen er niks aan doen.' 'Hé niet zo depri denken Manon, waar jullie ook zijn wij blijven van jullie houden en jullie blijven van ons.' zegt Nick die Samantha in z'n armen neemt.
'Dankje Nick.' Ik glimlach even.
Ik loop met Joe naar boven en laat me op z'n bed vallen. 'Ik haat Nederland nu al.' Joe komt boven me hangen.
'Waarom dat dan?' 'Jij bent er niet.' Joe lacht en kust me kort.
'He, ik kan altijd komen hoor.' Ik kijk hem verbaasd aan.
'Altijd?' 'Nouja, ook niet altijd maar wel vaak.' Ik glimlach.
Joe komt naast me liggen en trekt me in z'n armen.
Ik begin moe te worden en ik wurm me uit Joe's armen.
'He.' Ik glimlach en pak me slaapkleren uit m'n tas en loop naar de badkamer.
Ik kleed me snel om en loop terug naar Joe.
Zoals gewoonlijk ligt ie al in bed. Ik lach en ga naast hem liggen.
Joe slaat z'n arm om me heen en drukt een kusje in me haar.
'Slaap lekker lieverd.' Ik glimlach. 'Zal wel lukken.' Ik hoor hem nog zacht lachen en dan val ik in slaap.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.