Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Surprise.. » Dreitest
Surprise..
Dreitest
"Lieverd?" Ik ruik de soep al, het eten is klaar, mama steekt twijfelend haar hoofd om de deur. Ik kijk op, ik zie dat ze schrikt.
"schatje toch," fluistert ze. Ja, mijn mascara zit dus waarschijnlijk tot aan mijn ellebogen...
"Papa heeft vertelt wat er is gebeurt. Je weet toch dat je altijd hulp mag komen vragen?"
"Weet je hoe gíªnant het wel niet is om aan je mama en pappie te gaan vragen hoe je 'ontdekkingsreis' moet schrijven?" zeg ik sarcastisch.
"Jawel, schat, dat weet ik wel. Maar we willen je helpen." Ik zucht. Ja, die snapt het, tí¹í¹rlijk!
"Kom je eten?"
Nee, ik heb geen zin om met jullie aan tafel te zitten, omdat er toch niemand iets zal willen zeggen.
"Ja."
Watje...
Zoals voorspelt: iedereen zwijgt, het getik van het bestek tegen de borden klinkt kil in de stilte. Oom Bill is al naar huis, en aangezien ik enig kind ben, is er geen broer of zus om de spanning te verjagen. Maar ik moet mijn spullen ook met niemand delen, dat is dan weer een pluspunt. Ja, dat egoïsme heb ik ook van mijn vader.
"Sas?" Goh, wat zijn mijn tomaten ineens prachtig rood, zeg!
"Luister, ik had niet moeten uitvliegen. Maar je moet beloven dat je resultaten beter worden." ja, wat verwacht hij? Dat ik zeg: haha, gefopt, ik dééd alleen maar of ik dyslexie heb, stiekem ben ik een genie! Maar ik besluit de lieve vrede te bewaren.
"Beloofd."
Watje...
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.