FanFic.nl

Where words Fail. -Apocalyptica-

Two.

De laatste klanken stopte, nu was het echt allemaal voorbij.
Ze waren teruggelopen en hadden nog verscheidene gespeelt, zelfs Nothing Else Matters, dat kondigde het eind aan.
Ze voelde hoe langzaam de zaal leegliep, de gene die vooraan hadden gestaan probeerde nog snel wat dingen van de merchandise vandaan te plukken en daarna helemaal gelukkig naar huis terug te keren. Maar ik bleef staan.
Als gehypnotiseerd keek ik nu naar het lege podium, waar zo kort geleden mijn helden hadden gestaan, mijn grootste voorbeelden.
Een duw in mijn rug, ik moest weglopen ze wouden de zaal schoonmaken. Langzaam schuifelde ik met mijn tas de zaal uit, ik wou nog niet weg, nooit. Ik had het gevoel dat als ik de zaal zou verlaten, ik dit moment voor altijd achter me zou laten.
De koude lucht blies in mijn gezicht, mijn haren wapperde wat naar achteren.
De rest van de bezoekers waren terug naar huis gegaan, en sommigen zaten nog bij de tourbussen te kloten. Ik hoefde geen foto waar ik lelijk op stond, ik wou alleen maar weer ze horen spelen, en weer, totdat mijn ogen de eeuwige slapen vinden.
Langzaam dropen de laatste fans ook af, ik was op een koud muurtje blijven zitten, ik was niet van plan te vertrekken. Waarom zou ik de plek achterlaten waar ik mijn gelukigste moment in mijn leven had beleefd? Ik zou hier blijven zitten totdat ik weg moest, tot alles weg was.
'Heb je een vuurtje?'.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.