FanFic.nl

Zoute Liefde (TC)

*10*

Ik word gewekt door een luid stem, maar kan de woorden niet verstaan. Vermoeid open ik mijn ogen en zie dat het half tien is. Ik laat me op mijn rug vallen en merk dat Bill niet meer naast me ligt. Zou hij al opgestaan zijn?
Opnieuw hoor ik de luide stem en ik huis mezelf uit het bed om op zoek te gaan naar de oorzaak van het geluid. De stem lijkt uit de badkamer te komen. Ik klop zachtjes op de deur, maar behalve gezang, krijg ik geen reactie. De deur duw ik open en meteen komt er warme lucht en een zeer luid gezang op me af.
“I’m beautiful! I’m beautiful! I’m beautiful, yeah, it’s true!”�
“Bill, wil je alsjeblieft stoppen met dat liedje te verkrachten en de tekst te veranderen?!”� Ik hoor de douche uitgaan en Bill komt met een pruillipje tevoorschijn.
“Ben ik niet mooi dan?”�
“Euh, jawel, tuurlijk, ben je mooi.”� Ik kan het niet verhelpen dat mijn stem trilt.
“Echt waar?”� Nee, gek! Nog nooit in een spiegel gezien hoe lekker je bent?!
“J-Ja, echt waar.”� Hij lacht.
“Je bent lief als je zo doet.”�
“Ik ben altijd lief.”�
“Behalve als je de visjes ziek maakt met beschimmeld brood!”� Ik steek mijn tong uit.
Over brood gesproken trouwens, we hebben nog maar een half uur om te gaan ontbijten.”�
“Kunnen we dat ontbijt niet gewoon overslaan?”�
“Tuurlijk wel, maar mag ik mij nu ook douchen of ga je daar blijven staan?”�
“We kunnen het combineren.”� Ik haal een wenkbrauw op.
“Mij best.”� Ik trek mijn boxer uit en gooi die in de zak waar mijn vuile kleren in zitten.
Ik ga, zonder aandacht aan Bill te geven, onder de douche staan. De kraan draai ik open en ik stap onder de warme waterstralen. Vanuit mijn ooghoek zie ik Bill blozend wegkijken en ik lach. Mijn ogen laat ik over zijn lichaam glijden terwijl hij zich omdraait en weg wil lopen.
“Mooie ster.”� Geschrokken, bang en kwaad draait hij zich om.
“Wat?!”�
“Op je heup!”� zeg ik snel voor hij de verkeerde dingen gaat denken.
“Oh, dank je.”� Hij lacht blozend, laat snel zijn ogen over mijn lichaam gaan en haast zich dan de badkamer uit.
Rustig douche ik me en zo’n twintig minuten later loop ik, met enkel een handdoek om mijn middel, mijn slaapkamer ik om een boxer te nemen. Na mijn boxer aan te hebben getrokken, breng ik de handdoek weer naar de badkamer.
Ik wil me in mijn slaapkamer gaan omkleden, maar mijn oog valt op Bill, die voor de verandering met een boek in de zetel zit. Ik leun tegen de muur en bekijk hem even.
Het is prachtig hoe je jezelf zo kan laten meesleuren in een verhaal. De magie die je vasthoudt in een fictieve wereld. De woorden die je gids zijn naar de laatste bladzijde, die je niet wil laten wachten.
Het is fantastisch hoe een boek je in zijn greep heeft, maar ik heb het nooit kunnen ervaren. Vaak heb ik het geprobeerd, maar de woorden wilden mijn gids niet zijn. De magie heeft mijn nooit willen meenemen, er is geen fictieve wereld waar ik zo verliefd op was, dat ik er zou willen blijven.
Misschien is het beter als ik het hem vertel. Er zullen nog momenten komen dat ik ermee geconfronteerd word, en Bill zal me dan alleen raar aankijken.
“Dyslexie.”� Hij schrikt op en kijkt me vragend aan.
“Huh? Wat?”� Ik zucht en ga naast hem in de zetel zitten.
“Ik heb dyslexie, dat is een leesstoornis.”�
“Ja, ik ken het.”�
“Dat is dus de reden waarom ik geen boeken lees.”�
“Nooit?”� vraagt hij verbaasd.
“Nooit.”�
“Echt nooit?”�
“Helemaal nooit.”�
“Wow, ik, ik kan het me niet voorstellen dat iemand geen boeken leest. Ik bedoel, in een boek zit een hele wereld, die jij niet kent.”�
“Ik weet het. Ik heb vroeger vaak geprobeerd om een boek te lezen, maar het was zo moeilijk dat het niet leuk meer was.”� Hij knikt begrijpend.
“Daarom liet je mij gisteren die brief lezen.”�
“Ja, sorry.”�
“Het geeft niet. Maar, ik heb een idee. Ik ben al even een manier aan het zoeken om je te bedanken voor de duiklessen. Mag ik je helpen met lezen?”�
“Je mag proberen, maar ik beloof niets.”�
“Oke, ik ga snel wat spullen pikken bij mijn zusje. Ik ben zo terug.”� Hij duwt zijn boek in mijn handen en springt recht.
“Euh, Bill, ga je zo door het hotel lopen?”� Hij kijkt naar onder en ziet dat hij nog geen kleren aanheeft. Snel trekt hij iets aan en loopt dan de kamer uit.
Ik laat mijn hand over de cover van het boek glijden. Het Juvenalis Dilemma. Wat leest die jongen toch allemaal?

[reacties??]

Sorry dat hij zo kort is, ik krijg hem echt niet langer!

Reacties: