FanFic.nl

Dubbel

10

Tim:
Met Tom zit ik in de bus op weg naar het centrum van Magdeburg om kleding te gaan kopen voor de weddenschap die ik verloren heb. Gelukkig heb ik meer dan genoeg geld op mijn bankrekening staan. Lang leve Martin die niet weet wanneer hij voor het laatst kleedgeld gegeven heeft en het daarom dus elke week maar doet. De bus stopt en Tom hijst mij overeind van mijn zitplek. “moet het echt?”� vraag ik op zeurderige toon maar Tom lacht alleen maar. “jij wilde die weddenschap dus zul je de gevolgen gewoon door moeten maken.”� We lopen wat straten door en kijken wat rond. “die winkel?”� bij het zien van de winkel die hij aanwijst begin ik al gilneigingen te krijgen. “kom op, dat meen je niet. Dat is een meidenwinkel!”� Tom kijkt me stom aan. “je bent een meid!”� zegt hij. Ik word zonder gesputter de zaak ingetrokken. Een of andere parfumwalm slaat als eerste in mijn gezicht. “gadverdamme.”� Mompel ik terwijl ook Tom zijn neus ophaalt. Ik loop achter hem aan richting de shirtjesafdeling. Achter ons hoor ik gegiechel en ik zie zo nu en dan blikken die ons bekijken. Tom rommelt wat tussen de rekken en sleurt me mee naar de rokjes. Als we langs een stel meiden lopen word er gefloten. “lekkere kontjes!”� word er geroepen en ik voel hoe ik rood aanloop. Tom grijnst alleen maar. Hij haalt een rokje uit het rek en houd het omhoog. “echt niet.”� Zeg ik en Tom hangt het lachend terug. Plots staan de meiden van net voor ons. “zeg, mogen we jullie nummers misschien?”� vragen ze flirtend en frons even. “zijn jullie Lesbi’s?”� vraag ik verbaasd en de meiden kijken me beledigend aan. “wat is dat nou weer voor een openingszin. Jongens hebben meestal iets originelers toch?”� ik vat het al en word een beetje kribbig. Tom begint te lachen en ik wil al weglopen. “hé hé, rustig maar. Even hier blijven.”� Zegt Tom terwijl hij een arm rond mijn middel legt en me tegen hem aan trekt. De meiden voor ons kijken ons met vraagtekens aan. Tom draait zich om en loopt samen met me naar een ander rek. ik heb boos mijn armen over elkaar geslagen terwijl Tom me nog steeds vast heeft met een arm. “rustig maar driftkikker. Het waren gewoon wat verwarde meisjes.”� Ik kijk hem chagrijnig aan. “hé, dit is dus de reden waarvoor we hier zijn. Eens laten zien aan de wereld dat jij er ook heel vrouwelijk uit kan zien!”�
“maar als ik dat nou niet wil?”�
“je wilt toch niet telkens voor jongen uitgemaakt worden?”�
“nee, maar…”�
“nou dan. Dit is gewoon een experiment. Ik beloof je dat ik niet te hard van stapel loop zolang jij je er maar een beetje voor open stelt.”�
ik zucht. Hij heeft een punt. Ik ben mezelf gewoon aan het dwarsbomen. Tom kijkt me glimlachend aan. “laten we maar eens beginnen met dat vest van je uitdoen.”� Hij trekt mijn vest uit en bind het rond mijn middel. Het is wel even koud met mijn blote armen zo en het voelt onwennig. Achter me hoor ik verschrikte geluidjes en gelach. Als ik om kijk zie ik de meiden van net. Sommige zijn rood aangelopen en anderen lachen. Tom slaat zijn arm weer rond me heen en loodst me lachend naar de uitgang. “we gaan wel ergens anders kijken. Die parfumwalm tast mijn denkvermogen aan.”�

We zijn een uurtje verder. Ik voel me nog steeds naakt zonder een vest rond mijn boven lichaam. Mijn borsten zijn nu duidelijk te zien in mijn strakke shirtje en het voelt absoluut niet prettig. Ik heb het idee dat iedereen kijkt. Tom en ik hebben inmiddels één shirtje gevonden wat we beide wel oké vonden. Meer niet. Tom heeft zijn broer gebeld voor advies en dus lopen we nu rond met een briefje waarop namen van zaakjes gekrabbeld staan die doorgegeven zijn door zowel Bill als Jill. “hier.”� Zegt Tom terwijl hij me een zetje geeft. Deze winkel is al beter. Goede muziek, leuke uitstraling en bovenal geen roze kleding te bekennen! Helaas wel een heel arsenaal aan meidenkleding daar achterin. Dit word leuk…not.

“kom nou uit dat pashokje! Ik wil even kijken hoe het staat.”� Zeurt Tom aan de andere kant van het pashokje. “nee!”� roep ik koppig. “kom op, zo erg kan het niet zijn!”� niet erg? Niet erg?! Ja vast! Dit is zeker wel erg! Ik loop hier in een shirtje met een diepe V-hals en korte mouwtjes. En als dat nog niet schokkend genoeg is dan hou ik maar op over het korte spijkerrokje met plooien wat ik aan heb. Verschrikkelijk! Zonder vest voel ik me al naakt. Maar hierin voel in me nog naakter!
“stap nu maar naar buiten. Er staat toch niemand in de winkel hier zowat.”� “nee!”� schreeuw ik opnieuw. Ik hoor Tom zuchten. Plots duikt hij bij me het hokje in. Ik geef een kleine gil en hou mijn handen gekruist voor mijn borst. Tom grijnst. “dit staat je goed!”� zegt hij en ik geef hem een beuk op zijn bovenarm. “alles behalve goed!”� roep ik en Tom gniffelt. “ook goed. Dan staat het sexy.”� Een tweede beuk krijgt zijn arm te voorduren. “nu weet ik wel heel zeker dat dit een van de outfits voor de week gaat worden!”� ik zucht dramatisch. “en nu het hokje uit. Ik wil me om kunnen kleden.”� Tom’s ogen glinsteren gevaarlijk en ik duw hem het hokje uit. Even later hoor ik Tom’s stem weer. “misschien heb ik nog iets wat past bij dat andere shirt.”� Ik krijg een kledinghanger in mijn handen met daaraan een strakke spijkerbroek met vale vlekken en zogenaamde verfspetters. “”�dit meen je niet…”� kreun ik terwijl ik me uit het rokje wurm en de broek open rits.

“dit knelt.”� Zeur ik. “daar wen je aan.”� Ik stap onzeker het pashokje uit en Tom fluit. “je kont komt er goed in uit.”� Ik kijk hem beledigend aan. “wat?! Zoiets vinden meiden meestal leuk om te horen!”� ik rol met mijn ogen. “dan ben ik geen meid.”� “jammer.”� Ik blaas een verdwaalde dread uit mijn gezicht en ga dan het pashokje weer in. Wat had Tom net? Hij gaf me een compliment over mijn uiterlijk? Dat is eng! Ik trek de strakke broek snel uit en spring weer in mijn eigen kleding. Ik loop het pashokje uit richting de kassa om daar af te rekenen. Vervolgens geef ik één tas aan Tom. “jij wilde dit, dus mag je ook voor pakezel spelen.”� Plaag ik hem. Tom haalt zijn schouders op. we lopen de winkel uit en ik word vrijwel gelijk door Tom weer meegetrokken naar de kledingzaak waar ik vrijwel altijd kleding en sneakers haal. “hier ben ik al lang niet meer geweest!”� roept hij blij en ik grinnik. “jij moet wat gemist hebben.”� Ik loop vanuit gewoonte al naar de sneakerafdeling en samen met Tom bekijken we de nieuwste modellen. Na een tijdje lopen we ook langs de accessoires. “mag ik even kijken?”� vraagt Tom en ik haal mijn schouders op. Na enige tijd ben ik afgeleid en loop ik naar een rek vol veters. Ik mocht van Martin voorlopig even geen nieuwe sneakers meer halen maar hij heeft niets gezegd over veters. Een stel smileyveters heb ik al. Evenals regenboogjes. Ook heb ik een boel in een enkele kleur. Van rode tot groene tot paarse tot blauwe, alles is aanwezig. Na een tijdje vallen mijn ogen op een setje veters met zwart/witte blokjes en een stel zwarte veters met paarse spinnenwebben. Verkocht! Ik vis gelijk van elke soort veters een zakje uit de bak en loop vervolgens naar Tom die al met een tweede tas in zijn handen klaar staat. “inkopen gedaan zie ik?”� hij glimlacht even terwijl ik mijn veters afreken. “veters?”� vraagt Tom en ik knik. “een belangrijk detail voor elke schoen.”� We lachen en lopen samen de winkel uit. Tom pakt beide tassen in één hand en slaat voorzichtig zijn arm rond mijn middel. Het voelt raar. Maar aan de andere kant bedoelt hij het goed dus doe ik hetzelfde. We geven elkaar een glimlach en lopen verder over de winkelstraat op zoek naar een terrasje om nog even wat te gaan drinken voor we weer naar huis gaan.
plots staan er twee mannen voor ons. Een heeft een camera die gelijk begint te flitsen en de ander heeft een microfoon en opname apparaat in zijn hand. “meneer Kaulitz, is dit uw vriendin? Zijn de geruchten dan toch waar? of is dit weer een van uw alledaagse hapjes? En hoe bevalt het u eigenlijk om weer naar school te moeten? En uw nieuwe verblijfplaats? En hoe vergaat het uw broer? En wie mag deze jonge freule eigenlijk zijn? Kent u haar via school? Zit hier meer achter?”� de man tettert mijn oren van mijn hoofd en Tom zucht diep. “rot pers.”� Mompelt hij. “ik heb momenteel even geen zin om met de pers te praten. Ik wil graag even een leuke middag met mijn vriendin dus als u het niet erg vind willen wij nu nog even naar een terrasje gaan.”� De man en de fotograaf blijven achter ons lopen. “dus de geruchten zijn waar? u heeft een vriendin!”� ik draai me half om en begin te lachen. “mocht hij willen!”� roep ik en draai me vervolgens weer om en sla lachend mijn arm weer rond Tom’s middel. Samen lopen we naar een terrasje. “twee cola alstublieft.”� “maak daar maar één sprite en één cola van.”� Verbeter ik Tom en de ober loopt gelijk weg om ons drinken te halen. “niet op letten al zie je die fotograaf en zijn irritante maatje weer. Ze hebben nu toch al genoeg roddelmateriaal dus zullen hoogstens wat foto’s willen.”� Hij klinkt een beetje down naar mijn idee. “niet zo dol op de media?”� Tom schud zijn hoofd. “nee, dat is het niet. Het is… nee, laat maar.”� Ik haal mijn schouders op en pak dankbaar het glas van de ober aan. Na het drinken rekenen we af en stappen vervolgens samen op de bus naar huis.

“loop je nog even mee?”� vraag ik maar Tom schud zijn hoofd. “oh, nou oké dan. Maar heb je misschien wel zin om morgen nog mee uit te gaan? Naar Alex? We hebben niet voor niets vanmiddag kleding gekocht toch?”� Tom kijkt me even vreemd aan. Die blik ken ik ergens van… hij knikt blij en ik glimlach naar hem. “komen jij en Bill ons weer ophalen dan? Morgenochtend bedoel ik?”� weer knikt Tom. “ ’s ochtends en ’s avonds. Beloofd.”� Vervolgens loop ik naar binnen en sluit de deur. En vreemd gevoel overspoelt me. Het enige wat ik nu weet is dat ik hyperactief ben en met wel drie treden tegelijk naar boven sprint. “JILL!!! Ik ben thuis!!!”�

Reacties: