FanFic.nl

Lucky, this has been happened <--afgerond

2.5

Regina:
nadat Cilla, Tom, Fleur en Mike zijn weggegaan, hebben de anderen maar besloten hier te blijven slapen. Het was al laat en niemand voelde er iets voor om nu nog door het donker naar huis te moeten. Ikzelf had een week gevoel in mijn maag. Ik kon niet rustig stil blijven zitten. Deze dag had me zo in verwarring gebracht. Ik maakte me nog het meeste zorgen om Cilla. Vanmiddag had ik haar weer heel eventjes terug herkend. Zoals ik mijn Cilla voor de geest kon halen. Maar nu ik wist hoe het ongeveer zat deed alles me pijn. Waarvoor ik bang was, was in werkelijkheid al gebeurd… ik was mijn twin uit het oog verloren… ik haat mezelf. Haten ja. Ik had veel beter moeten weten, bij haar moeten blijven, haar desnoods mee moeten sleuren met de tour mee, er voor haar zijn, meer contact moeten houden… ik verwijt het mezelf. Ik verwijt het mezelf dat ze nu zo gesloten is. Dat ze me niet eens meer kan vertrouwen.
Mijn lichaam bevroor zowat terplekke toen Morris zijn naam werd uitgesproken. Het was dat Bill naast me zat anders was ik Linéa recta naar dat monster zijn huis, wat zeg ik het is nog steeds ons huis, gerend om hem daar af te maken. Cru gezegd maar absoluut waar. Als ik de kans krijg dan maak ik hem af. Hij heeft nu al genoeg in mijn leven verwoest. Het baarde me nog meer zorg toen Lily vroeg of er meer gebeurd was tussen Morris en Cilla. Ze had geen antwoord gegeven. Ik weet dat ik dat niet mag beschouwen als een “ja”� maar een stemmetje in mijn hoofd zegt gewoon dat er wel “meer”� gebeurd is dan alleen afranselingen. Het doet me gewoon zeer om haar zo te zien.

Bill opent een slaperig oog en bekijkt me. Ik bloos een beetje en probeer mijn gezicht af te wenden en te verbergen in de kussens. We liggen nu in bed en het is bijna 4 uur. Nog steeds heb ik geen slaap kunnen vatten. Net ben ik zelfs nog even naar de badkamer geweest om daar een paar halen over mijn polsen te maken. Ik heb ze nu netjes afgedekt met een paar pleisters en onder mijn lange pyjama mouwen verborgen. Ik weet dat het fout is, maar ik kan er niet mee stoppen. Ik moet gewoon van mezelf. Stemmen in mijn hoofd zeggen het. En ik heb geen wilskracht te stoppen. Het voelt gewoon te goed. Al krijg ik achteraf wel spijt…

‘ het zit je dwars hè?’ fluistert Bill alsof hij mijn gedachtes kan lezen. Ja, alles zit me dwars. Het snijden, Morris, Cilla, alles! Al weet ik dat Bill alleen maar de laatste drie punten bedoelt. Van het eerste weet hij niets. En dat wil ik houden zo. ‘mja…’ mompel ik zachtjes. Bill slaat een arm over me heen en kust mijn nek. ‘het is niet erg. Volgens mij heeft iedereen dat nu.’ Ik zucht diep. ‘het doet gewoon pijn om haar zo te zien. Nu pas kan ik me voorstellen hoe het voor haar was om mij in het ziekenhuis te zien.’ Bill knikt zacht. Ik voel het aan zijn haar wat langs mijn nek kriebelt. ‘snap ik best. Het doet ook zeer om je tweede helft te zien lijden. Maar viel het je vanmiddag niet op?’ ik draai me om en kijk in de ogen van mijn vriendje. ‘hoe close ze was met Tom. Ze durfde niet eens zonder hem weg te gaan. Dat betekend wel wat.’ Ik denk even na en knik dan. Ze waren inderdaad closer deze avond. Tom had het verhaal uit haar gekregen en daar was ik hem dankbaar voor. ‘best gek eigenlijk niet?’ Bill maakte een vragend geluidje terwijl hij met zijn vinger over mijn kaak wreef. ‘nou, van Tom zou je echt niet verwachten dat hij zo…zo… gewoon zó zou zijn snap je?’ Bill grinnikt. ‘tja, wat liefde al niet doet. Ik vind het fijn om Tom zo te zien. Hij fleurt weer een beetje op.’ ik glimlach en knik. Dat is waar. Hij is nu vrolijker. En bezorgder. ‘ook hij is bang.’ Zegt Bill plotseling. ‘hij is bang dat hij fouten zal maken bij haar.’ Tom en bang? Tom en fouten? Die twee dingen kon ik niet bij elkaar zien. ‘Tom kent dit soort dingen nog niet heel erg goed. En hij weet nu al hoe ziek hij ervan kan zijn als hij niet bij haar is. Hij is bang het allemaal verkeerd aan te pakken en haar opnieuw kwijt te raken.’ Ik zucht diep. ‘het is allemaal zo ingewikkeld. Maar ik hoop dat het Tom lukt. Misschien krijgt Cilla dan wat meer zelfvertrouwen terug en zal ze zich makkelijker openstellen. Ik denk dat ik nu weinig kan bereiken bij haar.’ Bill kust mijn kruin. ‘wat ben je toch een dapper meisje. Het valt me nog mee dat je nu niet super geflipt bent. Ik weet dat het lastig is.’ Ik slik een krop in mijn keel weg en glimlach een beetje fake. ‘alles voor mijn twin.’ Bill trekt een pruillipje en kijkt me met grote ogen aan. ‘en ik dan?’ vraagt hij met een hoog stemmetje en ik giechel even. ‘jij bent ook een alles!’ zeg ik met een zoet stemmetje. ‘alleen maar een alles?’ vraagt hij en ik geef hem een klein duwtje. ‘ja, een alles en meer oké? Maar Cilla heeft ook een plaatsje. Net als mijn vrienden en de rest van de familie.’ Bill grinnikt en trekt me bovenop hem. ‘hmmm daar kan ik wel genoegen mee nemen. Maar maak je niet te veel zorgen. Zorgen zijn voor morgen toch? En nu lekker slapen.’ Ik nestel me op Bill’s borst en sluit mijn ogen. Slaap komt eindelijk over me heen.

- next morning -

Tom:
met een gebroken rug word ik wakker. Gedesoriënteerd kijk ik om me heen en herinner me dan de vorige avond weer. Een kleine glimlach siert mijn mond en ik rek me langzaam uit. Plots hoor ik een geluid waardoor ik wakker werd. Ik sta op en loop richting de kamer van Cilla. ‘Cilla? Kan ik binnen komen?’ vraag ik. ‘ehh… momentje!’ ik hoor wat gestommel en het geluid houd op. de deur gaat voorzichtig open en Cilla kijkt me blozend aan. ‘weet jij waarvan dat geluid kwam?’ vroeg ik en ze schud haar hoofd. ‘weet niet.’ Prevelt ze terwijl ze haar kamer binnen loopt. Ik snuif even en ga naast haar op bed zitten. ‘je liegt klein aapje.’ Zeg ik terwijl ik op haar neus tik. Ze giechelt even en bloost dan weer. ‘wil je het echt niet zeggen? Ik herkende het geluid namelijk wel heel erg goed.’ Haar gezicht word nog roder en verstopt zich achter haar knieën. Ik ga voor haar hangen en kijk haar grijnzend aan. ‘echt niet?’ vraag ik terwijl haar ogen me vanuit haar ooghoeken opnemen. Ze schud weer haar hoofd en als ik nog niet weg kijk duwt ze haar hand in mijn gezicht en dwingt me zachtjes naar achter. Ze giechelt als ik van haar bed af donder en ik lach zachtjes mee. ‘nou vooruit dan. Hoe kan ik ervoor zorgen dat je het verteld?’ vraag ik terwijl ik gewoon blijf liggen. Cilla gaat over haar bedrand hangen en haar haren vallen langs haar gezicht naar beneden. ‘euhm… geen idee.’ Giechelt ze. Ik blaas een lok van haar haar weg en maak een nadenkend geluid. ‘ik heb wel een idee. Iets om je op te vrolijken.’ Haar gezicht word vragend en ik grabbel mijn mobiel uit mijn broekzak. Ik toets de eerste sneltoets in en zet mijn mobiel aan mijn oor. ‘goedemorgen.’ Mompelt een slaperige stem aan de andere kant van de lijn. ‘hay met Tom, ik merk dat ik geen Bill aan de lijn heb aangezien die nog chagrijniger klinkt om acht uur ’s morgens dus kun je even op luidspreker zetten Reg?’ ik hoor een slaperige “ja”� en vervolgens hoor ik wat gefluister, gekraak en gerommel.
‘alleen jij hebt het lef om mij wakker te maken rond dit uur hè?’ hoor ik aan de andere kant van de lijn. ‘ja, alleen ik ben zo lief om je te wekken.’ Zeg ik. Cilla trekt vragend haar wenkbrauw naar me op en ik steek mijn tong uit. ‘maar waarvoor ik je wakker bel.’ Zeg ik terwijl Cilla haar tong weer naar mij uitsteekt. ‘ik wil graag dat jij en Regina komen helpen vandaag.’ Ik hoor Regina opspringen en vragen wat er aan de hand was. ‘Cilla wilt vandaag een nieuwe look nemen. Haren knippen, kleren kopen, sieraden etc. nu wil ik dat voor haar gaan bekostigen maar nu zit ik met het probleem dat ik een stel gekken nodig heb die advies komen geven.’ Van drie mensen krijg ik nu een verontwaardigd geluid te horen. ‘leuk! Ik vind het leuk om te horen dat Cilla zoiets zelf wilt.’ Hoor ik Bill lachen. ‘hé, wie zegt dat ik dat wil!’ brult Cilla door de telefoon heen. Ik hoor Bill en Regina in de lach schieten. ‘nou, ik dus.’ Antwoord ik lachend terug. Ik krijg een kussen in mijn gezicht gegooid en begin nog harder te lachen. ‘ja Tom, we snappen nu wat je wilt. Wij verzorgen de rest wel. Over twee uurtjes zijn we bij jullie oké?’ ik kan al niets zinnigs meer uitbrengen en Bill hangt op. Cilla mept ondertussen met haar kussen op me los en ik kan niets anders dan alleen maar lachen. ‘lach niet zo! Het is niet leuk!’ roept ze terwijl ik amper uit mijn slappe lach kom. Beschermend breng ik mijn armen gekruist voor mijn hoofd om de zachte klappen van het kussen op te vangen. Cilla verliest haar evenwicht en klapt voorover van het bed af. Oef… mijn maag deukt even in als ze bovenop me valt en ze kijkt me bezorgd aan. Ik kijk haar aan en krijg vervolgens weer de slappe lach. Deze keer doet ze gelukkig mee. Uiteindelijk lukt het me weer een beetje uit de lach te komen en ik bedenk me nu pas dat ze nog steeds bovenop me zit. Zelf heeft ze het ook door en een lichte blos verschijnt op haar wangen. Ik grijns even en pak haar bij haar heupen vast. Zachtjes verplaats ik haar ietsje lager zodat ikzelf rechtop kan gaan zitten. Nu zit ze in haar nachtjapon op mijn schoot en speelt een beetje met het touwtje van haar strikje op haar nachtjapon. Haar ogen zijn naar beneden gericht en ik voel hoe mijn ogen over haar heen glijden. Zo lief, verlegen, schattig en onzeker als ze er nu uitziet. Ik voel mijn adem even stoppen als ze naar me toe buigt. Haar hand strekt ze even uit en plukt vervolgens aan mijn haar. Ze haalt er een veertje vandaan die ze wegblaast. Glimlachend kijken we elkaar aan.

‘ik had een plan voor vandaag gemaakt met Regina.’ Zegt Bill vrolijk als we met z’n viertjes door de straten lopen. ‘we gaan nu fijn shoppen en een make-over voor Cilla regelen. Als we klaar zijn even naar huis en vervolgens om zeven uur met de hele gang uit eten bij dat leuke Griekse restaurantje op de hoek. Dan kunnen we daarna eventueel nog uit of gewoon gezellig naar ons hotel gaan en daar iets doen als een filmpje gaan kijken. Goed plan?’ ik haal mijn schouders op en werp een vluchtige blik naar de meisjes achter ons. Regina lacht vrolijk en knikt. Cilla knikt onzeker en kijkt ietwat bangig om zich heen. Ik glimlach bemoedigend naar haar en ze ontspant zich ietsje meer. Bill stoot me aan en kijkt me vragend aan. ‘wanneer maak jij nou eens een move.’ Fluistert hij en ik krijg een rode blos. ‘oh kom op Kaulitz, ga me nu niet zeggen dat je niet durft.’ Ik geef hem een duw tegen zijn schouder en Bill grinnikt. ‘ja het is al goed. Ik had alleen nooit gedacht dat ik ooit nog eens zoiets tegen jou zou moeten zeggen.’ Ik snuif even en kijk de andere kant op. ‘Tohom… het was maar een grapje. Niet boos doen, dat verpest je kansen.’ Ik kijk hem vragend aan en Bill krijgt een mega grijns op zijn gezicht. ‘dude, kijk niet zo eng. En waar heb je het over.’ Vraag ik. ‘wel, je kunt vandaag gewoon goede moves maken en daarbij denk je toch niet dat ik dit zomaar geplant heb? Ik heet niet voor niets Bill Kaulitz.’ Ik zucht diep. ‘zolang je je maar niet in het hoofd hebt gehaald om een violist in te huren die vanavond met takke gekras ons diner komt verstoren.’ Bill doet een wenkbrauw wiebel. God damn it, waarom had ik hem ook alweer om hulp gevraagd?

We zitten nu bij de kapper en Cilla kijkt wat paniekerig naar mij en Bill. Bill duwt me naar voren. ‘kom op, we gaan naast de dames zitten.’ Zegt hij terwijl er een kapster aan komt met voor ons beide een kruk. Regina zit in de andere kappersstoel naast Cilla en de twee zusjes kijken elkaar onzeker glimlachend aan. ‘kunnen we die twee ons haar wel toevertrouwen?’ vraagt Regina giechelend en Cilla haalt lachend haar schouders op. ‘ik denk dat we weinig keuze hebben?’ zegt ze en ze pakt Reg’s hand. ‘we komen er wel door. en anders lopen we beide maar voor paal.’ Regina zie je werkelijk helemaal opfleuren en stilletjes dank ik Bill voor zijn vermogen om ideeën als deze te bedenken. Hij heeft een deal gesloten met de meiden. Wij moesten hun look bedenken en zij mogen voor ons een hele outfit voor vanavond samenstellen. Nu zit ik hier dus met een gigantisch dik boek op mijn schoot. Naast me op een tafeltje liggen allerlei kleurenstaafjes en een aantal papiertjes en potloden. De kapsters stelde voor om eerst een idee uit te tekenen zodat zij een beter beeld hadden. Ja, deze kapperssalon is vrij creatief.

‘Wat vind je Tom? Zijn we goed of zijn we goed!’ roept Bill tevreden als de meiden eenmaal klaar zijn. De kappersschorten worden verwijderd en de meiden bekijken verwonderd het resultaat in de spiegels. Ik twijfelde heel erg bij het bedenken van een kapsel voor Cilla. uiteindelijk heeft ze nu een lange, volle pony die van voren als een maantje loopt. Lange plukken aan de zijkanten die weer bij het midden van het gezicht uitkomen en zo een halve cirkel vormen. De rest van haar haren zijn in laagjes geknipt en een aantal delen van haar haren hebben een nieuw kleurtje gekregen. Haar pony is nu raafzwart en een aantal lokken zijn ook zwart gekleurd. Ik had haar moeten zweren geen felle kleuren te kiezen. ‘daar hou ik niet van.’ Had ze gezegd en ik had braaf geluisterd.
Regina was helemaal hyper over haar nieuwe kapsel. Haar haren waren al enige tijd lang niet geknipt geweest en nu herkende ik haar weer heel erg goed zoals we haar in het begin hadden gezien. Haar emo-look was weer terug gekomen en dus was haar platina blonde haar weer bijgeverfd en flink opgeknipt. Ook hadden de vervaagde roze plukken aan de onderkant plaats gemaakt voor knalgroene plukken die tussen de raafzwarte onderkant tevoorschijn piekte.
‘het ziet er echt geweldig uit! Zo mooi!’ de meisjes waren er super blij mee en Bill en ik kregen beide een dikke knuffel. Ik rekende af zoals ik gezegd had en vervolgens vluchtte we de stad weer in om kleding te gaan kopen voor de meisjes. Ik zou voor Cilla betalen en Bill voor Regina. Al sputterde de meiden wel tegen. Deal was deal. Zij hun look en wij de outfit…

het was vijf uur en Cilla en ik lagen uitgeteld op de bank bij haar thuis. Fleur en Mike waren samen met Georg, Lily, Gustav en Larissa naar een open dag van de basisschool waar Fleur zo nu en dan eens als invalster werkte en ze zouden rond half zeven terug zijn om samen met ons naar het restaurantje wat Bill uitgekozen had te gaan.
‘dank je voor vandaag.’ Zegt Cilla glimlachend terwijl ze opstaat en naar de keuken loopt. ‘drinken?’ vraagt ze en ik knik. Ze komt terug met en glas water en een cola die ik dankbaar aanneem. ‘niets te danken hoor.’ Zeg ik en neem een slok van mijn cola. ‘maar… je gaat me nu wel iets vertellen!’ Cilla hield zich van de domme en ik deed een wenkbrauwiebel naar haar toe. ‘kom op, je weet het heus wel. Het geluid van vanochtend…’ Cilla loopt rood aan en wenkt me dan naar haar kamer toe. Ze sluit de deur achter zich en ik plof op haar bed neer. Cilla keert haar rug naar me toe en buigt zich voorover. Mijn ogen blijven even hangen op het stukje blote rug wat zichtbaar is maar glijden dan naar haar handen. De grote Jakarta kist word van zijn sloten ontdaan en een akoestische gitaar komt tevoorschijn. ‘wauw, is die van jou?’ vraag ik als ze de kist weer sluit en naast me komt zitten. ‘ja, maar het is een tweedehands en hier en daar is hij een beetje beschadigd.’ Prevelt ze verlegen. Ik bekijk haar model gitaar even en maak een goedkeurend geluidje. ‘niet een van de beste maar toch zeker nog in goede staat.’ Ik kijk haar aan en glimlach dan even. ‘ik wist het heus wel hoor, het geluid van een gitaar ken ik uit duizenden. Kun je wat spelen?’ Cilla loopt weer rood aan en verschuift even. Langzaam begint ze een riedeltje te spelen wat ik vaag ken. Ze had het wel eens geneuried volgens mij. Ik tik met mijn voet op de maat mee. ‘sinds wanneer speel je?’ vraag ik. ‘sinds het moment dat jij , Regina en de anderen weg zijn gegaan.’ Mompelt ze. ‘ik wilde je gewoon niet vergeten…’

Reacties: