Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Sterren op het ijs - nieuwere versie - » deel 11
Sterren op het ijs - nieuwere versie -
deel 11
11
“Je moet drie keer per dag dat zalfje op je gezwollen huid smeren en na een week zou de zwelling en de kleur verdwenen moeten zijn.”¯
“Oké, dank u dokter.”¯
“Volgende keer voorzichtiger hé, Tom!”¯
“Ja ja.”¯
“ Kom we gaan nog vlug eens langs de cameraman die door jou schuld zijn been gebroken heeft!”¯ Ik neem Tom bij de arm en sleur hem mee door het ziekenhuis.
“ Ja, wrijf het er nog eens in, ja!”¯
“ Tuurlijk doe ik dat!”¯
“Ik loop hier wel rond met een blauw oog, mocht je het vergeten zijn!”¯
“Dan had je maar voor je moeten kijken, hé! In de plaats van rond te kijken en dan tegen de cameraman te schaatsen!”¯
“ Ja ’t is weer al mijn fout zeker?! Maar welke cameraman staat er nu ook op het ijs te filmen? En daar bij zouden we niet beter nog een beetje oefenen in de plaats van naar de cameraman te gaan, dan gaat dat niet meer gebeuren!”¯
“Ga je nu nog beweren dat het mijn schuld is!”¯
“Ja inderdaad! Het is allemaal jouw schuld! Jij moet míj leren schaatsen!”¯
“Moet je nog een blauw oog hebben?”¯ Vraag ik zo serieus mogelijk terwijl ik mijn vuist voor zijn neus hou. We staat ondertussen al een tijdje stil in de gang.
“ Nee nee!”¯
“Ga je dan eindelijk zwijgen en nu terug naar de schaatspiste rijden!”¯
“Oké chill, het is al goed!”¯
“ Ah, zo mag ik het horen!”¯ En nu eindelijk het echte werk! We hebben al genoeg tijd verdaan! We hebben hier wéér al een uur in de wachtzaal verknoeid.
“Ik heb honger.”¯ Grr, en nu ook dat nog!
“Vooruit, het kan er nog wel bij! Kom, we gaan eerst eten”¯
twee pakken friet later:
“ Ja, draai en spring…. Ja! Nu is het goed!”¯
“ Eindelijk! Mijn benen doen pijn!”¯
“En je hebt nog maar een uur geschaatst!”¯
“Ja zeg! Jij staat daar maar te commanderen! Jij hebt het gemakkelijk! Ik doe hier al het werk!”¯
“Mijn oprechte verontschuldigingen dat ik eerst zeker wou weten dat je het kon. Zie dat ik hier straks ook een gebroken been heb!”¯
“Haha, echt grappig, ik weet het nu ondertussen ook wel al! Je moet het niet voortdurend doorsteken.”¯
“Ik weet het, ik ben toch zo grappig!”¯ Had ik niet al gezegd dat mijn humor met de dag verbeterde?
“Oh ja, nu schiet het me opeens weer te binnen; op welk liedje gaan we nu eigenlijk schaatsen?”¯
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.