FanFic.nl

We never thought that they would love us. {Jonas brothers}

~ 21

Joe pov:

Samen met Manon loop ik de kamer uit en ga ik op zo'n stoeltje zitten.
Ik trek Manon op me schoot en ze nestelt zich egen tegen me aan.
Ik kijk naar der zie der ogen langzaam dichtzakken.
Ik glimlach en aai door der haren. Wat is ze toch lief als ze slaapt.
Ik glimlach en besef hoeveel geluk ik met der heb.
Maar die Bieber vermoord ik echt nog een keer. Die idioot heeft der nog een keer op gezocht toen ze in het ziekenhuis lag.
Ik snap niet waarom ie er zich eigen niet over heen kan zetten.
Ik leg mijn kin op Manon der hoofd en staar naar de klok.
Ik pak voorzichtig mijn mobiel uit me zak en kijk naar de foto's van mij en Manon.
Ik voel een glimlach op komen als ik naar der kijk.
Ze kan soms zo gek zijn. Hmm.. misschien is dat wel waar ik voor gevallen ben, dat ze af en toe echt crazy is. Ik aai over der haar.
Ik kijk weer naar de klok. Ik zucht die en zie dat er al een uur voorbij.
Ik pak mijn mobiel weer en maak een foto van Manon.
Wat is ze toch schattig als ze slaapt.
Naar nog een halfuur komt Nick naar buiten. Hij kijkt blij voor zich uit.
'Jullie kunnen binnen komen.' Ik knik. Nick kijkt naar Manon.
'Slaapt ze?' Ik knik en sta voorzichtig op. Nick glimlacht even.
Met Manon in me armen loop ik achter Nick aan.
We lopen naar binnen en ik zie Samantha zitten met een grote glimlach.
'Manon.' fluister ik zacht. 'Hmmm..' 'Sam is bevallen.'
Meteen schiet Manon recht. Ik lach even en zet der dan neer.
Ze loopt meteen naar Samantha toe. 'Gefeliciteerd zusje!' roept ze blij. Samantha lacht even. 'Dankje.' 'Hoe heet ze?' Er verschijnt een grijns op Samantha der gezicht.
'Cloë Ronesca Manon.' Manon kijkt der met grote ogen aan.
'Oh my god, ze draagt mijn naam!' Ik zucht en loop naar der toe.
Ik sla mijn armen om der heen en ze kalmeert meteen. 'Sorry.'
Samantha lacht en kijkt vertedert naar het meisje in der armen.
Manon leunt tegen me aan en ik zie dat ze nog moe is. 'Nick.'
Nick kijkt op. 'Wij gaan.' en ik wijs naar Manon.
Nick knikt en ik loop met Manon het ziekenhuis uit.
Ze gaat zitten en sluit meteen der ogen. Ik glimlach en rij naar huis.
Ik pakeer de auto en stap uit. Ik loop om de auo heen en til Manon uit de auto.
Ik open met een hand de deur en loop door naar mijn kamer.
Voorzichtig leg ik der op bed en leg het deken over der heen.
Ik loop naar beneden en sluit alles weer af.
Dan loop ik naar boven en ga ik ook in bed liggen.
Ik sla me arm om Manon heen en trek der zachtjes naar me toe.
Ze mompelt wat en slaapt dan weer verder.
Ik glimlach even en sluit dan ook mijn ogen.

Reacties: