FanFic.nl

SYTYCD - Yes, I Can!

And Seven

Koffers? Check. Ik? Check. Nou, volgens mij heb ik alles. Mijn moeder loopt al drie weken te stressen, alsof ZIJ naar LA gaat, en ZIJ de bootcamp moet doe. Soms weet ik niet meer wie er in dit gezin de ouder en wie het kind is. Maar ze bedoelt het niet slecht, dat weet ik ook. Ik ben gewoon bang dat alles hier in het honderd loopt als ik weg ben, ik ben zowat de levende agenda van mijn mama! Ze komt wel altijd op haar pootjes terecht, gelukkig!
"Lieverd, heb je al je spullen?"
"Ja, mama!" Ze komt de kamer binnen, en tot mijn grote verbazing zie ik een traan op haar wang.
"Mama? Alles ok?" Ze slaat haar armen om me heen en snikt zacht.
"Mijn kleine meisje wordt groot," zegt ze met een hartverscheurende snik.
"Oh, mama," zeg ik met een brede glimlach. Ik geef haar een dikke knuffel en laat haar rustig uithuilen.
Lieve, gekke, emotionele mama.
"Je bent zo gek," fluister ik tegen haar donkerbruine haar.
"Ik hou gewoon te veel van je, ik kan het niet aan!" jammert ze dramatisch. Ik lach, en ze giechelt met me mee.
"Mams, je bent bijna 40 en je giechelt?"
"Bijna 40?! Ho eens even snotneus, ik ben nog maar 36, ja!" Ze geeft me een aai over mijn hoofd.
"Doe je best daar. Laat ze maar eens zien wat wij Belgen kunnen!" Ja, ik had mijn moeder vertelt dat er ook Nederlandse deelnemers zijn. En mijn moeder is nu eenmaal erg competitief ingesteld.
"Kom op. Laten we gaan. Heb je je visum en je jongerenpaspoort? En de papieren van de verzekering?"
"Moeder, kalmeer, natuurlijk heb ik alles."
"Volgens mij ben jij zelfstandig en volwassen geboren. Jij hebt mij al meer opgevoed dan ik jou."
"Ach, als we dat alle twee goed vinden, waarom niet?"

Auw. Mijn oor. Is het wel toegelaten om iemand zo te laten afzien? Shit man, als ik had geweten dat je van vliegen zo'n oorpijn krijgt, was ik wel naar La gezwommen!
"Kauwgom?" Ik schrik mezelf rot en spring zowat tegen het plafond .
"Sorry, ik wilde je niet laten schrikken," grijnst hij.
"Lorenzo man, wil je me dood?"
"Nee, maar het was me wel bijna gelukt zie ik." Ik schud mijn hoofd. Ik had hem al gezien, toen we met de hele groep op de luchthaven verzamelden, maar ik had nog geen kans gehad met hem te spreken .
...
Ok, ik durfde niet! Hij stond naast een supermooi meisje en een kast van een kerel, wat zou jij doen?
"Moet je nou één?"
"Nee, dank je, mijn hoofd staat er niet naar. Ik heb oorpijn."
"Dit helpt, hoor." Oh ja? Nou, het proberen waard dus.

Reacties: