FanFic.nl

A Loaded Smile. [Adam & Bill]

1.

Zuchtend liep ik naar mijn kast toe. Het wordt bloedheet vandaag en ik moet met een trui lopen om mijn blauwe plekken te verbergen. Gewéldig. Ik trok een zwarte sweater aan en een zwarte skinny. Misschien iets te zwart, maar die sweater past nou eenmaal nergens bij. Langzaam liep ik naar de badkamer om mijn haar en make-up te doen. Ik deed mijn make-up licht op en mijn haar kamde ik alleen. Beneden stond mijn vader vrolijk fluitend, ontbijt te maken. Nadat hij klaar was zette hij het op tafel. Met tegenzin at ik het op. Toen ik klaar was poetste ik nog snel even mijn tanden en liep naar school. Veel zin in school had ik niet, misschien kon ik even naar Adam toe? Ik besloot hem even te sms’en.

Lieverd!
Ik heb echt geen zin in school,
Kan ik naar jou toe komen?
xoxo
Bill.

Nog geen minuut later kreeg ik al een sms’je terug.

Is goed schat,
Gister weer problemen gehad met je pa?
xxxxTotzo

Hij kent me te goed. Misschien omdat ik altijd troost zoek bij hem, nadat ik ruzie heb gehad met mijn vader.

Nadat ik had aangebeld ging vrijwel gelijk de deur open. Ik hoefde niet bang te zijn dat het zijn ouders waren, die vervolgens zouden vragen waarom ik niet op school was. Nee, omdat hij al 24 is woont hij op zichzelf. Ik liep naar binnen en liet me in zijn armen vallen. Nadat hij me glimlachend had aangekeken drukte hij een liefdevolle zoen op mijn lippen. We liepen naar de bank waar we beide op gingen zitten. Ik zuchtte, ik werd er gek van om alles stiekem te doen. Ik ben zó trots op mijn vriend, maar ik kan dan aan niemand laten zien. Anders zou ik het risico lopen dat mijn vader het te weten kwam. Wie weet wat hij dan zou doen. Adam was het er ook totaal niet mee eens dat ik hem mijn vader noemde. We hebben er een enorme ruzie over gehad. Ik snap nog steeds niet waarom ik mijn vader op dat moment verdedigde. Misschien omdat hij er niks aan kan doen? Misschien omdat het wel mijn eigen schuld is? Adam streek met zijn hand door mijn haar. Ik vond het zo lekker als iemand dat deed.

"Wil je iets drinken?" Vroeg hij zacht waarop ik knikte. Niet veel later kwam hij terug met een glas cola. Ik nam een slok en zette het op de tafel. Zwijgend keek ik hem.
"Oké Bill, wat is er aan de hand? Je bent nog nooit zo stil geweest," Ik zuchtte. Ik wist zelf niet waar ik mee zat. Ik wist alleen dat ik straks niet naar huis wilde, bang voor mijn vader. Hoe hij me slaat, het wordt steeds erger. Eerst was het af en toe een schop, of een slag in mijn gezicht. Maar wat heb ik misdaan, dat hij het nu zo erg doet? Ik weet dat ik naar de politie zou moeten gaan, maar ik durf niet. Ik hou nog steeds van hem.

"Ik wil straks niet naar huis," mompelde ik uiteindelijk maar.
"Dan blijf je toch hier?"
"Maar dan wordt papa boos," zei ik zacht.
"Dan bel je hem op en zeg je dat het een opdracht voor school ofzo?" Wat is hij toch geniaal, ik drukte een kus op zijn mond en belde mijn pa op.
"He, Papa,"
"Hoor jij niet op school te zitten!?" schreeuwde hij.
"Pauze," verzon ik snel, "maar we moeten een lange opdracht maken, die een vriend van mij en ik snel af willen hebben, dus kan ik dan bij hem blijven slapen?"
"Ja is goed. Kom je wel thuis je spullen halen?"
"Ja," antwoordde ik en hing op.

"Kom, dan halen we even mijn spullen op," zei ik terwijl ik Adam omhoog trok. Natuurlijk was hij veel sterker dan ik, dus trok ik me juist bovenop hem. Ik lachte naar hem en zoende hem. Hij duwde me lachend van zich af en trok mij mee naar buiten. Aangezien we niet ver van elkaar af woonde gingen we lopend.

Reacties: