FanFic.nl

Morgenrood {afgelopen}

48.Twijfels

‘Nee,’ fluisterde ik. De woorden vlogen voor m’n ogen. Zomaar. Ineens. Maar snel genoeg voor mij om het te lezen.
‘’Het gaat goed komen, Bella,’’ wil ik tegen haar schreeuwen en haar stevig in m’n armen nemen.
Mijn zicht was nog steed ergens ergens anders, maar tegelijkertijd ook hier; vaag hoor ik Jasper sissen, een wazig beeld van mensen om me heen. Even was ik vergeten dat we in de drukke marktplaats van Pí´rte Velho waren.
‘Alice,’ siste hij nog steeds tussen z’n tanden door, alleen nu wat harder. Ik schudde mijn hoofd om weer bij het heden te komen en keek rustig om me heen. Er had zich inderdaad een groep mensen om ons heen gezet. Ze staarden ons met grote ogen aan.
‘E-er is niks,’ probeerde ik met een gebroken glimlach. Mí­j zou het niet hebben overtuigd, maar deze mensen blijkbaar wel. Ze mompelde wat en gingen weer hun eigen weg. Ik zuchte, opgelucht.
‘Wat was er?’ vroeg Jasper dringend. Ik draaide me om en keek in z’n ogen. Ze waren nu al aan het verdonkeren.
‘Nee, niks… Ik zag alleen dat Bella een brief probeerde te schrijven… naar ons…’
‘Waarom?’ We liepen alweer verder anders zouden de mensen er alsnog wat van denken.
‘Ja, dat weet ik dus niet. Maar ze schreef: ‘Ik weet wat je bedoelt’, dus waarschijnlijk gaat het over dat adres enzo.’ Jasper bleef stil en staarde naar zijn schoenen die om de beurt naar voren staken omdat hij liep.
‘Maar daar hoeven we ons geen zorgen om te maken,’ zei ik snel. ‘Ze gaat hem waarschijnlijk toch niet opsturen. Ze weet niet eens waar we zijn.’ Dat deed hem opkijken. Zij mooie ogen waren echt donker geworden.
‘Gelukkig,’ zei hij opgelucht.
‘Waarom ‘gelukkig’? vroeg ik verdward. ‘Ik wil gewoon dat dit werkt. Je weet wat er was gebeurt Bella die brief wél had opgestuurd…’
‘Mmm.. Ja..’ zei ik bedenkelijk.
‘Laat me raden… nog steeds niks van Nahuel en Huilen?’
‘Nee, ‘ zuchte ik. Ook hij zuchte tergend. Het begon inderdaad irritant te worden. Maar wie weet… Misschien komt het wel vandaag. Tenmiste dat hóópte ik.

‘Aah, daar zijn jullie.’ Kachiri stond op van de kleine drie-persoonbank die midden in de hotelkamer stond.
‘Heb je je kunnen vermaken?’ vroeg ik terwijl ik m’n grijze gilet over de zwartleren stoel legde. Kachiri fronste en trok daarna één wenkbrauw omhoog. ‘Nee, dus,’ grinnikte ik.
‘Alice?’ zei Jasper binnensmonds. ‘Ja?’
‘Moeten we haar vertellen over… je weet wel,’ fluisterde hij.
‘Euh, Jasper, je weet toch wel dat ik je kan horen, right?’ herrinerde Kachiri hem. Ik kon het niet laten en begon te lachen.
‘Sorry,’ momelde Jasper.
‘Geeft niet, hoor. Maar over wat hebben jullie het?’ Kachiri keek hem nieuwsgierig aan.
‘Alice heeft een visioen gekregen. Bella, de vrouw van Edward, wil een brief schrijven naar ons.’
‘Waarom zou ze dat doen?’ vroeg Kachiri verward.
‘Maar daar hoeven we ons geen zorgen over te maken,’ zei ik voor de tweede keer vandaag haar vraag ontwijkend. Ik had haar nog niet verteld dat ik Bella aan haar ‘lot heb overgelaten’. Dat was ook niet zo belangerijk om te vertellen. Een gevoel van schuld ging door me heen, want Kachiri die probeerde ons te helpen en ik verzweeg dingen voor haar. Opeens was het schuldgevoel weer weg en ik keek Jasper dankbaar aan. Hij hield verder ook gelukkig z’n mond. Hij zag in dat ik het niet wilde uitleggen. Kachiri zag dat ook en vroeg of we het leuk hadden.
‘Ja, hoor. Wel erg druk zo’m marktplaats.’
‘Daarom wilde ik ook niet mee, niet dat dat voor mij een probleem zou zijn…’
Ja, tuurlijk, voor jou niet nee…
‘We moeten maar eens snel gaan jagen,’ zei Jasper om de stilte te breken.
‘Ja, misschien…’ mompelde ik met mijn gedachten bij de televisie. Twee mysterieuze moorden met geen weten wie of hoe. Als ik uberhaupt kon huiveren, dan had ik dat gedaan.
Het deed me denken aan afgelopen zomer met die mysterieuze moorden en die nieuwelingen.
Was er dan toch weer iemand die noord-oosten van Brazilië uit wilde moorden? Eeen vampier? Het waren er nog maar twee. Het kan net zo goed een echte seriemoordenaar zijn. Maar ondanks die geruststellende gedachte, zei iets héél diep in me dat dit geen werk van een seriemoordenaar is…

Reacties: