FanFic.nl

Take a risk, Take a chance, Make a change {afgewerkt}

5. Three words for you: I love you

De dagen die daarop volgen is Embry steeds bij Jacob thuis en we bouwen allemaal betere banden op. Ook Jacob’s andere vriend Quil mag ik graag, en ik ben eigenlijk nog best blij dat we hierheen gekomen zijn. Nieuwe vrienden, een leuk pleeggezin, ik vind het niet erg. Ik ben in mijn kamer en luister naar een cd als er op mijn deur geklopt wordt. Verbaasd sta ik op en doe ik de deur open. Embry staat voor de deur, een grijns ligt op zijn gezicht. ‘Hé,’ zeg ik verbaasd. Ik wist niet eens dat hij hier was vandaag, terwijl ik me daar normaal gesproken wel naar informeer. Hoe erg ik me er ook tegen verzet, ik kan er niet meer omheen dat ik van hem ben gaan houden. Elke keer als ik mijn ogen sluit zie ik zijn gezicht voor me, en elke keer dat ik in slaap val gaan mijn dromen over hem… Ik schrik op uit mijn gedachten als Embry begint te praten. ‘Ik heb vandaag niks te doen en ik vroeg me af of je het leuk zou vinden iets samen te gaan doen vandaag?’ zegt hij. Ik voel mijn wangen licht kleuren. ‘Ja is goed,’ zeg ik opgewekt. Ik prop nog snel mijn mobiel in mijn zak, zet de muziek uit en trek mijn deur achter me dicht. Samen lopen we naar buiten, naar zijn auto, waar ik instap en hij achter het stuur kruipt. ‘Waar wil je heen?’ vraagt hij als hij de auto start en wegrijdt. Ik haal mijn schouders op. ‘Weet ik het. Verzin maar iets,’ zeg ik glimlachend. Hij knikt en rijdt naar het bos, daar parkeert hij zijn auto en helpt me uitstappen. Toch maar goed dat ik gympen aanheb vandaag, hakken waren nu niet bepaald handig geweest nu we door het bos lopen. Op een gegeven moment stopt hij en gaat op een omgevallen boomstam zitten. Ik ga naast hem zitten en staar omlaag naar mijn benen. Het is stil in het bos, op het ritselen van de bladeren na en ik trek een beetje zenuwachtig mijn naveltruitje een stukje naar beneden. ‘Luister Liv,’ begint Embry dan. Ik kijk hem aan, iets aan zijn stem trekt mijn aandacht. ‘Ik moet je iets vertellen. Je moet niet schrikken en me niet onderbreken voordat ik klaar ben, goed?’ gaat Embry verder. Ik knik. Waar kan dit dan weer over gaan? ‘Je hebt misschien gemerkt dat mijn huid warmer is,’ zegt hij en pakt mijn hand even vast. Ik knik terwijl er een tinteling door mijn lichaam gaat. ‘Je hebt misschien gemerkt dat Jacob en Quil me pesten, en je hebt misschien gemerkt dat ik meer voor je voel dan vriendschap,’ gaat hij op zachte toon verder. Ik voel mijn wangen weer kleuren. ‘Dit alles heeft een reden,’ vertelt Embry en ik richt mijn blik weer op hem. ‘Ik ben namelijk een weerwolf.’ Ik probeer zijn woorden te snappen, maar het registreert op één of andere manier niet. ‘Je… maar… wí¡t?’ stamel ik. Embry zucht. ‘Ik ben een weerwolf hoe ongeloofwaardig het ook klinkt… En dat brengt bepaalde dingen met zich mee, bijvoorbeeld dat ik met je ingeprent ben.’ Oké, dit is wel heel veel informatie in één keer. Maar nu mijn prins op het witte paard een weerwolf blijkt te zijn, hou ik misschien zo mogelijk nog wel meer van hem. ‘Wat is inprenten?’ vraag ik als ik mijn gedachten weer een beetje op een rijtje heb. Embry begint rustig alles uit te leggen en het begint me duidelijker te worden, hij zegt dat hij het begrijpt als ik nu bang voor hem ben en niks met hem te maken wil hebben, maar ik pak zijn handen en kijk hem lang aan. ‘Embry, je moest toch beter weten,’ zeg ik zacht en druk mijn lippen even tegen zijn wang. Normaal heb ik er geen moeite mee iemand te zoenen, maar dit is anders… Nu hou ik van hem, iets wat ik niet vaak eerder gehad heb. Embry pakt mijn hoofd tussen zijn handen en kijkt me lang, warm en liefdevol aan. ‘Ik hou van je,’ fluistert hij. En bij wijze van antwoord druk ik mijn lippen tegen de zijne. Onze warme tongen verstrengelen zich.

Reacties: