FanFic.nl

Trip to hell!

43.Protection.

'Keisha! Out of your bed!' Luid geschreeuw weergalmde door de kamer toen de deur met een luide knal open vloog. Je bleef doodstil liggen terwijl de woorden van Bill maar langzaam tot je doordrongen. 'Keisha!' Moe mompelde je wat terug terwijl je je wou omdraaien. Luid gepiep verliet je lippen toen een hevige pijn zich over je lichaam verspreidde. 'Out of your bed!' Toen je bewegingsloos bleef liggen hoorde je hoe Bill plots razendsnel naar je toekwam. Plots werd het deken ruw van je afgetrokken en greep Bill je schouders beet en schudde je door elkaar. Hysterisch gillend probeerde je ervoor te zorgen dat Bill je zou loslaten zodat de pijn zou stoppen. 'Out of your bed!' Bill liet je los en keek je geïrriteerd aan. Doodsbang keek je Bill aan terwijl de tranen over je wangen begonnen te rollen. Je bleef bewegingsloos liggen terwijl je hard op je lip beet om de pijn te verminderen. 'Keisha!' Bill keek je woedend aan toen je niet meteen reageerde. Maar toen je zag dat hij je nog een keer door elkaar wou schudden, schoot je meteen in actie. Zo snel je kon ging je rechtop zitten, maar toen je eenmaal rechtop zat begon je oorverdovend te gillen. De meest afschuwelijke pijn die je ooit al gevoeld had vulde je lichaam op. 'Shut up, Keisha!' Toen je Bill's woedende gezichtsuitdrukking zag, hield je meteen je mond. Enkel hevig gesnik van pijn was afkomstig van je mond. 'Come' Bill deed teken dat je hem moest volgen. Je nagels priemden hard in je vel toen je opstond. Schel gepiep verliet je mond toen de pijn de overhand nam. 'Shut your mouth Keisha!' Bill keek je woedend. 'But the pain...' 'Was I not clear enough yesterday?' Meteen zweeg je toen je begreep wat Bill bedoelde. Het kon hem helemaal niet schelen of je nu dood ging van de pijn, je moest gewoon de regels volgen. En eentje daarvan was dat je niet mocht tegen spreken en je direct moest doen wat hij je opdroeg. Bill staarde je even doordringend aan maar draaide zich toen om en zei luid 'Follow me!' meteen ging je in protest. 'Can I have some clothes please, cause I...' 'No, you go in the clothes you're wearing.' Bill die zich naar je had omgedraaid keek je grijnzend aan. 'Don't worry, you look very sexy.' Hij liet goedkeurend zijn blik over je heen glijden waarna hij zich terug omdraaide en de gang op liep.

'Hurry up!' Doodsbang keek je Bill aan, die je boos aan staarde. Je probeerde zo snel je kon verder te lopen, maar het ging niet door de pijn. Plots greep Bill je hard bij je arm vast en trok hij je ruw met zich mee. Hevig gegil verliet je lippen toen een immense pijnscheut zich door je lichaam verspreidde. 'Keisha! Shut your fucking mouth!' Met rood behuilde ogen keek je Bill aan terwijl je helemaal in shock verkeerde. Je was je doodgeschrokken door zijn plotse uitbarsting. 'I say it for the last time Keisha. Stop screaming otherwise you'll end up much worser than yesterday!' Bang schudde je meteen je hoofd terwijl je je lippen stijf op elkaar drukte. Bill keek je nog een keer waarschuwend aan maar liet toen toch je arm los. Hij draaide zich om en liep met snelle passen door het doolhof van gangen.

Gegeneerd liep je voorbij Gustav en wou je je naast hem op de stoel laten neer zakken maar dat was niet naar de zin van Bill. 'Here!' Hij wees naar de stoel naast hem. Even twijfelde je of je wel naast Bill zou gaan zitten, maar toen je Bill's gezicht zag was je beslissing meteen genomen. Voorzichtig, zodat je niet te veel pijn had, liep je naar Bill toe. Schaamteloos liet Bill zijn blik over heel je lichaam glijden en kon hij een grijns niet onderdrukken toen hij zag hoe je helemaal rood kleurde van schaamte. Zo snel je kon liet je je neer zakken op de stoel naast Bill. Hard beet je op je lip, maar zelfs dat kon een schelp gepiep niet dempen. 'Keisha!' Een harde tik tegen je hoofd zorgde ervoor dat je tegen de rugsteun van de stoel werd gedrukt. Oorverdovend gegil verliet je lippen en in een reflex stond je op. Een afgrijselijke pijn verspreidde zich over heel rug terwijl de tranen elkaar sneller opvolgden dan je ooit voor mogelijk had kunnen houden. Hevig gesnik verliet je lippen terwijl je hulpeloos probeerde om te stoppen met snikken. Want elke beweging die je maakte, hoe klein ze ook was, zorgde ervoor dat een afschuwelijk gevoel van pijn door je lichaam ging. 'Keisha!' Doodsbang draaide je je om toen Bill leek te ontploffen van woede. Geschrokken zette je enkele stappen achteruit toen Bill recht stond van zijn stoel en met grote passen naar je toe kwam gelopen. Doodsbang draaide je je om en wou je naar de andere kant van de keuken lopen tot je plots ruw bij je middel werd vast gegrepen. Bill trok je hardhandig naar zich toe, waarna hij je ruw tegen zich aan trok en je keel beet greep. Oorverdovend gegil verliet je lippen toen Bill ervoor zorgde dat de vreselijke pijn terug keerde.
'Shut your mouth, Keisha!' Hard priemde hij zijn nagels in je gezicht. Maar Bill had niet door dat hij er enkel voor zorgde dat je nog meer pijn had. Je gilde alsof je leven ervan af hing terwijl je hulpeloos probeerde om Bill je een beetje van je af te duwen zodat hij niet tegen je ruggengraat zou staan. Bill leek wel te ontploffen van woede toen hij merkte dat je niet zou stoppen met gillen. Met een ongelooflijke kracht duwde Bill je richting de keukenkasten. Oorverdovend gegil verliet je lippen terwijl je hulpeloos probeerde om je gezicht te beschermen tegen de scherpe rand van de kastjes. Met een immense kracht vloog je tegen de keukenkasten waarna je tegen de grond werd gekatapulteerd. Hevig gepiep en gesnik verliet je lippen toen je met een klap op de grond terecht kwam. Je bleef voor dood liggen toen de meest verschrikkelijke pijn die je in heel je leven had gevoeld zich door je lichaam verspreidde. 'Mama!' Oorverdovend gesnik verliet je lippen terwijl je hoopte dat iemand je uit je lijden zou komen verlossen.

'Bill!' Luid geschreeuw afkomstig van Tom weergalmde door de keuken. Versnelde voetstappen kwamen jouw richting uit terwijl Tom luid naar Bill schreeuwde. Plots hurkte iemand naast je neer, maar wie het was zag je niet omdat je je ogen gesloten hield van pijn. Geschrokken opende je je ogen en een schel gepiep verliet je lippen toen de persoon een hand op je schouder legde. Meteen keek je in het bezorgde gezicht van Tom. Doodsbang keek je hem aan terwijl je probeerde om je een beetje naar achteren te verschuiven. 'Sht Keisha, don't move. I just want to help you.' Zacht streelde hij over je wang, maar hield daar meteen mee op toen je luid begon te piepen. Zacht schudde hij zijn hoofd terwijl hij je vol medelijden aankeek. 'Come' Hij stak vriendelijk zijn hand naar je uit, maar toch aanvaardde je hem niet. Je wou hem wel aannemen maar het ging gewoon niet door de ongelooflijk pijn in je lichaam. Tom besefte dat je niet meer in staat verkeerde om je te bewegen en wendde zijn blik af. Hij keek Bill woedend aan terwijl hij boos nog iets schreeuwde, daarna draaide hij zich terug naar je om en keek je lief aan. 'I'm going to lift you up, okay?' Doodsbang schudde je je hoofd terwijl je luid begon te piepen van pijn. 'I won't hurt you, Keisha.' Schel gepiep verliet je mond waarmee je Tom probeerde duidelijk te maken dat hij je niet mocht aanraken, maar Tom interpreteerde dat anders. Hevig begon je te gillen toen Tom voorzichtig zijn hand onder je rug en de andere in je knieholte plaatste en je zo voorzichtig op tilde. Hevig probeerde je je te verzetten toen Tom je op nam als een baby en rustig met jou in zijn armen naar de tafel liep. Tranen rolden als prachtige parels over je wangen terwijl je je eigen bijna schor schreeuwde om er voor te zorgen dat Tom deze pijn zou laten ophouden. 'Sht Keisha, it's...' 'Please stop hurting me!' Tom keek je meelevend aan en drukte je toen wat harder tegen zich aan om je te troosten. Oorverdovend gegil weergalmde door de keuken terwijl je hulpeloos probeerde om je los te krijgen uit Tom's greep.

'Keisha!' Meteen klemde je je lippen hard op elkaar terwijl de tranen als tsunami's over je wangen stroomden. Met de meest smekende blik die je had keek je Tom aan, hopend dat hij je zou verlossen uit je pijn. Tom drukte sussend een vlinderlicht kusje op je lippen waarna hij halt hield en je wou neerzetten op de stoel naar Gustav. 'No here!' Doodsbang keek je naar Bill die je woedend aankeek. Tom twijfelde even maar bracht je dan toch naar de stoel die naast Bill stond. Héél voorzichtig zette Tom je neer op de stoel. Hoewel de pijn verschrikkelijk was, kwam er zelfs geen snik over je lippen. Je was doodstil want als je nu nog één geluid zou maken, zou Bill je gewoon doodslaan. Daar was je zeker van. Enkel in je ogen en op je gezicht was de pijn viel de pijn goed af te lezen. Tom draaide zich terug om en liet zich op de stoel voor je neer zakken. Georg, die ondertussen ook was binnengekomen, was naast je komen zitten. Doodstil bleef je zitten en keek je voor je uit terwijl de tranen steeds sneller en sneller over je wangen rolden.

'Do you want some bread?' Je ogen schoten bliksemsnel naar Gustav. 'No, thank you.' Je durfde gewoon niet ja te zeggen, bang dat Bill je alsnog zou slaan omdat je wat at. 'You're very thin girl. I think it's better that you eat something.' De bezorgdheid in Gustav's stem was duidelijk te horen. Je wou eigenlijk ja zeggen, maar toch schudde je met je hoofd. Je kon je nu maar beter gedeisd houden want anders zou Bill weer kwaad worden. En trouwens als je het brood al zou opeten, zou het er waarschijnlijk toch terug uit komen. Je was echt ongelooflijk misselijk. 'Listen to him, Keisha!' Doodsbang bleef je voor je uit staren, je was echt te bang om Bill nu nog aan te kijken. 'Take it!' Geschrokken stak je meteen je hand uit toen Gustav je het brood aanreikte. Het brood trilde hevig toen je het vast nam, nu pas besefte je dat onbeheersbaar aan het trillen was. Geschrokken trok je meteen je hand terug en legde je het brood op je bord. Blijkbaar was het getril ook de anderen niet ontgaan, want Gustav wierp je een bezorgde blik toe. Je wachtte even tot iedereen zich terug op zijn eigen bord richtte voordat je het broodje begon op te eten.

'Come, Keisha!' Je broodje was nog niet eens voor de helft op toen Bill je dwong om mee te komen. Bill stond op van zijn stoel en kwam dan afwachtend naast je staan. Moeizaam duwde je je stoel een beetje naar achter waarna je voorzichtig probeerde om recht te staan. Maar voor Bill duurde het blijkbaar net iets te lang, want hij greep hardhandig je arm beet en trok je ruw overeind. Een gesmoorde gil verliet je lippen toen een immense pijnscheut zich door je lichaam verspreidde. Bill keek je boos aan terwijl hij woedend siste 'To the bathroom, now!' waarna hij je dreigend aan keek. In paniek liep je zo snel je kon richting de deur van de keuken, hopend dat Bill je niet zou slaan.

'Keisha, wait! Come here.' Bang draaide je je om naar Tom. Hij wenkte je. Twijfelend keek je van Tom naar Bill en terug. Maar toen je zag dat Bill een knikje maakte in de richting van Tom, liep je meteen naar Tom toe. Vlak voor hem hield je halt en bang keek je hem aan. De neutrale gezichtsuitdrukking op Tom's gezicht baarde je zorgen. Wat had je nou fout gedaan? Je had toch braaf geluisterd? Je had hem toch niet tegengesproken? Of was hij boos omdat je begon te gillen omdat je zoveel pijn had?
'Turn around.' Tom zei het rustig maar dat zorgde ervoor dat je nog banger werd. 'Please don't hurt me, I...' 'Turn around.' Hoewel zijn stem rustig klonk, was er toch een lichte dwang te horen. Doodsbang draaide je je om, zodat je met je rug naar Tom stond. Je verwachtte een harde vuistslag of een schop, maar die kwam er niet. 'Can you take of your top, so I can see you back.' Je ogen sperden zich wijd open van angst. Wat ging hij met je doen? Hij ging je toch niet straffen of verkrachten omdat je gegild had. Hoewel je doodsbang was, volgde je toch meteen zijn bevel op. Want misschien dat hij enkel nog bozer zou worden als je niet luisterde. Met trillende handen deed je heel voorzichtig je topje uit, zodat je enkel nog in ondergoed voor de jongens stond. Een geschrokken zucht was afkomstig van Gustav's mond. Oorverdovend gegil verliet je mond toen Tom plots zacht over je rug streelde. In een reflex zette je enkele stappen vooruit zodat hij je niet meer zou aanraken. 'Keisha!' Doodsbang draaide je je om naar Bill die op ontploffen stond. Doodsbang schudde je je hoofd terwijl je zacht fluisterde 'No, don't hurt me! I...' maar Bill luisterde al niet meer en kwam naar je toegelopen. Tranen stroomden over je wangen terwijl je probeerde om snel enkele stappen achteruit te zetten. Hulpeloos keek je om je heen toen je merkte dat je geen kant meer uit kon. Bill kwam naar je toegelopen met een woedende gezichtsuitdrukking. Huilend schudde je je hoofd terwijl je Bill smekend aankeek. Maar je besefte al gauw dat je deze keer je straf niet zou ontlopen.

'Bill stop. Keisha come over here.' Snel wierp je een blik op Tom, die je wenkte. Zo snel je kon vluchtte je langs Bill naar Tom. Je zag dat Bill je wou tegen houden maar je was net iets sneller en haastte je naar Tom. 'Keisha!' Luid geschreeuw weergalmde door de keuken. Bill draaide zich woedend naar je om en kwam met grote passen op je afgelopen. In paniek liet je je door je knieën zakken en probeerde je zo onder tafel te kruipen. Maar dit keek was Bill sneller dan je had gedacht en kon hij nog net je enkel vastgrijpen voor je helemaal onder tafel verdween. Oorverdovend gegil verliet je lippen toen Bill je met een harde snok aan je enkel naar zich toe trok waardoor je op je rug viel en je over de grond werd verder gesleept door Bill. Bill trok je onder de tafel vandaan en wou je vervolgens schoppen, maar hij werd plots tegen gehouden door Tom. 'Bill stop!' Luid geschreeuw en gevloek verliet Tom's mond terwijl hij boos op stond van zijn stoel en Bill aan zijn schouders achteruit duwde. Doodsbang en hevig snikkend sloeg je het tafereel gade, terwijl je hulpeloos probeerde om je op buik te draaien. Heel je lichaam begon hevig te schokken toen een onmenselijke pijn zich door je lichaam verspreidde. Oorverdovend gegil verliet je lippen, een gil dat zelfs het geschreeuw van Tom over trof. Plots stopte Tom met schreeuwen en draaide hij en Bill zich naar je om. Huilend sloot je je ogen, je wou niet zien hoe Bill je bijna dood bliksemde met zijn ogen.

'Keisha' De zachte stem van Tom dwong je om je ogen open te doen. Doodsbang keek je Tom aan die naast je neergehurkt zat. 'Come, than I will help you.' Vriendelijk stak hij zijn arm naar je uit, maar al snel besefte Tom dat je echt te veel pijn had om zelfs je arm uit te steken. 'This can hurt, I'm sorry.' Tom bukte zich een beetje over je heen waarna hij heel zacht een arm onder je rug plaatste en de andere in je knieholte. Hevig gegil verliet je lippen toen Tom je voorzichtig meer recht op hielp. Zodra je op je eigen benen stond liet hij je los zodat je geen pijn meer had. 'Can you turn around a bit. So we can see your back.' Met rood behuilde ogen keek je Tom aan, maar toch volgde je braaf zijn bevel op. Heel voorzichtig draaide je je om, zodat je met je rug naar Bill en Tom stond. Hoewel je doodsbang was, had je een gevoel dat Tom je niet zou slaan of schoppen. Tom nam zacht je arm vast en trok je ieder dichter naar zich toe. 'Look Bill! Look what you have done to her!' Luid geschreeuw volgde, zowel van Tom als Bill. Nu pas drong het tot je door waarover ze het hadden, hoewel je niets van hun gesprek kon verstaan. Ze hadden het over je rug, die waarschijnlijk helemaal blauw zag en opgezwollen was. Tom was boos op Bill, dat hij je zo hard had mishandeld dat je niet eens meer normaal op een stoel kon gaan zitten.

Plots stopte het geschreeuw. 'Keisha, go to the bathroom.' Tot je verbazing klonk Bill's stem rustig. Bang draaide je je om naar Bill en Tom, die je allebei aanstaarde. Zonder er verder over na te denken draaide je je om en liep je naar de deur van de keuken, waarna je de gang op liep. Het laatste wat je nog hoorde was Tom die iets verwijtend tegen Bill zei.
Wat was Bill van plan met jou? Ging hij je weer mishandelen? Of ging hij gewoon een douche nemen? Maar waarvoor moest jij er dan bij zijn? Angst gierde door je lichaam toen het antwoord langzaam tot je door drong. Maar hoewel je wist wat er zou gebeuren, liep je toch verder door naar de badkamer. Wat kon je anders doen? Vluchten via een uitweg die er toch niet was?

Zonder verzet de pijn ondergaan...Want ontsnappen was gewoon onmogelijk...

Deze was extra lang omdat jullie steeds zo'n leuke reacties achterlaten. Reacties zijn welkom.

Reacties: