FanFic.nl

American Smile, German tears. [afgelopen]

6.

Ik wist niet goed meer hoeveel dagen ik nu al weg was, maar het leek al een eeuwigheid en ik had er nog geen spijt van. Gelukkig wilde dit hotel zwijgen dat ik hier was, ze begrepen het, zeiden ze. Ik heb maar gewoon geknikt hoewel ik niet echt begreep wat ze begrepen. Ik denk wel dat ik dringend eens nieuwe kleren nodig heb. Mijn training is al dagen niet meer gewassen. Ik denk dat ik nu even naar de stad ga en kleren kopen en dan een bad neem. Hopelijk zijn er geen paparazzi mensen in beurt, anders ben ik er geweest. David zou me wel kunnen vermoorden moest hij me weer vinden. Ik heb eigenlijk alle Amerikaanse concerten verpest. Arme fans. Ze hebben waarschijnlijk al dagen op voorhand voor de deuren gelegen. Scheiβe. Verdomme wat voor een zanger ben ik wel niet. Laat ik maar eerst eens nieuwe, normale kleren kopen en dan zie ik wel verder.

Ik was zo blij dat ik ongeschonden terug in het hotel was. Ik kom wel even toe met twee jeans broeken en een paar T-shirts en twee truien. En nu ga ik in bad. Ik verlang er wel naar zo lekker warm water met veel zeep. Terwijl ik het bad liet vollopen belde ik roomservice om te vragen als ze mijn trainingspak konden wassen. Nu pas schaamde ik me om dat te vragen. En de laatste jaren deed ik het schaamteloos, om de minuut roomservice bellen. Dat kwam ook wel mede omdat ik samen met Tom sliep. We moesten meestal op één kamer. Als ik ooit terug ga, dan slaap ik nooit meer bij Tom. Dan slaap ik alleen. Als ik nog wel terug ga.
Ik gaf de man mijn Adidas training mee aan de jongen van de roomservice en gaf hem nog een extra fooi. Hij glimlachte vriendelijk en zei me dat ik het morgenvroeg kon afhalen aan de incheckbalie. Ik ging nu naar de badkamer en kroop daar in het warme water en schuim in het bad. Ik ging liggen en sloot mijn ogen. Tijd om eens diep na te denken over het leven.

Waar heb ik eigenlijk mijn gsm gelaten? In enkel in mijn boxer gekleed liep ik door de kamer. Ik heb hem al dagen niet meer vast gehad. Omdat ik hem niet meer durfde aanzetten en omdat ik hem gewoon niet nodig had. Waarschijnlijk hebben Tom en David héél veel sms’en gestuurd. Waarschijnlijk met de boodschap dat ik moest wegblijven en doodgaan of dat ik moest terugkomen zodat ze me een geweldige preek konden geven. Met een plof ging ik op het grote bed zitten. In mijn rechterhand had ik mijn oeroude mobieltje zitten. Het maakt mij niet veel uit dat het niet modieus is, zolang ik er maar mee kan bellen en sms’en is het goed.
In twee seconden stond mijn mobiel aan. Hij gaf aan dat ik 38 sms’jes had gehad en 55 gemiste oproepen. Ik trok een wenkbrauw op. Missen ze me dan zo hard? Ik grinnikte om mijn eigen gedachten. Natuurlijk niet, domme Bill. Ik opende maar een bericht. ‘Waar zit je stomme eikel.’ Van meneer Arschloch natuurlijk. Van Cruella zaten er ook een hoop berichten bij. Ook van mijn moeder en Andreas. Zijn vroegen natuurlijk als ik naar huis kwam en in hun berichten stonden geen scheldwoorden of gehaat.

Nadat ik mijn gsm weer had opgeborgen en alle haat woorden probeerde te vergeten belde ik de roomservice voor eten. Ik bestelde een groot bord spaghetti en een fles cola. Dat zou wel toekomen. Ik trok even een broek aan om open te gaan doen. Ik betaalde de jongen en gaf hem nog een extra fooi. Ik zette de tv aan en ging op bed zitten en at mijn spaghetti op.
Wat later werd er op de deur geklopt. Ik ging maar even opendoen. “Post voor meneer Kaulitz,”� zei het meisje. Ik nam de brief aan en tekende het papier van het meisje. Ik gaf haar een fooi en ging nieuwsgierig weer op bed zitten. Ik opende de brief.

Beste Bill,

Ik, wij, TH fans zijn bezorgd om jou.
Eh! Onderbreek me niet, het is echt waar.
Ik schrijf namelijk deze brief uit naam van alle fans uit de wereld.
Alle fans Amerika, Europa en Azië hebben daarom een fanactie op poten gezet.
En we zouden jou hulp willen vragen.
Ik weet het, je hebt het zelf al moeilijk genoeg met jou probleem en we begrijpen dat je je eenzaam en onbegrepen voelt.
Wij, Tokio Hotel fans, weten net zo goed hoe dat voelt.
Want ik weet niet als jij dat weet, maar veel TH fans hebben een verleden
en dus kwam jullie muziek als geroepen. Jullie muziek heeft betekenis en sterkte en die heeft elke fan wel uit zijn problemen geholpen.
Dat is echt waar.
Jij hebt vele fans gered van de dood.
Klinkt eng hé? Toch is het zo.

Maar nu even to the point, we hebben een fanactie opgestart. Waarschijnlijk heb je dit nog niet op internet gelezen want wie weet waar je bent.
Misschien komt dit nog niet eens aan, maar goed.
Wij hebben een fanactie opgestart om een wereldwijde bijeenkomst te doen. Die zal over 4 weken plaatsvinden in Parijs bij de Eiffeltoren Elke fan, die kan natuurlijk, zal daarnaar toe komen en we hopen dat jij ook komt want wij, Tokio Hotel fans, willen namelijk met z’n allen tegelijk voor jou en misschien voor Tom, Georg en Gustav ook een liedje zingen.
Er zullen toch wel veel meer mensen komen dan jij gaat denken want we hebben een inschrijving en we zitten al over de 60 duizend fans.
Can you believe it?

Wij hopen dat je komt Bill.
Dat zou ons een groot plezier doen dat jij echt hoort hoeveel je wel niet voor ons betekent.
We willen jou weer laten geloven in het leven en in je muziek.
Wij willen helpen!

Héél veel liefs,
Één van je grootste fans.

Reacties: