FanFic.nl

The Jesus Of Suburbia

Jesus Of Suburbia Part 1

‘Zo.’ Ik ging recht tegenover Mike staan. ‘Dus jij denkt je bij ons aan te kunnen sluiten, hm?’ Hij knikte dapper, maar zei geen woord. ‘Knikken ken ik niet,’ snauwde ik. ‘Zeg eens wat ,man!’ Hij schrok zichtbaar en schudde zijn hoofd. Ik zuchtte en gebaarde naar Heather.
‘Dump hem maar. We kunnen ‘m niet gebruiken als hij niet eens iets durft te zeggen.’
‘Tuurlijk Jesus, komt voor de bakker.’ Ik had me al omgedraaid om weer weg te lopen toen Mattew zijn mond open deed.
‘Sorry dat ik het zeg, Jesus, maar hij is stom.’
‘Daar was ik al achter. Alleen een stom iemand zegt niets,’ zuchtte ik ietwat geïrriteerd.
‘Nee, dat bedoel ik niet,’haastte Mattew zich te zeggen. ‘Ik bedoel dat hij niet kan praten.’ Het kwartje viel.
‘Uhuh,’ mompelde ik en draaide me om. ‘Misschien…’ Ik dacht even na. Zo zouden we alleen maar meer informatie kunnen krijgen. Hij kon zielig doen en gaan bedelen in de stad en zo konden we meer informatie krijgen van mensen die een praatje maakten. Of de smerissen nog steeds van plan waren om niet onze wijk in te vallen, bijvoorbeeld. Ik grijnsde Mike toe.
‘Goed dan. Nou, Mikey,’ Ik ging recht tegen over hem staan- weer. Mattew duwde hem naar voren en Mike staarde me aan. ‘Ik ben dus Jimmy. Jesus voor jou, of Jesus of Suburbia. Enkel Tunny hier en Mary Jane kunnen met Jimmy noemen. Knik als je het snapt, schudt je hoofd als ik het je duidelijk moet maken,’ voegde ik er aan toe. Mike knikte. ‘Mooi,’ ging ik tevreden verder. ‘En dan nog een paar dingen: Ik ben opgegroeid tussen liefde en haat, ik ben er door gehard. Ik verwacht van jou hetzelfde: dat je niet schrikt van een boze bewoner die je een paar klappen geeft. Dat kan gebeuren. Enkel voor kogels mag je gillend wegrennen. Al zal dat bij jou niet echt van toepassing zijn,’grinnikte ik. ‘Als je buit hebt- alcohol, sigaretten, geld, het maakt niet uit hoe je er aan komt- is een derde voor mij. Enkel als je het geld op een eerlijke manier verdiend hebt door middel van een legaal baantje, of sigaretten of alcohol gekocht hebt van je eigen eerlijk verdiende geld, mag je het houden. Drugs is niet toe gestaan, snap je dat?’ Mike knikte weer. ‘Goed. Dat was het wel zo’n beetje. Oh, nog een ding, ik ben de baas. Als je me beledigd of verraadt zal direct een van de bendeleden, of iemand anders, het me melden. Ik straf onmiddellijk- ik het niets voor niets Jesus,’ zei ik donker. Mike slikte duidelijk, (ik hoorde Tunny zachtjes lachen), maar knikte.
‘Mooi,’ grijnsde ik en gaf hem een tik tegen zijn achterhoofd. ‘Welkom bij de club, Mikey. Heather, Orli, vertel hem even de rest van wat ik vergeten ben!’
‘Aye, Jesus,’ klonk het uit twee monden. Ik zag Mike’s gezicht vertrekken bij het zien van zijn twee begeleiders: De halfblinde Heather, natuurlijk, maar ook Orli boezemde hem wat angst in. Die was een soort van behoorlijk breed, had een enkele streep donker haar op zijn hoofd, een litteken in zijn hals en een hap uit zijn oor.

Mary Jane hing nog steeds aan mijn arm. ‘Jimmy,’zeurde ze. ‘Wanneer gaan we nou naar de stad? Ik wil naar onze plek…’ Ik zuchtte.
‘Goed dan. Nog heel even wachten, liefje.’ Ik gaf haar een kusje in haar kruin en richtte me tot de bende.
‘Jongens, tot zover de samenkomst van vandaag. Ik zie jullie over een week, dan zullen we alles bespreken. Tunny verteld jullie wanneer er een noodgeval is. Ga jullie gang, Sur la Vie!’
‘Sur la Vie,’ herhaalden ze. Sur la vie was onze afscheidsgroet. We hadden allemaal geen idee wat het betekende, maar onze nerd Ralph had het ergens gelezen en we vonden het eigenlijk wel stoer klinken. Ik draaide me om, knikte Tunny nog even toe- die olijk terug grijnsde- en liep toen met Mary Jane aan mijn arm hangend richting het echte New York.

Reacties: