Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Morgenrood {afgelopen} » 49.Someone... Who knows?
Morgenrood {afgelopen}
49.Someone... Who knows?
'Jazz, ga je zo mee jagen?' Ik plofte neer op de vrij plek naast hem op de bank en keen naar het televisiescherm. Er was wéér iemand vermoord en wéér weet de politie niet hoe of wie. Het knaagde zó aan me. Aan Jasper ook, dat zag je gewoon aan hem, alleen hij heeft nog niks gezegd.
'Zullen we maar gaan?' vroeg ik voorzichtig met mijn ogen nog steeds op het televisiescherm gericht.
'Euh.. Ja,' antwoordde hij uit zijn gedachten getrokken. Ik voelde hem opstaan, maar ik bleef nog zitten. Mijn ogen dwongen me gewoon om te kijken.
'Euh.. Alice?'
'Euh, ja, kom, we gaan,' zei ik vlug, nu ík uit mijn gedachten getrokken.
'We gaan jagen!' riep ik over mijn schouder naar Kachiri.
'Is goed!' Ik had geen flauw idee waar ze was, maar het geluid kwam van de tweede slaapkamer die er was.
We stapten het hotel uit. Voor ons was die drukke straat er weer. Auto's die toeteren, mensen die tegen elkaar aan botsten. En hierin moeten we nog een taxi gaan zoeken ook. Pffff...
We staken over naar de overkant van de straat (logica). Jasper was druk bezig met een taxi zoeken terwijl ik nonchalant in de schaduw van een boom voor me uit stond te staren.
Opeens zag ik een flits in mijn ooghoek.. Ik draaide mijn hoofd snel om. Daar, voor het hotel stond een bloedmooie jongen. Mij ogen gingen wijdopen staan. Ja, natuurlijk, ik ben natuulijk ook mooi, maar als ik iemand zie die net zo mooi is, of minstens bijna zo mooi is als mij, is het best wel raar voor mij. De jongen had een donkerbruine teint en prachtig zwart haar die hij in een korte staart had gedaan. Hij was gewoon móói.
De onbekende jongen draaide zich om terwijl hij me wenkte met een kleine glimlach. Ik kon hem niet achterna gaan. Ik stond daar, vastgenageld aan de grond als een debiel voor me uitkijkend met m'n ogen wagenwijd open. De jongen werd steeds vager naarmate hij wegliep. Een lange passagiersbus maakte plaats voor mijn zicht. Door die stomme bus zie ik nu niks meer! Misschien was het wel een hint! Met die gedachte schoot ik weer de werkelijkheid in. Ik rende een klein stukje naar links (niet te hard natuurlijk) zodat ik sneller mijn zicht terughad en keek weer naar de overkant. Verdwenen. Weg. Hij was weg. Het enige wat er was was de grote ingang van het hotel waar net een klein dik vrouwtje naar buiten liep. Ik gromde binnensmonds. Klotebus!
'Alice wat is er?' vroeg Jasper paniekerig.
Er was... Laat ook maar,' zei ik geïriteerd. 'Stomme, klotebus!' Jasper keek me geschrokken aan. Ik vloekte bijna nóóit.
'Hallo, Alice, als je me nou eens vertelt wat er is gebeurd...?' suggereerde hij voorzichtig.
'Sorry, jazz. Het was alleen.. Ik zag iets en.. het was misschien een hint,' legde ik wanhopig uit. Ik keek voorzichtig om me heen. Niemand had ontdekt wat voor heisa er bij mij was ontstaan. Gelukkig.
'Leg het zo maar uit. Er komt een taxi aan,' zei hij en wees naar een gele, kleine autootje dat piepend tot stilstand kwam. Jasper stapte in en ging op de bijrijdersstoel zitten. Ik propte mezelf in de té kleine achterbank en staarde, alwéér, voor, me uit.
Het was een hint, dat was het zeker. Maar ik had niks aan een wenk. Maar het moest toch íets zijn. Misschien lag het antwoord wel in het hotel, want dat stond achter hem. Of misschien aan iemand ín het hotel. Ik had echt geen flauw idee. Ik vraag het wel aan Jazz, hij heeft voor alles wel een oplossing.
De taxi kwam opeens weer piepend tot stilstaan. Nu al? Nou ja, het is alleen maar beter, want het was niet prettig om op deze té kleine achterbank te zitten. Ik stapte uit en Jasper deed hetzelfde. De taxi daarentegen scheurde piepend weg. En daar stonden we dan, aan de rand van een groot bos, dat ik niet eens kende.
'Dus je zag Nahuel?' vroeg Jasper.
'Ja, het was echt heel erg weird.' Mijn voetstappen kwamen zachtje op de grond terecht terwijl ik me een baan door het bos maakte met Jasper aan mijn zijde.
'Maar volgens mij probeerde hij me iets duidelijk te maken. Hij wenkte namelijk naar me..'
'Waarom?'
'Ja, dat wilde ik dus aan jou vragen.' Hij keek me bedenkelijk aan.
Het bleef een tijdje stil toen hij opeens zei: 'Misschien wel naar het oosten.'
'Wat?' vroeg ik verward.
''Nou kijk.. Jij zegt dat hij voor het hotel stond, toch?'
'Ja, maar...'
'Nee, eerst luisteren.' Ik stak plagend mijn tong naar hem uit.
'Het hotel staat aan de oostkant. Hij liep toch naar achter?' Hij wachtte niet op een antwoord en ging gelijk verder. 'Misschien dan het oosten op...' Ik dacht na over wat hij zei en toen drong het opeens tot me door. Hij heeft gelijk!
'Dat is het!' Ik stopte abrubt. 'Jasper, je hebt gelijk!' Ik rende op hem af en sloeg mijn armen om zijn hals. Eíndelijk, eíndelijk hebben we een hint. Ik liet hem weer los en keek in zijn ogen. Ik drukte mijn lippen op die van hem. O, dit hadden we zó lang niet meer gedaan. Onze tongen waren in elkaar verstrengeld.
Hij kapte de kus af en liet me los. 'Ik hou van je,' fluisterde hij.
'Ik nog meer van jou.' Hij lachte. 'Laten we dan nu gaan jagen, want ik kan het niet meer uithouden.
We renden weer verder en de heerlijke geur van warm bloed kwam mijn neus tegemoet. Een groot kloppend hart riep mij. Ik dwong mijn voeten sneller te gaan.
Uiteindelijk kwamen we uit bij een open plek. Het gras stond erg hoog. Nog even en ik had de wildvreemde die daar met zijn gebogen rug tegenover ons stond niet gezien. Of beter gezegd hí¡í¡r rug. Vanachter was ze prachtig. Ze had een zwart satijnen jurkje aan met een klein gaatje in de achterkant. Haar krulllende haar zat losjes over haar rug. Het zag eruit alsof het dagen niet gekamd was. Maar alsnog had ze prachtig haar.
Ik keek naar Jasper om zijn reactie af te lezen en toen weer terug naar het meisje. Zij had ons ook opgemerkt en draaide zich langzaam om.
Reacties:
oh hoe kun je stoppen op dit moment
ben nu zo benieuwd.
ga snel verder jij
wie is het, AAAAAAAHHHHHHH, *wordt langzaam gek*
Ik dwingde mijn voeten snellerhet is dwong
wiee ik ben benieuwd,
Nu moet jij gewoon heel snel verder gaan ^^
<'3
leukleukleukleukleukleuk ,
ik heb er gewoon geen andere woorden voor (:
snel verder alsjeblieeft
<'3
Romantiek was goed geschreven en op het laatst zat de spanning er goed in.