FanFic.nl

Zoute Liefde (TC)

*14*

Tom
Zoals afgesproken was, zwemt Sapphire weer weg met de dolfijnen. Hij heeft twee jaar geleden vriendschap gesloten met de dieren, en ik herinner me het moment nog maar al te goed waarop hij ons heeft laten kennismaken. Het was echt fantastisch, en ik wilde ook Bill die geweldige ervaring geven.
Ik kijk Bill aan en zie hem stralen, net als ik deed ongeveer een maand geleden, net nadat ik de dieren ontmoet had. Ik zwem wat naar hem toe en van zodra hij me zien, slaat hij, voor zover dat mogelijk is, zijn armen om mí§jn nek. Ik heb zo'n vermoeden dat hij het wel leuk vond.
Hij laat me weer los en kijkt me lachend aan. Oke, nu is het mijn beurt om een deel van het plan uit te voeren.
Ik neem zijn hand vast en lijf hem aankijken. Ik haal diep adem en haal dan mijn regulator uit mijn mond. Vreemd kijkt Bill me aan, maar dan gebaar ik hem dat hij hetzelfde moet doen. Ook hij haalt diep adem en haalt dan zijn regulator uit zijn mond. Ik leg mijn hand op zijn wang en kijk hem even aan. Dan besef ik dat ik niet veel tijd heb, aangezien je je adem eigenlijk niet mag inhouden bij het duiken.
Ik breng mijn hoofd dichterbij en druk dan zacht mijn lippen op de zijne. Ik sluit mijn ogen als hij terugzoent, maar laat hem dan los. Ik kan dan misschien wel lang mijn adem inhouden, ik weet dat Bill dat niet kan. Opgelucht haalt hij adem door zijn regulator en kijkt me lachend aan.
Ik grijp opnieuw zijn hand vast en werp dan snel een blik op Bills barometer. Zijn fles is bijna leeg. Ik trek hem mee naar het koraalrif waar we daarstraks ookal over heen gezwommen zijn.
Zoekend kijk ik naar onder en wanneer ik datgene vind waarna ik op zoek was, duik ik naar beneden. Mijn hand haal ik open aan een van de koralen terwijl ik mijn hand ertussen steek. Voorzichtig haal i mijn hand er weer tussenuit en zwem weer naar boven.
Ik neem Bills hand weer vast enopen mijn andere hand om hem te tonen wat ik ben gaan doen. In mijn hand ligt een van de lelijkste schelpen die hij waarschijnlijk ooit geien heeft. Hij is bruin, en als je niet weet dat het een schelp is, zou je haast kunnen denken dat het een stuk rots is. Vragend kijkt Bill me aan, maar wanneer ik de schelp omdraai, worden zijn ogen groot van verbazing.
De onderkant van de schelp schittert door de zon die door het heldere water heen schijnt. De hele oppervlakte lijkt wel een spiegel, die alleen kleuren weerkaatsen kan, iets waarvan ik weet dat het het een van de mooiste schelpen maakt, die Bill ooit gezien zal hebben.
Vragend kijk ik hem aan, dan de schelp, en dan weer hem. Wanneer hij door lijkt te hebben dat ik hem aan het vragen ben of hij mijn vriendje wil zijn, begint hij iets sneller te ademen en te lachen. Hij knikt heftig en geeft me opnieuw een onderwaterknuffel.
Lachend kijk ik Bill aan en neem hem mee naar boven, aangezien ik zo een klein beetje het vermoeden heb dat die fles van Bill het niet meer lang uithoudt.
Geen vijf seconden nadat we door de waterspiegel heen gebroken zijn, hangt Bill al om mijn nek, nog voor ik ook maar de kans gekregen heb om mijn regulator uit mijn mond te halen.
“Ik hou van je.”� Ik duw hem wat van me af en haal mij regulator uit mijn mond.
“Ik ook van jou.”� Opnieuw omhelzen we elkaar, tot naast ons luchtbellen omhoog komen.
Geschrokken laat Bill me los en kijkt bang toe hoe Sapphire boven water komt. Hij halalt zijn regulator uit zijn mond en kijkt ons lachend aan.
“Gefeliciteerd.”� Ik lach en Bill slaat blozend zijn ogen neer.
“Kom, het wordt tijd om uit het water te komen.”�
Iedereen trekt zijn zwemvliezen uit en helpt elkaar om alle trimvesten uit het water te hijsen.
Eens alles en iedereen aan boord is, grijpt iedereen naar een flesje water om de zoute smaak weg te spoelen. Drie halflege flesjes worden weer tussen de ijsblokjes gegooid en ingeruild voor handdoeken. Met een handdoek om ons heen geslagen gaan we naast elkaar zitten en staren voor ons uit. Ik neem Bills hand vast en laat onze vingers met elkaar verstrengelen.
“Sapphire?”� Ik schrik een beetje wanneer ik Bill de naam uit hoor spreken, volgens mij is dit de tweede keer dat hij iets tegen Sapphire zegt.
“Hmm?”�
“Dank je, dat je dat net gedaan hebt. En, sorry, dat ik je niet aardig vond. Ik had je eerst beter moeten leren kennen voor ik over je oordeelde. Het spijt me.”�
“Het geeft niet. En je moet eigenlijk Tom bedanken, het was zijn idee.”� Ik lach en Bill kruipt wat dichter tegen me aan.
“Dank je.”�
“Oke, ik ga jullie laten.”� Sapphire staat recht en loopt naar de voorkant van de boot.
“Ik ben blij dat je dat net gedaan hebt.”�
“Ik meende het.”� Ik lach en druk een kusje op zijn voorhoofd.
“Ow, ik heb een idee!!”� Ik spring recht en ga naar de stuurhut.
Uit de zak van mijn zwembroek haal ik de schelp die k Bill nog niet heb kunnen geven, omdat hij hem niet bijhouden kon.
Onder water had ik al gezien dat er gaatjes in de schelp zaten, en daar ga ik nu gebruik van maken. In het kastje onder het stuur ga ik op zoek naar het bolletje leren koord dat er hoort te liggen en ik grijns als ik het vind. Ik knip een stuk van het leren koord af en steek het voorzichtig door de gaatjes van de schelp.
Als ik klaar ben, ga ik weer naar Bill, die maar weer een szit te lezen.
“Bill?”� Hij kijkt op.
“Oh, sorry.”� zegt hij snel en legt zijn boek naast hem neer.
“Je hoeft geen sorry te zeggen. Sluit je ogen.”� Zeg ik terwijl ik weer naast hem ga zitten.
Hij sluit zijn ogen en ik hang de ketting met de schelp om zijn nek.
“Open je ogen maar weer.”� Hij opent zijn ogen weer en kijkt meteen naar de schelp.
“Hij is prachtig.”� Fluistert hij.
“Net als jij.”� Hij bloost en kijkt weer naar de schelp.
“Ik hou van je.”�

[reacties??]

Reacties: