FanFic.nl

14 Days! (AF)

Hoofdstuk 13 - Kajakken (dag 12)

Alex pov
Al vroeg was ik wakker. Ik liep stil naar Nick ‘s kamer deed voorzichtig de deur open en sloop naar binnen. Kroop voorzichtig naast Nick in bed die leek te slapen. Ik kietelde hem voorzichtig in zijn zij. ‘Ik wist wel dat je wakker was.’ Zei ik lachend. ‘Die krijg je terug!’ Zei Nick lachend terwijl die me terug kietelde. Ik lachte en draaide me naar hem om. Ging langzaam met mijn hoofd naar het zijne. Toen ik er bijna was kietelde ik hem. ‘Oow Alex dat is gemeen.’ Zei Nick. ‘Helemaal niet gemeen dat is spelen met jou, jij denkt dat je gekust word maar je word gekieteld.’ Zei ik. Hij lag op zijn rug en ik steunde op mijn handen en knieën om hem heen. Ik hing nu boven hem. Ik kuste hem nu op zijn neus. ‘Teleurgesteld?’ Zei ik. ‘Ja.’ Zei hij terwijl hij een zielig gezicht op zette. Ik kuste hem nu kort op zijn mond. Weer op zijn neus, zijn voorhoofd, zijn ene mond hoek en ook op zijn andere mondhoek. Hij haalde uit naar mijn been. Maar ik was sneller ik rolde door de lucht en landde naast hem. Lachend keek ik hem aan. ‘Je moet toch sneller zijn wil je mijn raken.’ Zei ik. ‘Oow ja?’ Zei hij en hij keek me vragend aan. Hij pakte snel mijn handen en blokkeerde met de zijne mijn benen. ‘Wat wilde je nou? Je kan geen kant meer op!’ Zei Nick terwijl die met een lachend gezicht boven het mijne hing. Ik drukte mijn lippen op de zijne. We bleven nog even klieren en daarna gingen we ontbijten.

Nick pov
We zaten aan het ontbijt toen ik naar buiten keek. Het was geweldig weer en het beloofde warm te worden. ‘Lijkt het jullie niet leuk om te gaan varen of zo?’ ‘Kajakken of zeilen!’ Zei Alex meteen enthousiast. Ook Joe, Madison en Kevin waren meteen enthousiast. Ze begonnen meteen met kibbelen wie bij wie in de kajak zou. Ik mengde me er niet in en at rustig door. Ik dacht aan alles wat er hier gebeurd was. Dat de weddenschap tussen Joe en Kevin veel goeds had voortgebracht. Dat het nog 2 dagen zou duren en dat daarna de weddenschap voorbij zou zijn. Dat Joe dan toch gewonnen had. Hij was verandert en hoe. Hij was zijn arrogante houding gelukkig kwijt. Iemand verstoorde mijn gedachten met een vraag. ‘Waar denk je aan?’ Zei Alex terwijl ze me had zitten opnemen. ‘Oow niks bijzonders gewoon gedachten. Niks ernstig.’ Zei ik.

Kevin pov
Even later waren we op weg. Iedereen zat nog steeds te bekvechten wie nou bij wie in zou. Nick en Alex hielden zich stil. Ik staarde naar buiten. Zuchtte. Het zou waarschijnlijk gewoon koppel kajakken worden en dan bleef ik alleen. Deze keer was Nacho er niet bij om me te troosten. Ik glimlachte bij de gedachte aan het kleine hondje dat aardig pienter was. Al gauw werd ik uit mijn gedachten gehaald door Alex die naast me zat achter het stuur was haar blauwe jeep. ‘Droom je lekker?’ Zei ze. ‘Ja heerlijk! Dacht er over jou in te pikken voor het kajakken zodat ik niet alleen hoef. Dan mag Nick in zijn uppie.’ ‘Relax!’ Zei Alex terwijl ze me glimlachend aankeek. ‘Heb nog even geduld.’ Zei ze terwijl ze haar blik weer op de weg richtte. Ik staarde weer uit het raam we reden langs een groot donker blauw kleurige meer. De zon schitterde op het water. We reden nu door een bos. Het leek wel een boog boven de weg. Al gauw kwamen op een open plek. We onder een boog door waar op stond het blauwe meer. Even verderop zagen we verschillende houten hutten staan. We reden verder naar een kleine parkeerplaats en verlieten de auto. Liepen verder over het terrein. ‘Dit is een zomerkamp, hier zeilen ze, doen ze aan kajakken en van alles in het bos. Vorig jaar zomer heb ik geholpen in de kampleiding. Het is hier hartstikke gezellig.’ Zei Alex. ‘Dit soort kampen lijken me veel leuker in Amerika.’ Zei ze.
Wij knikten dat zijn ze ook. ‘We laten je er wel een keer een zien.’ Zei Kevin enthousiast. ‘Top, ik kijk er nu al naar uit.’ Zei Alex. We liepen haar achterna naar één van de houten gebouwen. ‘Heey Mia!’ Schreeuwde Alex opgewekt tegen het meisje achter de balie. ‘Alex!’ Schreeuwde het meisje terug. Ik bekeek het meisje eens goed. Ze had lang zwart haar en een licht bruine huid. Ze droeg een shirtje met I Love Music met een koptelefoon draad geschreven. Ze had een paar gevlochten leren armbandjes om haar arm en oogde heel vriendelijk. Ze vloog Alex in de armen. Verder had ze een spijkerbroek aan met bandjes die naar achter liepen. Met wijnrode all stars. ‘Dit is Maddy mijn zus die ken je nog wel van vorig jaar. En dit zijn Nick mijn vriend, Joe Maddy haar vriend en Kevin Jonas.’ Zei Alex opgewekt. Ze keek me aan. Ze had zulke mooie donderbruine ogen bijna zwart leken ze wel. Ik bleef haar aankijken.

Joe pov
‘Alex je weet dat we wel een probleem hebben. We hebben alleen maar tweepersoons kajakken.’ Zei Mia terwijl ze Alex aankeek. ‘Ja ik weet het. Maar is het druk?’ Zei Alex terwijl ze Mia lief aankeek. ‘Misschien valt er wel wat te regelen.’ Zei Mia. ‘Heb daarbij alleen we je hulp nodig.’ Zei Mia. ‘Kom op, je ziet toch zo dat het verloren is zonder jou.’ Zei Alex terwijl ze Kevin een knipoog gaf. Hij keek nu heel zielig. ‘Hij sloopt dat ding zonder mij!’ Zei Mia lachend. Terwijl ze Alex mee trok achter de balie. ‘Tot zo.’ Zei Alex terwijl ze achter Mia aan liep. Al gauw kwamen ze terug met een heel zielig gezicht. ‘Je moet op de kant blijven.’ Zei Mia. ‘Nee, balen man.’ Zei Kevin teleur gesteld. Er verscheen een lach op het gezicht van Alex. ‘Nee, hoor je gaat gewoon mee ze plaagt je maar.’ Zei Alex. Waarna Mia ook lachend naar Kevin keek. Zijn hele gezicht straalde gelijk. Kevin was ook weer verliefd zo te zien.

Mia pov
‘Kom op jongens. We gaan een kajak op zoeken.’ Zei ik vrolijk terwijl ik achter Alex de steiger af liep. We sjorden samen drie kajakken in het water. ‘Na een jaar kunnen we het nog steeds!’ Zei ik opgewekt. Madison en Alex liepen samen terug om 6 peddels. ‘Ook nog drie tonnetjes. Schreeuwde ik richting Alex. Alex knikte en holde terug. Hiermee bedoelde ik de wit met rode tonnen die je achterop de kajakken vast kon binden. Alles wat er in de tonnen werd gestopt bleef droog. Alex kwam terug met drie tonnen. Voor elk koppel een. We stopten en onze telefoons, kleding en eten in. ‘Maddy aan jouw de eer om als eerste de kajak ik te gaan.’ Zei ik enthousiast. ‘Prima!’ Zei ze waarna ze van de steiger stapte in de eerste kajak. Ze stapte van de eerste verder naar de tweede en plofte vervolgens neer in de derde. ‘Gooi die ton maar!’ Zei Maddy. Joe pakte de ton en gooide hem richting Madison die hem behendig opving en vastbond aan de kajak met de riemen. Joe reikte maar twee paar peddels en klauterde vervolgens ook in de derde kajak. Maddy gaf hem de peddel en een beetje moeizaam en houterig gingen ze op weg. ‘Nou wie van ons vertrekt als laatste?’ Zei ik tegen Alex. ‘Voorheen gingen we altijd samen als laatste weg. Maar ik denk niet dat Kevin dat aankan. Dus nemen ik en Nick die taal wel op ons.’ Zei Alex met een grijns. ‘He, maar wat?’ Protesteerde Kevin. Ik klauterde behendig naar de kajak en bond net als Madison het tonnetje vast achter op onze kajak. Kevin volgde voorzichtig en liet zich rustig in de kajak zakken. Waarnaar we de pedels kregen aangereikt. Ik begon met draaien en instructies roepen naar Kevin. Waarna we al gauw het meer op vaarden.

Nick pov
‘Je hebt wel eens eerder in een kajak gezeten toch?’ Zei Alex terwijl ze me doordringend aankeek. ‘Ja dat heb ik inderdaad.’ Zei ik. ‘Jij gaat niet eerst maar we gaan tegelijk.’ Jij neemt het tonnetje mee en ik de pedels.’ Zei ik met een glimlach. ‘Ik wist wel dat ik de juiste persoon hiervoor had uitgekozen.’ Zei ze. We sprongen samen in de kajak. Zij bond het tonnetje achter haar vast en ik reikte haar de pedel waarnaar we achter Kevin en Mia aan gingen. We peddelden goed en we hadden al meteen een lekker tempo. Al gauw waren we naast Mia en Kevin. Vlak voor ons dreven Madison en Joe. ‘Jullie hebben haast.’ Zei Kevin. ‘Nee, joh dit is ons lol tempo daarmee willen we zeggen laat maar komen die wedstrijd.’ Zei ik met een lach. ‘Kom maar op.’ Zei Mia. ‘Je weet wie je voor je hebt he.’ Schreeuwde Alex terug. ‘Ja, dat weet ik. Mijn maatje van vorig zomer die ongelofelijk goed is in deze kajakken.’ Zei Mia lachend. ‘Mooi zo.’ Zei Alex. ‘Mia we gaan winnen, want ze hebben me beledigd en dat ik pik niet.’ Zei Kevin vel. Terwijl die meteen harder begon te peddelen. Ook Mia, Alex en Nick zetten kracht bij. Waarnaar beide partijen meteen weg schoten. Alex en ik ontweken Madison en Joe die een rare draai aan het maken waren en peddelden al gauw verder. Mia en Kevin hadden minder geluk en botsten tegen Joe en Madison aan. ‘Kom op we jatten hun peddels zodat ze ons niet meer kunnen dwarsbomen.’ Zei Mia met een grijns naar Kevin. ‘Geniaal plan, Mia dat had van mij kunnen zijn!’ Zei Kevin die nu terug grijnsde. ‘Heey? En wij dan?’ Schreeuwden Madison en Joe. ‘Gewoon blijven ronddobberen.’ Zei Kevin vrolijk. Terwijl hij vrolijk begon te peddelen. ‘Dit deden Alex en ik vaak bij de andere kampleiding. Dan werden ze me toch boos joh.’ Zei Mia lachend. ‘Natuurlijk hadden wij dan juist de grootste lol.’ Zei Mia met lachend gezicht. ‘Ja leuk is dat he.’ Zei Kevin. ‘Op naar de volgende slachtoffers.’ Zei Kevin. ‘Zal ik Alex nemen dat jij dan Nick neemt?’ Zei Mia die vragend naar de rug van Kevin keek. ‘Prima!’ Zei Kevin die over zijn schouder naar haar keek. We hadden even stil gelegen om te kijken naar Madison en Joe die nu zonder peddels zaten. ‘Je weet dat ze het nu bij ons ook gaan flikken he?’ Zei Alex terwijl ze naar me keek. ‘Ja dat weet ik maar weet jij ook dat ik me niet makkelijk gewonnen geef?’ Zei Nick die nu naar mij keek. ‘Dat zullen we nog wel even zien.’ Schreeuwde Kevin terwijl de een greep deed naar Nick ’s paddel. ‘Helaas, broer moet je vroeger opstaan om het van mij te winnen.’ Zei Nick tegen Kevin terwijl die hun kajak wegduwde met zijn peddel. Na een hele strijd moesten ook wij ons gewonnen geven. We dreven nu midden op het meer. Terwijl Mia en Kevin samen weg peddelden met ook onze peddels in bezit. ‘Daar zitten we dan.’ Zei ik zuchtend. ‘Al ben ik wel blij dat ik dan met jouw op het meer ronddrijf.’ Zei ik. ‘Dat vind ik lief van je.’ Zei Alex terwijl ze me aankeek.

Madison pov
We hadden gezien hoe ook Alex en Nick beroofd werden van hun peddels. Ik zat hevig te bekvechten met Joe. We probeerden uit alle macht met onze hadden voor uit te komen. Al wilde het niet echt lukken. De kajak schommelde gevaarlijk en daar ging Joe overboord. Proestend kwam die boven water. Hij probeerde weer terug te klauteren in de kajak. Tevergeefs; weer schommelde de kajak hevig heen en weer. ‘Joe doe eens rustig, anders lig ik zo ook nog in het water.’ Zei ik. ‘het water is hartstikke lekker.’ Zei Joe. ‘Ja, toch zit ik hier prima.’ Zei ik weer. ‘Oow ja?’ Zei Joe die nu aan de kajak ging hangen. Ik lag nu in het heerlijke koele water. ‘Oow jij kom hier, ik zal je krijgen. Ik zou maar maken dat ik wegkwam!’ Zei ik terwijl ik Joe greep en hem onder water drukte. Hij trok mij mee en samen kwamen we weer boven. Voordat ik iets kon uitbrengen voelde ik zijn zachte lippen op de mijne. Ik vergat mijn boosheid en wilde nergens anders zijn dan hier met Joe. In dit heerlijke koele water op deze mooie zomerdag. Mijn gele jurkje scheen nu door en je zag mijn bikini erdoorheen. Niks maakte meer uit als ik maar bij Joe was.

Alex pov
‘We houden de moed erin.’ Zei ik lachend. ‘Altijd.’ Zei Nick. ‘Weet je dat je van mij niks voor je verjaardag hebt gehad?’ Zei hij terwijl die me serieus aankeek. ‘Ik wist niet dat je jarig was anders had ik natuurlijk een cadeautje voor je gehaald.’ Zei Nick. ‘Maar dat maakt toch niet uit, het grootste cadeau dat er was, was dat je er bij was en dat we nu wat hebben.’ Zei ik. ‘Toch wilde ik je wel wat geven het heeft even geduurd voordat ik wat speciaals vond maar uiteindelijk heb ik het gevonden. Ik wilde het je geven op een speciaal moment. Volgens mij heb ik nu dat moment gevonden er is namelijk niks romantischer dan met jouw op het water zitten zonder peddels.’ Zei hij. Hij gaf me een klein pakje dat vrolijk zat ingepakt. Voorzichtig haalde ik het papier eraf. Er bleef een klein blauw doosje over. Ik opende het doosje en zag een kleine zilver ketting liggen met drie bedeltjes eraan. De grootste was een ouderwetse rol perkament met daarin gegraveerd Nick. Aan de rechterkant hingen twee rennende paarden figuurtjes. En aan de linkerkant hing een hartje. ‘Nick hij is echt prachtig. Echt lief van je.’ Zei ik. ‘Open het hartje eens.’ Zei hij stralend. ‘Be mine, my cowgirl Love, from a cowboy with a stolen heart.’
Stond er. ‘I’m yours Nick forever. We begonnen vrolijke liefdesliedjes te zingen. Zoals somebody like you, fly with me, I’ve had the time of my life en hungry eyes.

Kevin pov
Achter ons hoorden we Alex en Nick vrolijke liefdesliedjes zingen en nog zachter klonken de geluiden die kwamen van Madison en Joe. Ze waren uit de kajak gegaan en zwommen nu vrolijk rond. Mia en ik vervolgden onze weg. Al had ik geen idee waar die weg me heen leidde maar zij wel. ‘We zijn er bijna.’ Zei Mia. Ze haalde me uit mijn gedachte. Ik keek om naar haar mooie zwarte haar dat wapperde in de wind. ‘Kijk voor je gek naar de schoonheid van de natuur.’ Zei ze lachend. ‘Ik kik al naar de schoonheid van de natuur, ik kijk naar een mooie engel.’ Zei Kevin met een brede lach. Mia werd stil en kleurde rood. ‘Dank je. Maar toch is de natuur om mij heen en voor jou veel mooier.’ Zei ze. ‘Ja heel zeker. Deze inham weten veel mensen niet te vinden maar toch de mensen die hem vinden weten pas echt wat er mooi aan is. Alex en ik zijn toen verdwaald en toen dreven we naar deze inham. We konden onze ogen niet geloven. Want als je er heen vaart heb je echt zoiets van we varen zo tegen de kant. Maar we vaarden niet tegen de kant maar juist niet.’ Zei Mia. ‘Geweldig altijd al zoiets willen meemaken. Iets vinden wat niemand anders gevonden heeft.’ Zei ik. ‘Maar Mia vertel eens wat over jezelf.’ Zei Kevin. ‘Nou dat verhaal is niet echt bijzonder.’ Zei Mia. ‘En toch wil ik het horen!’ Zei Kevin. ‘Nou ik ben geboren hier in Nederland. Gewone scholen gevolgd. Gaan werken in dit zomerkamp samen met Alex. Echt een geweldige meid waarmee ik zomers veel lol had. Nu heeft ze een nog veel mooier geschenk meegenomen een jongen die mijn hart sneller doet slaan.’ Zei Mia terwijl ze van me weg keek. Ik zat nu omgedraaid in de kajak en ging voorzichtig in haar richting. ‘Op deze mooie plek ontmoette ik het mooiste meisje.’ Zei ik. Terwijl ik haar aankeek en niet veel later kuste. Het voelde zo goed. Ook al kende ik haar amper. Ik wist dat er geen plek op de wereld bestond waar ik nu liever wilde zijn. Ik voelde mijn hele lichaam in vuur en vlam staan. Ik brak de kus af en keek haar aan. ‘Ik wil het hart dat je van me hebt gestolen niet terug. Maar mag ik wel het jouwe stelen of als borgsom hebben.’ Zei ik. Ze keek me aan en drukte haar lippen op de mijne. ‘Genoeg antwoord voor je?’ Zei Mia. ‘Nee, ik wil meer, veel meer.’ Zei ik terwijl ik opnieuw haar lippen zocht.
Ik weet niet hoe lang we daar zijn gebleven het schemerde wel toen we weer terug gingen. Alex, Nick, Joe en Madison waren vast allang terug. Maar toen wij aankamen werden we opgewacht door de politie. Er stonden zwaailichten en politieagenten verblinden ons met hun felle lampen. ‘Kijk, het zijn er twee nu nog vier te gaan.’ Zei een schim vanachter de lamp. ‘Ze hebben zes peddels.’ Zei een andere schim. ‘Ja, dat was een geintje. De anderen zijn toch allang terug of niet?’ Zei Kevin die nu bezorgd keek. ‘Helaas jongeman, ze zijn niet terug en hun moeder was ongerust. Ze heeft ons ingeschakeld omdat ze jullie niet kon bereiken.

Nick pov
‘Dit is de goed kant, ik weet het zeker.’ Zei Alex. ‘We komen er vast wel een keer.’ Zei Joe. We hadden gelukkig Joe en Madison gevonden. Die hadden net als ons in het donker geen idee waar we heen moesten. ‘In de nacht gingen we wel eens zwemmen maar voor de rest niks.’ Zei Alex. We zagen lichten over het water schijnen. We zwaaiden en schreeuwden en uiteindelijk kwam er een boot die ons in het oog kreeg. ‘Madison, Joe, Alex en Nick?’ Zei de schim die een felle lamp op ons richtte. ‘Ja dat klopt.’ Zei Madison. Even later belde Alex Mark en alles kwam goed. Annabel was weer rustig en we waren veilig op de kant. Uiteindelijk waren we uitgeput van dit alles en vielen bijna meteen in slaap.

Alex pov
Ik was wel moe maar niet moe genoeg om in slaap te komen. Ik stond op de veranda van het houten huisje. Binnen sliepen Nick, Joe, Kevin, Madison en Mia. Of toch niet achter mij kraakte de deur. Ik keek achter me en zag Mia staan. Ze droeg een nachthemd met een vest erover. Ze liep op blote voeten en keek me aan. ‘Alex ik voel me zo schuldig over vandaag.’ Zei ze terwijl ze me verdrietig aankeek. ‘Maak je geen zorgen, wij hadden de grootste lol totdat het begon te schemeren maar niemand had de politie verwacht. Het is niet jouw schuld.’ Zei ik in de hoop haar te troosten. ‘Nou eigenlijk wel.’ Zei ze met een klein stemmetje. ‘Als ik niet alleen oog had gehad voor Kevin hadden we hier geen politie gehad en was alles goed gekomen.’ Zei Mia. Ik sloot haar in mijn armen. ‘Mijn moeder is gewoon over bezorgd, ja ik had waar moeten bellen en wat heb jij gedaan met Kevin?’ Zei ik nieuwsgierig. ‘Ik ben verliefd op Kevin, echt stapelgek op hem en we hebben gezoend.’ Zei Mia. Ze straalde weer helemaal. ‘Mooi, zo dan kan die niet meer zeuren dat hij alleen achterblijft!’ Zei ik stralend. Ik keek weer naar de sterrenhemel. ‘Ga maar slapen, Mia morgen een drukke dag voor je.’ Zei ik. ‘Kom jij zo ook dan?’ Zei Mia. ‘Ja zo ik wil nog even genieten van de sterrenhemel.’ Zei ik.

Joe pov
Ik hoorde al voor de derde keer de deur. Maar nu kwam er iemand binnen. Ik wachtte tot het weer stil was en liep toen zachtjes naar buiten. Daar stond Alex die keek naar de sterrenhemel. Ze stond in het t- shirt van Nick op blote voeten. ‘Is het mooi?’ Zei ik. ‘Heey Joe, ja schitterend, kan je ook niet slapen?’ Zei Alex terwijl ze me aankeek. ‘Nee, ik moet steeds denken aan de dagen die zo snel omgevlogen zijn, er is zoveel gebeurd en ik heb nog maar twee dagen in Nederland. En dan, dan ga ik terug naar Amerika. Hoe moet het dan met Madison en mij? Het blijft me bezighouden.’ Zei ik. ‘Natuurlijk, je wil haar niet kwijt maar je weet ook niet wat ze gaat doen. Of ze mee wil of juist hier wil blijven.’ Zei Alex. ‘Hoe weet je wat ik bedoel? Of heeft Madison er wat over gezegd.’ Zei ik. ‘Ik weet ook niet wat ik moet, meegaan of hier blijven. Ik wil bij Nick blijven maar mijn leven ligt hier. Natuurlijk kan ik wel wat nieuws opbouwen maar ik weet niet of dat lukt. Misschien wil ik dat ook wel helemaal niet.’ Zei Alex terwijl ze me aankeek. We liepen naar het kampvuur. Of liever gezegd de vuurplaats. ‘Natuurlijk is het moeilijk voor jullie allebei.’ Zei ik. ‘Een van jullie zal een keus moeten maken.’ Zei ik. ‘Weet jij wat Madison wil?’ Zei ik. ‘Weet je nog toen je haar quad stukmaakte waarvoor ze die wilde verkopen?’ Zei Alex terwijl ze me aankeek. ‘Ja, ze wilde naar een high school toch? Voor een studie?’ Zei ik terwijl mijn gezicht opklaarde. ‘Ze wil niks liever.’ Zei Alex. ‘Dank je Alex, nu kan ik weer slapen. Je vast ook wel, volg je hart dat is de beste optie. Laat je niet van de kaart brengen en zeker niet ompraten want dan weet je dat je de verkeerde beslissing maakt.’ Zei Joe. Hij kuste me op mijn wang en liep terug. ‘Welterusten.’ Zeiden we nog voordat hij het huisje in verdween.

Alex pov
Uiteindelijk ben ik nog naar de steiger gelopen waar ik rillend wakker werd. Even was ik vergeten waar ik was. Maar toen kwam alles weer terug. Ik liep naar het huisje en haalde een deken waarna ik tegen een boom ging zitten en in slaap viel. Het was nog te vroeg. De eerste zonnestralen zouden me wel wekken.

Reacties: