Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Bite me! » Nineteenth One
Bite me!
Nineteenth One
Het is muisstil in huis. Billy slaapt, en dat addergebroed van hem is nog steeds niet thuis. Ik heb mijn tas ingepakt met het hoogstnodige. Geld, en een extra setje kleren. Ik zou wel ergens een taxi fiksen, en anders wel een vrachtwagenchauffeur die niet nee zegt tegen een minderjarig verzetje. Morgenochtend ben ik weer bij Jeffrey, en dan gaan we samen naar een andere stad. Hij weet het wel nog niet, maar ik weet zeker dat hij het met me eens is. Ik heb mijn mobiel nog steeds niet terug, maar ik zou er wel ergens eentje stelen onderweg.
Ik open het raam, omdat ik gezien heb dat de voordeur op slot is en Billy de sleutel heeft. Onverantwoord, stel je voor dat er brand uitbreekt op zijn kamer, dan moet ik langs het raam naar buiten. Net zoals ik nu van plan ben.
Ik laat mijn tas uit het raam vallen en spring er achter aan. Godzijdank is de grond hier zacht. Nou ja, eerder zompig. Ik heb het gevoel dat ik tot aan mijn knieën in de viezigheid sta.
Geen tijd nu om daarover na te denken. Ik moet hier weg.
Ik zwaai mijn schoudertas over mijn schouder (ja duhh) en loop zo zacht ik kan het bospad af. Je weet immers nooit wat voor ongedierte er rond sluipt in deze wildernis.
Het is koud. Het waait, en de motregen maakt mijn humeur niet echt beter. Ik heb het gevoel dat ik al uren aan het lopen ben, maar dat zal wel niet. Ik verberg mijn hoofd wat dieper in de kap van mijn hoodie en prop mijn handen in mijn buidel. Verdomme, waar moet ik heen? Ik kan niet naar Jeff, tenminste niet meteen. Dat is de eerste plaats waar ze me gaan zoeken. Nee, ik moet iets anders vinden.
Seatle misschien? Junks en dealers genoeg die een meisje als ik graag zien komen. Ja, Seatle, zolang als nodig zal zijn.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.