Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Bite me! » Twenthyfirst One
Bite me!
Twenthyfirst One
Welke idioot legt er boomwortels in het bos? Ik struikel en val achterover op de grond. Bah, vies, modder, iewl...
Paul komt boven me hangen, er ligt een donkere schaduw over zijn gezicht. Voor het eerste in mijn leven voel ik wat het is om bedreigd te worden. Als iemand die sterker en gemener is dan jij je wilt pakken. Ik voel angst.
"Paul, hou op, ja maakt haar bang," zegt Jacob zacht. Ik verstijf bij het horen van die woorden.
"Ik ben niet bang!" bijt ik hem toe. ik wil weer overeind krabbelen, maar Paul duwt me met één hand weer omver.
"Hou op, eikel!" blaas ik als een agressieve kat.
"Oehoe, nu ben ik bang," zei hij met een lachje. Ik klemde mijn kaken op elkaar en staarde hem woedend aan."
"Naar huis, nu!" gromt Jacob. Probleem, welke kant is dat ook weer?
"Behalve het feit dat ik dat niet wil, staat ook mijn gebrek aan oriëntatie dat briljante idee van je in de weg!" snauw ik sarcastisch.
"Sta recht," zucht hij. Ik voel de woede in mijn buik borrelen en bal mijn vuisten.
"Ik neem geen bevelen aan en al zeker niet van jou!" gil ik. Ik ben behoorlijk pissig, alleen al door die Paul!
"Doe normaal. Je woont nu hier en je zal je schikken naar onze regels, of je dat nu wil of niet!" roept Jacob. Iets in zijn houding breekt me. Hij kijkt me zo kwaad aan, hij duldt absoluut geen tegenspraak.
Maar potverdikke, ik toch ook niet! Ik sta recht, deze keer zonder dat Paul me weer neerhaalt en ga uitdagend voor Jacob staan. Die kerel is minstens 85 koppen groter dan ik. Maar mij krijgt hij niet klein.
"Luister knul, ik ben niet van plan om te laten intimideren door jou! Als je denkt dat je me rond kan commanderen, heb je het goed fout! En dan nog iets: als jij me niet heel gauw mijn zin gaat geven, zorg ik er persoonlijk voor dat je leven een nachtmerrie wordt, met mij in de hoofdrol! Blaaskaak die je bent!" Ik prik met mijn vinger tegen zijn borst.
Het regent nog steeds, en ik ben blij dat ik niet de enige ben die zeik, maar dan ook zeik nat is.
Tot mijn grote verbazing begint hij te lachen.
"Liefje, jou nachtmerrie is nog maar net begonnen."
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.