FanFic.nl

Bite me!

Twenthysecond One

Ik teken verveeld figuurtjes op het raam. Het is anderhalve week geleden sinds mijn eerste ontsnappingspoging, maar het was zeker niet mijn laatste. Jacob Black heeft me na mijn vijfde plan geen seconde alleen gelaten. Ik vreet hier echt iedereen op van de stress, dat zweer ik je!
En die ouwe gek doet niets anders dan naar me kijken en glimlachen als ik beneden zit. Dank je de koekoek, daar pas ik voor! Als ik wil dat ouwe venten naar me staren, da ik wel tussen de rode lampjes zitten!
Nerveus loop ik door de woonkamer. Deze keer zit er een jochie bij me, Seth. Stomme sukkel, ik ben verdomme een jaar ouder dan hij, en hij ziet eruit alsof hij twintig is! Ik wed dat al deze gasten moeiteloos aan drank geraken. Als hun uiterlijk niet overtuigend genoeg is, zullen ze wel genoeg kunnen afdreigen.
Ik tik zuchtend met mijn nagels op de vensterbank. Beneden zitten Billy en Seth één of andere duffe football-wedstrijd te kijken. Niets voor mij. Ik kijk alleen graag naar honkbal. Veel leuker dan te zien hoe een stel lomperiken elkaar doodslaat. Doe ik liever zelf.
Ik neurie het deuntje van Three Days Grace' Home in mijn hoofd. Ja, leuk nummer. Allemaal van Three Days Grace. Of Breaking Benjamin. Of Nikcelback. Bring Me The Horizon niet te vergeten. Maar al mijn lievelingsliedjes stonden op mijn gsm, en die werkte nu eenmaal niet!
Ik slaak opnieuw een zucht. Verdomme, ik wil hier weg!
"Ik kan je tot beneden horen zuchten," zeg een zachte, vriendelijke stem. Ik was zo gestresseerd dat ik hem niet had horen komen. Chagrijnig kijk ik hem aan.
"Wat moet je?" snauw ik zacht.
"Ik kwam even kijken. Of je je niet verveelde."
"Naïef kind!" siste ik.
"Natuurlijk verveel ik me niet, ik thuis elke dag opgesloten in het midden van de wildernis zonder ook maar een beetje contact met de beschaving! Uilskuiken!"
"Jacob zei al dat je op het randje staat." Wat?
"Oh, zei hij dat? Zeg hem dan maar dat hij zelf degene is die ik met veel plezier over dat randje zal duwen!"
"Ja, ik zal het hem zeggen," grijnst Seth. Ik kijk hem vernietigend aan.
"Kijk niet zo boos, ik heb al grotere krengen dan jou ontmoet." Waar dat op slaat, heb ik het raden naar, want hij draait zich om en gaat weer verder kijken naar de tv.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.