FanFic.nl

Only Fools Fall In Love, So I Guess I'm One Of Them

Chapter Four

"Maggie, ga opzij," gromde Emmett met een lage stem. Ik schrok me rot. Die toon, die manier van praten kende ik niet, en het gaf me de rillingen. Ik liet een lage grom horen, als waarschuwing.
"Emmett!" riep Edward. Emmett luisterde niet en sprong op me af. Ik schrok zo hard dat ik niets kon doen.
Emmett valt mij aan?
Hij gooide me opzij, ik belandde met een plof op de rotsen en sprong meteen terug recht. Ik schudde even met mijn kop en voelde mijn hart bonzen toen ik Emmett op de wolf zag aflopen. Ik jankte oorverdovend en rende achter hem aan. Ik gaf hem een kopstoot en hij knalde ene paar meter verder tegen de bergflank. Ik duwde mijn soortgenoot zacht met mijn snuit, en hij leek te ontwaken uit een soort trance. Hij wankelde achteruit, en rende daarna zo hard hij kon naar het dal. Ik keek hem na.
"Maggie!" Vanuit mijn ooghoek zag ik Emmett op me af komen, maar voor ik kon reageren had Edward hem vastgenomen.
"Hou op, Emmett, ze is familie! Kalmeer!" Emmett trok en wroette om los te komen, maar Edward gaf geen centimeter toe. Ik zag Emmett's blik verzachten, en wist dat Jasper er wat mee te maken had. Ik deinsde achteruit toen Edward hem weer los liet. Emmett keek verdwaasd rond en schrok.
"Maggie! Shit, sorry! Ik had moeten nadenken, ik had niet... Sorry!" Als ik een mens was geweest, was ik als een klein kind beginnen janken.
Hij had een wolf willen doden, en dat terwijl ik er zelf zo goed als één was.
"Lieverd, rustig, Emmett was zichzelf niet." Ik keek verdrietig naar Edward.
Ik ga naar huis.
Ik rende terug naar beneden.

Reacties: