FanFic.nl

~The Long Journey Continue's~

de verschijning van Aeriths geest

Sora en Ash lagen nog te slapen.
ze waren de volgende dag al aangekomen bij NewMoon Island.
Roxas en Dawn hadden er al alles aangedaan om hen wakker te maken maar alle pogingen waren mislukt.
en Dawn begon het op te geven.
"die slapen door alle onmogelijke dingen heen! zelfs dat ding!, zei Roxas en zwaaide met zijn armen heen en weer.
Kairi grinnikte.
"wat!, zeiden Roxas en Dawn tegelijk.
"jullie waren zo druk bezig met hun wakker te maken dat ze allang naar het Center zijn gegaan, lachte Kairi.
"ik ben depressief, als je me zoekt ik zit in me vel, zei Roxas en liep weg.
Dawn grinnikte en liep achter hen aan.
"Yuki, soms snap ik die twee niet, zei Kairi tegen Yuki en die glimlachte.
Sora en Ash waren al in het Pokémon Center aangekomen.
en vroegen zuster Joy waar ze hun in moesten schrijven voor de Pokémon Leageu.
"dat kun je op twee manieren doen, antwoordde ze.
Sora luisterde aandachtig.
"ja, ga verder, zei Ash met een hoopvolle blik in zijn ogen.
"jullie mogen je hier inschrijven of in het inschrijf gebouwtje iets verder op, zei Joy.
"Ash, wat doen we?, vroeg Sora en wendde zich tot zijn vriend.
"hierzo, zei Ash vastberaden en Sora zag letterlijk het brandend verlangen om te winnen in zijn ogen.
"geef jullie trainer pasjes en Pokédex, zei Joy en Ash keek hem vertwijfeld aan.
"je hebt geen trainerspas? weet je dat het verplicht is om zo een kaart te hebben?, vroeg Sora en keek hem doordringend aan.
"nou eerlijk gezegd is het waar maar ik wist niet dat hier in Sinnoh Trainerspassen verplicht waren, zei Ash ontwijkend.
"nou je hoeft ook geen Trainerspas te hebben van een andere regio want je gegevens staan geregistreert in je Pokédex, zei Joy met een glimlach.
Ash zuchtte opgelucht toen ze klaar was met registreren.
"waar kom je trouwens ookal weer vandaan?, vroeg Sora nonchalant na een tijdje.
"uit Kanto, Pallet Town, antwoordde Ash.
Sora realiseerde zich toen dat hij Ash misschien voor het laatst zou zien als het toernooi was afgelopen.
hij voelde tranen prikkelen en onderdrukte ze maar dat gevoel bleef hangen.
"Sora, wat is er?, vroeg Ash ongerust.
"niks, antwoordde Sora neerslachtig.
"Sora, ik weet dat je het niet leuk dat we bijna van elkaar moeten scheiden maar laten we de dagen die we hebben nog gezellig maken, zei Ash en legde een hand op zijn schouder.
Sora liet zijn tranen lopen en draaide zich om.
"ik zie je zometeen wel, ik ga even wat trainen, zei Sora zacht en liep neerslachtig de kant van het bos op.
Ash keek ongerust toe hoe Sora verdween tussen de bomen.
Sora kon het gewoon niet uitstaan dat zijn reis al zo snel tot zijn einde komt.
er druppelde een traan langs zijn wang en dacht aan wat zijn moeder zou
zeggen.
en hoorde toen opeens haar stem: "Sora
Sora keek om zich heen en zag toen een vage schim die opdoemde uit het donker.
"mam?, ben jij dat?, vroeg Sora en keek verwilderd om zich heen.
"ja, lieverd, zei de zachte stem van zijn moeder.
Sora liet toen echt de tranen stromen en zakte door zijn knieën.
"m-mam, ik mis je vreselijk, zei Sora en veegde zijn tranen droog.
zijn moeder kwam dichterbij en sloeg een doorzichtige arm om hem heen.
"Sora,lieverd, niet huilen, mama is bij je, zei zijn moeder.
Sparky liet zijn oren zakken.
"Sora!, riep de stem van Dawn.
hij keek op en zag dat zijn moeder verdwenen was.
"pikachu, zei Sparky en likte over zijn wangen en Dawn trok hem overeind.
"waarom ben je zo overstuur? Ash zei dat je het bos in rende en ben je gevolgd, zei Dawn en Sora keek haar met betraande ogen aan.
"ik heb er moeite mee dat zometeen me reis over is, loog Sora en probeerde niet te denken aan zijn moeder.
Dawn keek hem doordringend aan en Sora slikte.
"oke, ja ik mis me moeder, zei Sora uiteindelijk en verborg zijn tranen.
zonder een enkel woord omhelsde Dawn hem.
"je had gewoon kunnen zeggen dat je haar miste, ik maak me soms gewoon zo druk om je, zei Dawn met trillende stem.
Sora stond verbouwereerd op te kijken en legde toen zijn handen om haar nek.
"dat is het niet alleen, ik zag haar geest of schim wat het ook was, ik besef nu hoe erg ik haar mis...wilde Sora zeggen maar de tranen liepen weer over zijn wangen.
Dawn liet hem los en veegde zijn tranen weg en liep met hem naar het Center.
daar zaten zijn vrienden op hem te wachten.
Ash liep naar hem toe en Dawn bleef naast hem staan.
"hier, jij neemt deze helft van de Pokéball en ik deze, het staat voor geluk en je hebt een kleine herrinering aan mij als ik vertrek naar Pallet Town, Sora, je bent naast me twee andere vrienden een van mijn beste, zei Ash en drukte een halve pokéball in zijn handen.
Sora keek hem aan en ze omhelsde elkaar toen stevig en lieten los.
You'll never be alone as long as we're friends, we're always be together no matter what....
Word Vervolgd.....

Reacties: