FanFic.nl

Who Am I To Say - DM

Fourth Chapter

De les is een hel. Al de hele tijd raken mijn handen en armen die van Draco, en elke keer opnieuw voelt het alsof ik in brand sta. Daar komt dan nog eens bij dat ik die gevoelens moet negeren, tenminste als ik wil dat onze vriendschap blijft bestaan. Mijn hart gaat tekeer als een beuker in een nestkastje.
"Wil je even de gaasvliegjes fijnmalen?" Ik glimlach naar Draco, begin zwijgend aan het klusje dat hij zelf rotvervelend vindt.
"Heb je de mierikswortel al toegevoegd?" vraag ik in het verlangen zijn stem te blijven horen.
"Nee, nog niet. Ga ik zo meteen doen." Ik knik met een instemmend geluid. Hij grijnst, en meteen weet ik dat hij een nieuw slachtoffer heeft voor het weekend.
"Zeg op, wie?" Hij kijkt in de richting van Harry Potter, om te zien of hij het niet hoort. Vreemd, wat heeft hij ermee te maken?
"Cho Chang," grinnikt Draco, "gewoon omdat hij haar leuk vindt." Hij wijst stiekem naar Potter, en ik schud mijn hoofd.
"Chang is daar het meisje niet voor, Draco. Ik heb trouwens gehoord dat ze met Diggory uitgaat. En geloof me, als je met hem moet concurreren, weet ik niet wie er zal winnen." Hij kijkt me beledigd aan.
"Natuurlijk gaat ze met hem uit, ze wist nog niet dat ze mij kan krijgen."
"Ik denk niet dat Chang een one night stand ziet zitten." Zelfs is het met jou, dacht ik erbij.
"Nou, ik ben toch zeker knapper dan Digory!" Absoluut! Ik zwijg, niet een staat een subtiel antwoord te formuleren.
"Wat?"
"Niets, hoor," zeg ik luchtig in een poging een normale huidskleur te behouden.
"Wie vind jij dan het knapste?" Ik kijk op, compleet overdonderd. Wat moet ik daar nu op zeggen? Ik kan mezelf toch maar moeilijk verraden? Maar als ik zeg dat ik Cedric Diggory knapper vind dan Draco, lieg ik niet alleen, maar dan trap ik ook mijn beste vriend op zijn tenen. En ik ben principieel tegen beiden gekeerd.
"Zeg dat het niet waar is!" roept Draco luid. Het geroezemoes in de klas verstomd, iedereen kijkt naar een verontwaardigde Draco en zijn partner, ik dus.
"Nee, natuurlijk niet. Maak je niet dik," antwoordde ik gepikeerd.
"Waarom ben je nu kwaad?" zegt hij op dezelfde lastige toon.
"Ik ben helemaal niet kwaad," sis ik zacht.
"Je moest jezelf eens horen! Een schroeistaartige skreeft zou gaan lopen bij het horen van jou gesis!" Ik kijk hem aan. Voor ik het weet sla ik met mijn vlakke hand in zijn gezicht en sta recht.
"Maal zelf je gaasvliegjes, eikel!"
"Juffrouw Becks..." begint Sneep.
"Bemoei u er niet mee!" Ik grabbel mijn spullen bij elkaar en loop stampvoetend het lokaal uit. Altijd, altijd moet die idioot een scène maken als zijn ego niet gestreeld wordt! En elke keer opnieuw ben ik daar de dupe van! Ik heb het gehad met hem. En wat hij zei, van die schroeistaartige skreeft. Dat deed behoorlijk veel pijn...

Reacties: