FanFic.nl

Only Fools Fall In Love, So I Guess I'm One Of Them

Chapter Eight

Ze staarden me ongelovig aan.
"Je hebt... Wat? Heb je hem..." Ik schudde ruw mijn hoofd.
"Natuurlijk niet! Ik zou hem nooit doden, hij is een Edwards broer!" Ik ijsbeerde nog steeds over de modderige oever en frunnikte aan de zoom van het t-shirt.
"Wat is er dan?" Ik wilde het niet zeggen, ik schaamde me dood voor het feit dat ik bang was geweest voor mijn nieuwe familie. En ik voelde de heimwee naar mijn oude.
"Ik..." Mijn gefluister stierf al weg na het eerste woord. Ik keek rond, alsof Emmett me zou bespringen als ik het zou zeggen.
"Wat is er Maggie? Ik heb je nog maar één keer zo gezien," zegt Paul onrustig. Ik weet dat hij die avond na Seatle bedoelde, in zijn hoofd had ik vaak gezien hoe angstig en vernederd ik eruit zag toen.
"Ik was zo ontzettend... bang voor hem," prevel ik huilend en bibberend. Ik schopte nijdig tegen een hoop bladeren, gaf geen krimp toen ik mijn tenen open haalde aan der uwe bosgrond.
"Was je bang voor een vampier?" Het klonk niet spottend, niet gemeen, niet ongelovig. Enkel bezorgd, begrijpend, hooguit een beetje geschrokken.
"Jacob, ik... ik zag ineens dat hij net zo monsterlijk kon zijn als alle anderen. Ik... Je had de blik in zijn ogen moeten zien, ik voelde me vreselijk. En daarnet wilde hij zich verontschuldigen, en ik ben uit pure paniek uit mijn vel gesprongen. Ik was radeloos, ik wist niet wat te doen. Ik ben het huis uit gevlucht." Ze keken me aan, en ik probeerde een antwoord te verzinnen op een vraag waarvan ik wist dat het de volgende zou zijn.
"En Edward dan?" vroeg Jared nieuwsgierig en verward.
"Heeft hij je gewoon aan je lot over gelaten?"
"Absoluut niet! Hij... hij wilde me troosten. Maar toen hij me aanraakte, ben ik pas echt goed in paniek geslagen. Ik maakte geen verschil meer tussen hem en een moordenaar."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.