FanFic.nl

Het geheime rivaalschap tussen Hot & Not {in de maak}

Keep holding on, because you know we'll make it through.

Donderdagochtend, kwart over acht. Over vijf minuten hadden we een Duits CP en ik had geen oog dichtgedaan vannacht. Ik zag dat ik niet de enige was, want Thijs zag er ook vreselijk moe uit. Maar hoe moest dat nu met dat Duits CP? Ik was best goed in Duits en nu ging ik vast dat hele CP verknallen. K**** HOT en NOT! Het was allemaal hun schuld! Als HOT de zoektocht naar die verrekte hoorn niet was gestart, hadden ze geen dreigbrieven van NOT gekregen, als NOT die dreigbrieven niet had gestuurd, was HOT niet zo bang voor hen geweest. En omdat HOT zo bang is, helpen ze Lilly en Noa niet! Als Lilly en Noa niet ontvoerd waren, had ik gewoon Duits kunnen leren en normaal kunnen slapen! Ik haatte ze!
Echt waar.
Ding-Dong-Ding-Dong.
K**** bel! K**** Duits CP! K**** Duitsleraar! K**** HOT en NOT!
Robin stootte me aan. 'Slecht geslapen?'
'Hoe raadt je het.'
En jij haalt vast een tien, dacht ik erachteraan. Eenmaal in het lokaal begon ik echt zenuwachtig te worden. Ik haatte Duits! Zonder dat ik het door had, staarde ik naar de lege plekken van Lilly en Noa.
'Zijn er afwezigen?' vroeg Verbeek opgewekt.
'Lilly en Noa,' zei Tara.
'Lilly en Noa...' mompelde Verbeek terwijl hij de namen opschreef.
Mijn blik kruiste die van Thijs. Hij keek nogal benauwd naar de lege plekken.
'Weet iemand waar de dames zijn?' vroeg Verbeek.
'Ik geloof dat ze ziek zijn!' riep Floor.
Geschrokken keek ik naar Floor. Had ze nou toch iets te maken met de ontvoering...?
Nee, dat kon niet. Die altijd vrolijke Floor kón gewoon niets te maken hebben met de verdwijning van nota bene twee vriendinnen van haar. Alhoewel... Dat zou een hoop verklaren. Ten eerste haar opeens veranderde karakter. Ten tweede de botheid tegen Noa. Ten derde de sms die Noa's ouders kregen. En nu nog zeggen dat Noa en Lilly ziek waren? Dat kon toch geen toeval zijn? Of wel? Misschien moest ik haar gaan ondervragen!
Ja man, dan zette ik mjn gleufhoed op (als ik die überhaupt had) en dan deed ik mijn zwarte lange jas aan (als ik die überhaupt had) en dan was ik detective J. Ik vroeg me af hoe Floor zou reageren als ik dat echt zou doen.

DE MYSTERIEUZE VERDWIJNING VAN LILLY EN NOA.
Zaak geopend door detective J.

INFORMATIE OVER DE SLACHTOFFERS
Twee meisjes van veertien en dertien jaar uit klas 3C.
Uiterlijke kenmerken: Lilly, blond haar en blauwe ogen. Noa, bruin haar en blauwe ogen. Allebei niet zo groot voor hun leeftijd.

INFORMATIE OVER DE DADERS
NOT, een mysterieus archeologen bedrijf wat nul hits oplevert op Google. Ze zijn op jacht naar de zilveren hoorn.
Motief: Wilden om HOT te bedreigen de zonen van de bazen van HOT ontvoeren, dat mislukte, daarom namen ze twee meisjes uit hun klas.
Mogelijke betrokkenen: Floor, klasgenoot van de slachtoffers. Ze gedraagt zich verdacht.

Wow, detective J. weet al best veel. Ik vroeg me alleen af wat er nu met Floor was. En hoe het met Lilly en Noa ging... En of detectives J. en T. het ging lukken vanmiddag... En of ik het Duits CP wat ik net voor mijn neus kreeg ooit gemaakt zou krijgen...
Ik zuchtte en keek naast me. Robin was druk aan het schrijven. Ik keek opzij naar Thijs en ik zag dat hij preceis hetzelfde probleem als ik had.



Uhm... Hast du Lust... Iets met heute Mittag...
Pff. Dit ging niet werken.
Volgende vraag.

Nee, sorry, dan moet ik nog huiswerk maken.

Nein, tut mir Leid, ich muss noch Hausaufgaben machen.
Haha, huiswerk maken. Naar NOT gaan bedoel je.

Pardon, kunt u me vertellen waar de bioscoop is?

Verdomme, wat was pardon in het Duits? Excusez-moi. Oh nee, dat is Frans. Excuse me is Engels... Maar wtf is het nou in het Duits?!
Pff. Volgende.

Nee, sorry, dat weet ik niet precies.

Nein, tut mir Leid, das weiss ich nicht Genau.

En toen stonden er nog zesentachtig andere zinnen waarvan in de betekenis écht niet wist...



Ik had die nacht geen oog dichtgedaan. ik was bang dat er zo'n NOT mens aan kwam.
Ik werd wakker van Noa. Ik dacht dat er een spin op mijn hand liep. En het was fucking koud. En ik had honger.
Noa had geen woord gezegd over haar gesprek met Thijs. Ze was vast bang dat die NOT mensjes het zouden horen en dat die Thijs iets aan zouden doen ofzo. Hoe laat zou het zijn? Volgens mij zat onze klas nu een Duits CP te maken.
'Noa? Ben je wakker?'
'Al de hele nacht,' zei Noa.
'Ga je me nog iets vertellen over -'
'Sst!' siste Noa. 'Straks hoort iemand het nog. En dan gaat hij dood.'
Ze ging steeds zachter praten.
'Ja, fijn,' zei ik. 'Je hoeft hem niet altijd in bescherming te nemen.'
'Je begrijpt het niet, Lil, dit is een zaak van leven of dood.'
'Ja, dí»h, voor ons, ja!'
'Niet alleen voor ons.'
'Voor wie nog meer dan, als ik vragen mag?'
'Ik ga het risico niet nemen, Lil.'
'Fijn en nu zit ik hier en ik weet van niks.'
'Oké, stil,' zei Noa geïrriteerd. 'Ik vertel het al, maar ik praat zacht en je moet niet gaan schreeuwen ofzo, oké?'
Ik knikte. 'Waarom zou ik gaan schreeuwen?'
Noa rolde met haar ogen en begon te vertellen over haar telefoongesprek met Thijs. Toen ze klaar was kon ik bijna geen woord uitbrengen.
'Ze zijn gek,' zei ik uiteindelijk.
'Knettergek!' riep Noa. 'Je wilt niet weten hoeveel zorgen ik me maak.'
'En zij om ons.'
'Ach, welnee. Dit is gewoon een spannende detective voor ze. Ze kunnen zich echt niet voorstellen hoe het is om hier te zitten.'
'Klonk Thijs alsof hij in een spannende detective was?'
'Sssst!' siste Noa, toen ik Thijs' naam uitsprak. 'Nee, helemaal niet. Hij klonk doodsbang.'
'Zie je,' zei ik. 'Nu vraag ik me alleen nog af of Joris dit serieus neemt.'
En daar moest Noa heel lang over nadenken.

Thijs' POV

Het was kleine pauze en nog nooit was een schooldag zo langzaam voorbij gegaan. Mijn Duits CP was het slechtste CP dat ik ooit gemaakt had. Noa en Lilly zaten opgesloten door gevaarlijke gekken. Fijn. De dag kon bijna niet erger. Ten minste, dat dacht ik voordat Joris aan kwam gestuiterd.
'Detective J. heeft geheime informatie,' zei hij.
'Joris,' zei ik. 'Waar heb je het over?'
'Alsjeblieft!'
Triomfantelijk handigde Joris me een bladzijde uit zijn wiskundeschrift over.
'Informatie over de slachtoffers: Twee meisjes van veertien en dertien uit klas... Joris, wat is dit?'
'Geheime informatie,' zei Joris.
Ik duwde de uitgescheurde wiskundeschrift-bladzijde in Joris' handen.
'Dit is geen detective, Joris! Dit is echt!'
Ik pakte mijn rugzak en liep naar mijn kluisje.
BAM!
Ik sloeg voor dat ik er zelf erg in had heel hard tegen mijn kluisje aan.
Zo. Dat luchtte op.
Hier was ik zo bang voor. Dat Joris het niet serieus zou nemen. Dit was de werkelijheid. Noa en Lilly waren écht ontvoerd door gestoorde gekken! Dit was geen stomme detective waarin het goede altijd wint! Dit was echt.
Gefrustreerd sloeg ik weer tegen mijn kluisje.
Mijn schuld HOTs schuld. Mijn ouders' schuld.
BAM!
Wat liep ik hier nou dom tegen mijn kluisje aan te slaan? Waarom ondernam ik geen achtie?
BAM! BAM! BAM! Niet-wetend wat te doen pakte ik mijn mobiel en zocht uit automatisme Noa's nummer op.
Ik had niet eens door dat ik mijn knokkels open had geslagen en het bloed langs mijn arm naar beneden liep.
'Dit is de voicemail van-'
BAM! Met de laatste klap waren mijn knokkels echt kapot.
Ik had enorm veel zin om keihard te gaan huilen.

Noa's POV

Miss Positivo had de moed bijna opgegeven, dacht ik verdrietig. Kijk me hier nu zitten. Mijn armen zaten onder het bloed, ik had een bloedneus en een bijna blauw oog.
De volgende keer sloeg ik die rotvent drie keer zo hard terug en als hij ook maar een poot wí¡í¡gde uit te steken naar Thijs sloeg ik hem drie bloedneuzen. Als dat kon.
Ugh, ik walgde bijna van mezelf. Ik was zo verliefd op Thijs, dat ik alles en iedereen om me heen vergat. Wat was ik nou voor een sukkel?
Ik zuchtte. Dolgraag wilde ik hier wegkomen, maar niet met de hulp van Thijs en Joris. Ze zouden zichzelf alleen maar in gevaar kunnen brengen.
Hoe meer ik over deze ontvoering nadacht, hoe meer vraagtekens er in mijn hoofd verschenen.
Waarom waren juist Lilly en ik ontvoerd? Wat was NOT? Wat hadden Thijs, Joris en hun ouders er mee te maken? Wat was HOT? Waarom hadden mijn ouders niet gebeld? Hoe zouden ze zich voelen? Wat zou onze klas denken? Zouden Thijs en Joris dit verborgen kunnen houden? Namen ze dit serieus? Waarom wilden ze ons hier weg halen? Was de politie ingeschakelt? Waren we vermist? Waar waren we? Hoe laat was het? Hoe zou Thijs hier over denken? Kam die enge man van net nog terug? Kregen we te eten of te drinken of lieten ze ons gewoon doodgaan? Wat zou onze klas nu voor les hebben? Scheikunde? Wat zouden Jasmine, Tara en Floor denken? En de leraren? Wisten die iets over NOT? En Verbeek dan? Lil en ik waren niet teruggekomen na het prikken...
Ik dacht te veel na. Veel te veel. Ik kreeg er alleen maar hoofdpijn van. Kom op zeg, Noa! Je moet gewoon volhouden!



Nu ik dat liedje een paar keer in mijn hoofd had afgespeeld, werd ik iets rustiger.
Het kwam wel goed. Ik moest gewoon volhouden.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.