FanFic.nl

Dubbel

12

Tim:
Ik heb inmiddels al vrij veel biertjes op en erg nuchter ben ik al zeker niet meer. Na een tijdje komt Jill overeind. “ik voel me niet helemaal meer oké. Ik wil naar huis Tim.”� Ik kijk haar even aan en laat de woorden tot me door dringen. “oh, nee, natuurlijk. Ik ga wel mee.”� Tom en Bill staan ook gelijk op. “samen uit samen thuis.”� Zegt Bill. We groeten Anton nog en lopen vervolgens de nacht in.
als we een tijdje gelopen hebben zegt Jill wat. “ik voel me echt niet goed.”� Met dat staat ze inmiddels al te trillen en bepaald veel kleur zit er niet meer in haar gezicht. Bill kijkt ons aan. “ik ga wel met haar mee naar ons huis. Dat is nu dichterbij. Tom, breng jij Tim weg? Ik wil niet dat ze alleen over straat gaat en daarbij moet iemand even doorgeven dat Jill bij ons blijft.”� Tom knikt en pakt mijn hand vast. Ik kijk Jill nog even aan die flauw glimlacht. “het komt wel goed.”� Zeg ik en Jill knikt. “zoals altijd.”� Mompelt ze stilletjes en Bill slaat een arm voorzichtig rond haar middel en begeleid haar naar zijn huis. Ik draai me om en loop samen met Tom richting mijn huis. Mijn hoofd is gelukkig ietsje nuchter dan net. Alhoewel dat licht relaxte gevoel er nog is. Maar dat is er bijna altijd al bij mij. Als ik weer dreig op mijn plaat te gaan pak ik snel Tom’s hand vast. Hij glimlacht voorzichtig en ik blijf zijn hand maar vast houden om niet nog eens bijna te vallen. De drank begint nu wel vervelend te worden. Recht lopen is al lastig maar met die vervelende rothakken al helemaal. Tom trekt me iets dichter naar zich toe zodat ik niet teveel moeite heb met lopen. Hij heeft aftershave op. Een lichte geur die aangenaam ruikt. Een borrelend gevoel komt weer op.
Als we eenmaal voor mijn huis staat laat Tom me los en glijden onze vingers van elkaar af. Dit voelt vervelend. Net alsof ik afscheid moet nemen. We kijken elkaar even aarzelend aan. “dank je voor het thuis brengen.”� Mompel ik. Tom grijnst even scheef. “graag gedaan hoor.”� Het blijft even stil. “nou, ik denk dat ik dan maar eens naar huis moet gaan?”� “eh tja, misschien ja.”� We staan nog wat aarzelend tegenover elkaar. “ach bullshit!”� zeg ik en stap op hem af en plant mijn lippen op de zijne. Tom staat er verbaasd bij maar even later voel ik zijn handen rond mijn middel en sla ik mijn armen rond zijn nek. Hij likt met zijn tong langs mijn lippen en ik open ze gelijk. Onze tongen spelen spelletjes en mijn handen gaan onder zijn pet door en woelen door zijn dreads. Zijn handen gaan onder mijn shirtje en strelen mijn rug. Kippenvel vormt zich. Ik duw hem richting de deur en vis al zoenend mijn sleutel uit mijn bh waar ik dat onding gelaten had. De deur gaat open en dicht en ik trek Tom mee naar boven. Op mijn kamer gooi ik eerst nog, voor ik de deur van de kamer sluit, een kralenketting om de deurknop heen en ga dan weer verder met zoenen. “je wilt niet weten hoe lang ik hierop gewacht heb.”� Fluistert Tom. “te lang naar mijn mening.”� Zeg ik zachtjes. Mijn handen vliegen naar zijn gesp van zijn broek en trekken hem in een beweging weg. Al snel zijn we beide bijna uitgekleed en liggen we in mijn bed. Nu weet ik het zeker, dat shirt van Jill voorspelt de toekomst!

Jill:
ik heb beide armen rond mijn buik geslagen terwijl Bill een arm rond me geslagen heeft. Eenmaal bij hem thuis word het trillen heviger en begeleidt Bill me naar het toilet. Zodra ik er boven hang komt alles er uit. Teveel gedronken… Bill houd mijn haar uit mijn gezicht en kijkt zelf de andere kant op om zelf niet over te hoeven geven. Als alles er uit is voel ik me wel wat beter. Het trillen is bijna gestopt en erg misselijk ben ik niet meer. “danke… eh… kan ik me even opfrissen anders?”� zeg ik met tranen in mijn ogen. Bagger, ik haat dit. Beroerd voel ik me nog steeds wel. Bill glimlacht vriendelijk naar me en hij brengt me naar boven. “dit is de badkamer van Tom en mij. Ik zal wel even een tandenborstel voor je pakken.”� Dankbaar neem ik de nieuwe tandenborstel aan en poets mijn tanden voor de wasbak. Bill doet hetzelfde om de dranksmaak een beetje weg te krijgen. Als ik het idee heb dat de gore smaak helemaal weg is plens ik nog wat water in mijn gezicht. “hier, je make-up.”� Bill geeft me een doekje en ik haal mijn make-up er af. “damn it. ik heb echt teveel gedronken.”� Zeg ik. “geen probleem hoor. Tom drinkt af en toe meer. En daarbij zijn we er om elkaar te helpen toch?”� ik glimlach dankbaar. “maar eh… nog even een vraagje. Wil je hier slapen of liever thuis?”� ik kijk hem even aan en bloos dan. “ik wil nu liever naar huis. Ik kan er niet goed tegen als ik zonder Tim slaap. Het spijt me.”� Bill glimlacht geruststellend. “het is al goed hoor. Ik breng je dan wel thuis.”� Samen lopen we weer naar beneden en lopen de straat op richting mij huis. Zwijgend naast elkaar in de zwarte nacht. “wil je nog even mee naar binnen? Volgens mij is Tom er namelijk nog.”� Zeg ik en Bill knikt. Hij gaat voor de trappen op en houd de deur van onze kamer voor ons open. Als we binnen zijn kijk ik verbaasd rond. “waar is Tom?”� mijn ogen gaan over de kleding hoopjes her en der en blijven hangen bij het bed van Tim. Geschrokken spring ik achteruit. “Bill! Er hing een kralenketting aan de deur! Had het even gezegd wil je!”� Bill kijkt me vragend aan. “ja er hing een kralenketting. Is dat zo belangrijk?”� ik knik. “wel als dat betekend dat een van ons met iemand aan het vrijen is! En ik heb zo een flauw vermoeden…”� ik loop stilletjes iets dichterbij en Bill kijkt van over mijn schouder mee. “dit meen je niet.”� Zegt hij zachtjes en ik draai me snel om. “het was te verwachten met twee dronken evenbeelden.”� Mompel ik. Bill glimlacht. “die gaan zich kapot schrikken morgenochtend.”� Ik grinnik zachtjes. “ik ga alvast de banken beneden klaarzetten.”� Zeg ik. “waarom?”� “omdat ik niet hier wil zijn als zij wakker worden en daarbij vind ik het niet heel erg prettig om morgenochtend wakker te worden in een kamer met twee naakte personen. Dit doe ik altijd als Tim een van haar vriendjes te slapen heeft.”� Bill haalt zijn schouders op en vangt het kussen wat ik naar hem toe gooi. “blijf je ook op een bank pitten?”� vraag ik en Bill kijkt even twijfelend. Hij kijkt even naar Tom en dan naar mij. “iemand zal het hem morgen uit moeten leggen.”� Zegt hij en samen lopen we weer zachtjes naar beneden. Ik klap de bank uit en leg de dekens en kussens neer. Vervolgens kruipen we onder de dekens met kleren en al nog aan. “welterusten. En niet schrikken morgenochtend.”� “is goed. Slaap lekkers.”� Ik trek mijn dekens even wat beter op en tuimel al snel in slaap. F*** the night… Tim weet wel weer het juiste shirt uit mijn kast te pakken.

Ik word de volgende ochtend vroeg wakker. Met hoofdpijn uiteraard. Dat was te verwachten. Ik kruip voorzichtig onder de dekens vandaan en zie Bill nog vredig slapen. Ik krijg een plotse energiebui en loop zachtjes naar de gang. Ik pak mijn sleutels en ren vlug naar buiten. Na een klein sprintje ben ik bij de buurtsupermarkt en loop ik naar binnen. Het is pas negen uur, dus de winkel is nog niet heel lang open. Met een mandje loop ik door de paden heen en pak zo hier en daar wat spulletjes. Bij het tijdschriften rek blijf ik nog even staan. Mijn ogen zoeken naar een muziektijdschrift maar blijven hangen bij een roddeltijdschrift. “Tom Kaulitz aan de vriendin?”� schreeuwt de kop en ik grinnik zachtjes. Die zal ik meenemen voor Tim. Snel haal ik nog wat andere spulletjes en reken snel af. Met twee plastic tasjes loop ik weer naar huis en loop gelijk de keuken in. Als ik alle spullen klaar gezet heb begin ik met het maken van een ontbijtje. Als ik een pan pak voor flensjes schrik ik me een ongeluk. Ik heb dagen gehad waarop ik er beter uit zag. De weerspiegeling van de pan liegt er niet om! Ik zet het gas nog even uit en ren naar boven naar de badkamer waar ik me in razend tempo even op fris. Uit een wasmand in de badkamer vis ik snel wat schone kleren. Mijn oude, naar drank ruikende kleding gooit ik snel in de mand voor de vuile was en vervolgens ren ik weer naar beneden om het gas weer aan te zetten.

Na enkele flensjes hoor ik gemurmel uit de woonkamer. Ik zet het gas wat lager en kijk even in de woonkamer waar Bill nu rechtop zit en verdwaasd om zich heen kijkt. “goedemorgen. Het ontbijt komt er zo aan.”� Zeg ik vriendelijk en Bill kijkt mijn kant op. “je kan je boven even opfrissen als je wilt. Ik heb een overhemd van Martin apart gelegd voor je. Helaas heb ik geen aspirines. Die mogen we niet van Martin.”� Bill knikt en strompelt naar boven. Ik ren de keuken weer in en ga verder met ontbijt maken. Als ik twee borden klaar heb voor Bill en mezelf komt Bill naar beneden. “het overhemd is iets te groot maar toch bedankt.”� Zegt hij terwijl ik een bord aan hem geef en op de bank ga zitten wat nog steeds uitgeklapt is en fungeert als bed. Beide eten we ons ontbijt en ik schuif ondertussen het tijdschrift naar hem toe. “ik lachte me dood toen ik dit zag. En hier blijven ze maar hard ontkennen!”� Bill schiet ook in de lach als hij het stuk gelezen heeft. “typisch iets voor Tom.”� Ik breng de borden naar het aanrecht en als ik weer ga zitten klinken er twee kreten van boven. Ik zie Bill schrikken. “die zijn wakker.”� Grijns ik en ook Bil begint te grijnzen. Nog geen vijf minuten later klinkt er gestommel op de trap en komen Tim en Tom de woonkamer binnen. Tom heeft de badjas van Tim aan en Tim zelf heeft die van mij gejat. “kan een van jullie dit alsjeblieft uitleggen?!”� roept Tim en ik lig helemaal strijk. Ik schuif haar het tijdschrift nu toe en Tim en Tom lezen het vlug door. “kom op….”� Kreunt Tom. “jullie waren dronken gisteravond.”� Zegt Bill. Tim en Tom kijken elkaar even aan. “er is dus wel degelijk meer gebeurd.”� Zucht Tim. “tja, je hebt de ketting opgehangen dus duidelijk wel.”� Zeg ik terwijl ik de lachtranen uit mijn ogen wrijf. Tim haar ogen flitsen van mij naar Bill. “nee, hier is niets gebeurd behalve slapen.”� Zeg ik en Tim kijkt me fronsend aan. “en nu?”� vraagt Tom en ik haal mijn schouders op. “that’s all yours.”� Ik sta op en begin in de keuken ook ontbijt voor hen klaar te maken. Boven klinkt weer gestommel dus pak ik alvast een derde bord voor Martin.

“ook goedemorgen… ik zie dat er hier een slaapfeestje plaats heeft gevonden?”� we groeten Martin allemaal terwijl hij zich op een stoel laat ploffen en dankbaar een bord aan neemt. Hij vraagt gelukkig niet verder. Dat is het fijne aan Martin. Als het hem niet interesseert vraagt hij niet door. Ik vouw samen met Bill de deken op terwijl Tom en Tim nog ontbijten op de vloer. Martin schraapt even zijn keel. “ik was het bijna vergeten. Jullie ouders hebben gister gebeld. Ze zijn voor een zakenreisje in Berlijn. Ze komen aanstaand weekend langs.”� Tim verslikt zich in haar flensje en ik laat de deken uit mijn handen vallen. “aanstaand weekend!”� roepen we tegelijk en Martin zie je al weer grijnzen. “niet het juiste moment!”� roepen we om twee redenen. Één, omdat Martin lachen gaat omdat we weer eens hetzelfde zeiden en twee, omdat het betekend dat onze ouders rottigheid geroken hebben bij ons! Anders komen ze nooit tijdens hun zakenreizen door naar ons toe. “is het zo erg als je ouders langs komen?”� vraagt Tom die Tim op haar rug klopt. “wel als het onze ouders zijn.”� Kreun ik. Martin staat mopperend op. “nou nou dames, niet zo negatief. Het blijven jullie ouders! En daarbij vallen ze heus wel mee. Volgens mij ben ik erger.”� Tim schud wild met haar hoofd. “jij bent gewoon gestoord. Dat zijn we gewend en dat is oké. Mam en pap zijn nette zakenmensjes die ons alleen spontaan op komen zoeken als er wat is. En meestal omdat wij wat uitgevreten hebben en ze daarvan op de hoogte zijn gekomen.”� Bill probeert zijn lachen in te houden en Martin kijkt ons beledigd aan. “moet ik dit complimenteus opnemen?”� ik knik maar terwijl ik zelf ook een grijns probeer binnen te houden. “nou, ik kan er nu vrij weinig meer aan doen. Ze komen vrijdagmiddag en verblijven tot en met zondag. Dat betekend dat we de rommelkamer weer tot slaapkamer moeten om zien te toveren.”� Tim en ik zuchten. Waarom moeten zulke dingen altijd op momenten komen dat ze niet gewild zijn. “jullie maken er wel een erg groot probleem van. Zo erg kan het toch niet wezen? Zullen we anders zo helpen met die kamer leeghalen?”� Martin kijkt Bill blij aan. “jongen, dat zou me een groot plezier doen. Als ik de kamer alleen door die twee daar laat opknappen ben ik nog twee weken verder.”� Bill begint nu te lachen en ik geef hem een duw. “lach maar jij! Je zult wel zien hoe erg het is! Kom die zaterdag maar langs. Ik zweer het je, je gaat dood daar!”� Bill begint alleen maar meer te lachen. “prima, ik zal het noteren mevrouw. Als er toestemming is van de heer Martin Koopen?”� Martin knikt en Bill pakt mijn hand en schud deze beleefd. “en eh… Tom? Wil je misschien ook wat kleding lenen?”� vraagt Martin. Tom loopt rood aan en knikt. Dat was ook zo, die liep nog naakt rond in alleen een badjas…

Reacties:

dreamerangel zei op 11 nov 2010 - 20:30:
Oh My Gosh
-strijk!-
oeh,hebben ze wel een condoom gebruikt!?

en die twee zijn best leuk samen ^^

nu Bill en Jill <3

volgens mij hebben die ouders dat tijdschrijft ofzoo gezien..


Snel verderr!


btw,Sucks dat je USB dood, is D=
gecondoleerd!

en veeel suc7 bij je proefwerkweek ;]


xx
<33

Xpam05 zei op 8 nov 2010 - 22:27:
Hahahhahaha geweldig!
snel verdeer?
xxxxx

duracelkonyn zei op 8 nov 2010 - 19:14:
3 woorden!

O My Gosh!
Ik ging hier echt he-le-maal plat!!
met die ketting aan de deur
de kreten van Tim en Tom
omg!!
ik heb nog nooit zo erg strijk gelegen bij een verhaal!!

snel verder!

xx

KaulitzFreak zei op 8 nov 2010 - 17:54:
JAHAAA!!!!!
IK WIST het!!
Ik wist dat die twee nog wat gingen uitvreten!!!

Nu Jill en Bill nog en dan is het compleet!!

enen, ik ben benieuwd naar hun ouders!!!

Snel verder!!!