FanFic.nl

Who Am I To Say - DM

Sixth Chapter

"Hé, wie ben... bij Merlijns baard, wat heb jij uitgevreten, Zoey?" Blaise' mond is langzaam opengezakt, zo ongeveer tot op zijn knieën, en lachend duw ik tegen zijn schouder.
"Is het niet mooi?" vis ik naar complimentjes.
"Jawel, heel erg mooi, jij altijd." Daar is Player Blaise weer, en de grijns die hij op zijn gezicht tovert, is gelijkaardig aan die van zijn beste vriend.
"Dank je, Blaise. Ik vond dat blond wat saai, dus ik dacht dat er wel wat mocht veranderen." Ik keek de leerlingenkamer rond, maar zie niet de persoon die ik zoek.
"Hij is bij Asteria." Ik kijk Blaise aan met opgetrokken wenkbrauwen.
"Ik weet heus wel dat je Draco zoekt." Mijn hart stijgt een versnelling en klopt nu in mijn keel. Ik probeer mijn pokerface te behouden, wat weet die knul?!
"Oh ja?"
"Ja, om hem vet op zijn donder te geven, hij ging er echt véél te ver over in de kerker. Je deed heus niet zo vals als hij zei. Die schroeistaartige skreeft zou echt niet voor je op de loop gaan." Eeeeeen bedankt...
"Ik weet niet of dat een compliment is," mompel ik zacht, maar ik ben blij dat Blaise denkt dat ik nog steeds kwaad ben op Draco. Maar kom op, je weet hoe dat gaat, je kan toch echt niet boos blijven op de jongen die in jouw ogen het voorbeeld van perfectie is?
Ik zucht. Wacht eens, wat zei Blaise net?
"Blaise, bij wie zei je dat hij is?" Blaise wil net antwoorden, als de duivelin zelf de kamer binnenkomt, met Draco achter zich aan.
"Nou ja, niet echt BIJ Asteria, maar hij probeerde wel bij haar in de buurt te komen."
"Ik dacht dat hij met Cho Chang ging aanpappen?" Niet zonder jaloezie volg ik haar met mijn ogen, zie hoe ze nonchalant door haar lange, blonde lokken gaat, met die oogverblindende lach waar alle jongens op Zweinstein voor bezwijken. Ze is het soort meisje waar je zonder uitzondering complexen van krijgt. Puurbloed, één van de zuiverste families die er zijn. Zo ongeveer als die van Draco. Bloedmooi, en gretig gebruikmakend van die gave. En ook nog eens slim, een uitmuntende student. Een jaar ouder dan ik en Draco, maar dat houdt hem blijkbaar niet tegen.
En als je over de klopgeest spreekt, dan komt hij spoken. Draco komt nonchalant door de deur wandelen, en ik draai hem knorrig mijn rug toe.
"Wee niet te hard voor hem, hij is gewoon dom, dat kan hij niet helpen." Inderdaad.

Reacties: