FanFic.nl

Need

2

"Wanneer gaan we haar halen, James?" vroeg ik hem. Hij keek op van het bedje waar de kleine jongen vredig sliep.
"Zodra Albus laat weten dat ze genezen is. We mogen geen risico's nemen, schat." Ik zuchtte, probeerde me te concentreren op een boek waar ik de afloop al van kende. Het lukte niet.
"Wat als ze niet beter wordt?" James kwam op me afgelopen, ik voelde opnieuw de kalverliefde die in mijn schooltijd de kop had opgestoken.
"Ze wordt beter, Lily, het is gewoon een infectie. Wij kunnen haar niet helpen, maar de dokters wel. Heb vertrouwen, lieverd." Zijn glimlach gaf me de moed die ik net miste, en ik sloeg mijn boek dicht om hem te omhelzen.
"Wat moest ik toch zonder jou," fluisterde ik zacht. Hij kuste mijn kruin en kwam naast me zitten.
"Wormpie komt zo meteen," zei hij. Ik glimlachte. Peter Pippeling was onze enige connectie met de buitenwereld. Onze geheimhouder. Dankzij hem kon die vreselijke man ons niet vinden. Hij was een monster, gebruikte de verderfelijkste methodes om aan de macht te komen, ruimde iedereen op die hem in de weg stond. En om de één of andere reden zag hij een gevaar in Harry. Mijn kleine jongen, die amper kon lopen. Amper kon praten. Hij kon wel al vliegen. Oh, hij was zo blij met de speelgoedbezem die Sluipvoet hem gestuurd had.
"Fijn. Ik hoop dat hij een paar kranten meeneemt." Ik trok mijn benen op en nestelde me tegen James aan.
"Hij heeft Mona nog niet gezien," zei ik zacht.
"Nee. Als ze terug is, zal hij haar zien." Ik knikte. Onze baby, onze lieve Mona. Amper twee weken oud. Een ongelukje, we wilden geen kinderen meer na Harry. Maar toch kwam ze er, en ik had er nog geen moment spijt van gehad, zelfs niet nu ze met een infectie in St-Holisto lag.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.